Halkımızın Öğretmenlik Mesleğine Bakışı Değişiyor Mu?

Arkadaşlar hiç  üzülmeyin.Öğretmenlik mesleği Peygamberlik mesleğidir.Bütün Peygamberler çile çekmişlerdir.Yaşadıkları devirdeki halk tarafından anlaşılmamışlar hep aşağılanmaya,horlanmaya çalışılmışlardır.Üzülmeyin çok güzel bir meslek icra ediyoruz.Onun için gurur duyunuz.Mutlt olunuz.

Iyide onlar bir hirka bir lokma ile yasiyorlardi.su anda cocugunu ozel kolej ve ozel universitede okutacaksin ki sen ve cocugun mutlu olsun.yoksa iste ogretmenligin geldigi nokta.koylerde gecen bir hayat ve emeklilikte ofla pufla hergun.

Arkadaşlar;
      1975 yılında mezun oldum. Babam almanya'daydı Almanyaya gitmedim. Ağrı'ya öğretmenliğe gittim 2. sene hanımın bütün ailesi hollandadaydı. Evlendim Holandaya gitmedim. Ağrıya hanımı da alıp gittim. 1996 yılında fransaya gezmeye gittim. Baldızım ''enişte döner dükkanında kasada otur başka bir şey istemiyorum dedi. Bıraktım geldim öğretnemliğe devam ettim.2000 yılında 25 yılımı doldurdum . Belçikaya gittim. Emekli olup orada pizza dükkanı açacaktım. babamın dayısının çocukları hazır dükkanı devredeceklerdi.45 gün kaldım.günlük 200 pizza satılıyordu.10 ar liradan 2000 lira ben yine bıraktım geldim. Şimdi torunumun öğretmeniyim.Dünyalar benim.
Halkın öğretmenliğe bakış    açısı değil benim bakış açım bu.
       toplumumuzda herkes ama herkes öğretmen olmak istiyor.(buna bütün meslek grupları da dahil.)
     Ama  kısmet olmadığı için de herkesin içinde bir uhte olarak kalıyor ve herkes
öğretmenle uğraşıyor.Başka bir izahı yok . Bizler severek yapalım. SEVİLELİM.

Öğretmenlik gönül işidir,sabır işidir. Sevmeden yapamazsınız.Ancak ne yazık ki her geçen gün insanların gözünde biraz daha değersizleştiriliyor.Biz öğretmenlerin iyi niyetle ,idealist duygularla yaptığı her şeyde art niyet aranması,mesleğimizin küçümsenmesi ve hafife alınması  moral ve motivasyonumuzu bozucu hadiseler olarak bizleri olumsuz etkiliyor.İnanın ben Avrupa'nın en ileri ülkelerindeki eğitimi ve öğretmenleri yakından görmüş biri olarak diyebilirim ki hiçbiri bizim kadar kendini paralamıyor,özveride bulunmuyor.Kurallara uymayanın hiç kimse gözünün yaşına bakmıyor. Eskiden insanlarda eti senin kemiği benim düşüncesi hakimken şimdi ise çocuğuma yan bakan öğretmenin gözünü oyarım diye düşünenler olmaya başladı.Hepsini aynı kefeye koymuyorum ama yaşadıklarımdan edindiğim kanaat böyle.Her şeye rağmen mesleğimi   çok seviyorum.Bu olumsuzlukları düzeltmek de yine bize düşüyor.

Öğretmenler olmasa bizler modernize yarınlara ulaşabilirmiyidik

bugün odama bir hocamız ve 3 yaşındaki öğrencisi geldi çoçuk resim çiziyor öğretmenine bir ilgi ile bakıyor öğrtemeni onun her hareketini sabırla izliyor.(Bunu yazmamdaki sebeb Kendi ailesinin ona bu sabrı gösteremediği)

kıymetli hocalarım halkımızın bası bencillikle belada size yükleniyorlar evet politika halkı destekliyorya sımardılar görüyoruz bunu ama afedersiniz kendi çocuğuna bakmaktan bir haberler bu insanlar bir sürü istekleri var ama bakın görünki bunların birtanesini kendi çocuğuna uyguluyamazlar.

