Sizlerin okullarında veliler öğretmen seçiyor mu, özel sınıflar oluşturuluyor mu, sosyo -ekonomik ve eğitim düzeyi düşük aile çocukları bir kaç sınıfa doluşturuluyor mu,
anasınıflarından gelen öğrenciler belli sınıflara - yine öğretmenler tarafından - yönlendiriliyor mu,
gelen müfettişler sınıflar arasındaki farkı gözardı ediyor mu,
bir tarafta aşırı yıpranan öğretmenler varken diğer tarafta daha az yıpranan öğretmenler var mı,
buyurun bir de bu yönden bakınız.
Bunların hepsini yaşadık, dilerim bir daha olmasın.
Yine de yıkılmadım, ayaktayım ve yaşasın etik mücadelem çünkü bu çocuklar bizim. 
Bu ve buna benzer olaylar genel anlamda okullarda var maalesef öğretmenim.
Bulunduğum okulun 2 yıldır en eski öğretmeniyim ve en kıdemlisiyim.bu çok mu önemli hayır ancak uzun zamandır bu okulumda olduğum için uzun süreç içinde olan değişiklikleri,gelişmeleri,olumlu ve olumsuzlukları daha net görme imkanım oldu aslında işin ilginç yanı çalıştığım okullarda 7 yıldan aşağı çalışmadım ve istikrar adına öğretmene ,öğrenciye çok şeyler kattığına inanıyorum.
1-mesleğimde 1-2 yıl geçtikten sonra bende çok azda olsa herkesle iyi anlaşayım düşüncesi ortadan kalktı ve bunun genel anlamda mümkün olmadığını farkettim dolayısı ile mutsuzluğun önündeki engellerden birinin ortadan kalktığını gördüm.
2-beni mutlu eden etkinliklere olaylara daha çok yer verdim,
3-kimsenin özeli ile ilgilenmemeye çalıştım ve bundan her zaman karlı çıktım
4-herkese eşit olmaya çalıştım ve rahat ettim
5-idareciler arkadaşım bile olsa mesafeyi koruduğuma inanıyorum dolayısı ile yine rahat ettim
ne zaman ki bu ilkelerimi aksatsam az da olsa sıkıntıların kapıda olduğunu ve beni rahatsız ettiğini gördüm ve ardından kendi çizgilerimle yaşamaya devam ediyorum ÇOK ŞÜKÜRLER OLSUN
Dolayısı ile mutluluğumu ve mutsuzluğumu bu bakış açısına göre değerlendiriyorum.
