SAROS47' E HİTABEN..
hocam yazdığınız yazıyı okudum bence çok haklısınız ben şu anda bir devlet okulunda stajerlik yapıyorum ve oradaki rehber öğretmenimizin sınıfta bir kaç stajer arkadaş olmamıza rağmen yinede öğrencilerine hakaret içeren konuşmalarına şahit oldum ve çok üzüldüm
şimdi soracaksınız öğrenci bi hatamı yaptı diye öğrencinin tek hatası ogün okula gelmeyen arkadaşının sınıf numarasını hatırlayamaması
anlayamıyorum neden bu kadar öfkeli oluyor bazı öğretmenler??
bende okuduğum bir kitaptan alıntı yapmak istiyorum okursanız memnun olurum
okula yeni tayini çıkan edebiyat öğretmeni öğrencileriyle tanıştıktan sonta tahtaya yunus emrenin şu sözlerini yazar :
"Ben gelmedim kavga için..benim davam sevi için..gönüller dost evi için..gönüller yapmaya geldim"
ikinci ders , üçüncü ders derken günler, haftalar geçiyor ve öğretmen öğrencilerine sınıfına alışıp sevmeye başlıyordu.
günlerden salı ilk ders 4-G 'ye sınıfa girip selam verdi ve masasına oturdu.not defterini çıkarıp 3, yazılıları okudu.arkasından birinci dönem ödevlerini dağıttı öğrencilerin kendi yanlışlarını görebilmeleri içinde 10 dk süre verdi.
bir kaç dakika geçmemiştiki dağıttığı kağıtlardan biri uçak olmuş ve masasının önüne düşmüştü
kağıdı açtı ve biraz önce dağıttığı ödev kağıtlarından biriydi bu
- çocuklar hiç size şimdiye kadar tokat vurdummu dedi?
karar vermişti Ahmet'i dövecekti elini kaldırdı tam o sırada irfan Yunus Emrenin:
" ben gelmedim kavga için .. benim davam sevi için.. gönüller dost evi için.. gönüller yapmaya geldim" şiirini okumaya başladı
öğretmen yaptığı hatayı anlamış oldu ve elini indirdi..
bu şiiri çok çok hatırlayalım arkadaşlarım