sadece size değil doktorlar aynı durumda,polisler aynı durumda,sizler bu durumdasınız

bazı engeller kalktı evet ama o engelleri kaldırıken bazı dezavatjlarıda beraberinde getirdiler bunların ilkide Saygısızlık oldu

oysa Aklı basında olan her insan Kendini oraya getirenlerin Anne babası ve tabiki hayatlarımızda olmazsa olmaz Öğretmenleri olduğunu düşünür ki Kuranı Kerimin İlk Ayeti Okudur.Allahın adıyla oku

Mağara adamlığından düşünen insan boyutuna ulasılabilirlik öle kendi kendine olmuyor ise bunun sebebini düşünmek gerek

İlginçtir eskiden biz okula gitmek istemezdik(çok eski değilim 25 yıllık dünya yaşantım var) ailemizde arada dinlenelim diye bize destek verirdi simdi bakıyorum okul tatil ama veli ısrarla öğrencisini okula bırakmaya urasıyor ve düşünün bunu yapan ev hanımı

Eskiden hatırlıyorumda bir saygı vardı simdi ise bir bencillik var Allah bencil bedbathlardan korusun sizleri

Arkadaşlar;
      1975 yılında mezun oldum. Babam almanya'daydı Almanyaya gitmedim. Ağrı'ya öğretmenliğe gittim 2. sene hanımın bütün ailesi hollandadaydı. Evlendim Holandaya gitmedim. Ağrıya hanımı da alıp gittim. 1996 yılında fransaya gezmeye gittim. Baldızım ''enişte döner dükkanında kasada otur başka bir şey istemiyorum dedi. Bıraktım geldim öğretnemliğe devam ettim.2000 yılında 25 yılımı doldurdum . Belçikaya gittim. Emekli olup orada pizza dükkanı açacaktım. babamın dayısının çocukları hazır dükkanı devredeceklerdi.45 gün kaldım.günlük 200 pizza satılıyordu.10 ar liradan 2000 lira ben yine bıraktım geldim. Şimdi torunumun öğretmeniyim.Dünyalar benim.
Halkın öğretmenliğe bakış    açısı değil benim bakış açım bu.
       toplumumuzda herkes ama herkes öğretmen olmak istiyor.(buna bütün meslek grupları da dahil.)
     Ama  kısmet olmadığı için de herkesin içinde bir uhte olarak kalıyor ve herkes
öğretmenle uğraşıyor.Başka bir izahı yok . Bizler severek yapalım. SEVİLELİM.

müsade edersiniz elinizi öpmek istiyorum sayın hocam. Torununuzun öğretmeni olmuşsunuz ne güzel bir duygudur kimbilir,zordur da tabi.
Ne de güzel demişsiniz herkes öğretmen olmak istiyor aslında diye. İşte ben de bu şekilde düşündüğüm için kedi uzanamadığı ciğere pis der şeklinde yorum yapmıştım önceki günlerde. Çok şey var söylenecek ama gerek yok. Biz kendimizi bilelim , mesleğimizi de severek icra edelim, kafi..

Halkımız öğretmenlik mesleğine çoğunlukla tatil açısından bakıyor. öğretmenim dediğin zaman ooo hoca valla en rahat meslek sizinki diyorlar sanki bu işten çok anlıyormuş gibi Bizim aslında ülkenin en tehlikeli en ücra yerlerine gittiğimizi gözönüne alan yok neden devlet memurlarından en fazla öğretmen kaçırıldığını sorgulayan yok neden yolu kapanmış köylerdeki öğretmenler tatile bile gidemiyor helikopterle oradan alınıyor diye sorgulayan yok bir ülkenin başbakanı bile çıkıp öğretmenler çalışmalarına göre fazla maaş alıyor derse bu ülkede halkıın öğretmene karşı bakış açısının farklı olmasını beklemekte çok ütopik olurdu değil mi