Hayatınızdaki Dönüm Noktaları...

2 kez öss yi kazanamadıktan sonra pes edip askerlik şubesine gidip mersinin sıcağında sabah 8 den akşam 4 e kadar şube kapısında bekletilip içeri alınmamam sonucu kızıp eve dönmem ve ertesi gün dersaneye kayıt yaptırıp o yıl marmara ünv. sınıf öğretmenliğini kazanmam hayatımdaki en büyük dönüm noktası oldu... beni içeri almayan komutanın ellerinden öperim  sağolsun....)

Hocam mükemmel bir dönüm noktası olmuş 
Bu başlığı açarken aslında daha çok bu tarzda olayların ortaya çıkmasını  istemiştim... Çünkü siz bir yolda ilerlemek istiyorsunuz ama Allah ü Teala size o kapıyı kapatıyor ve sizin için daha da hayırlı olabilecek bir kapıyı açıyor.
Buradan da şunu anlayabiliriz ki Allah ü Teala kullarını belli imtihanlardan geçirir ama hiçbir zaman kullarının kötü duruma düşmesini istemez. Acizane yorumum...

hala bi yerden dönemedim

ressep öğretmenim benden de bir dönüm noktası...
  Öyle böyle değil...Tam tamına 6 yıl geçmişti liseden mezun olalı...6 yıl boyunca bir çok işyerinde çalışmıştım..Üniversiteye gitme konusunda hep çekimser kalmıştım.Ailem beni bir türlü ikna edememişti...
  Yıllar yılları kovaladı ve artık ben bir diş hekiminin yanında hem sekreterlik yapıyor hem de diş teknisyenliği alanında ufak tefek işler yapıyordum... 2 yıl kadar orada çalıştım ve bir gün patronum,''seni işten kovuyorum...Doğru dersaneye gidiyor ve kayıt oluyorsun...Senin yerin burası değil, üniversite...''
  Bu sözü duyduğum an ''Nasıl olur,6 yıl geçti,ders konularıyla ilgili hiç birşey hatırlamıyorum...Kesinlikle üniversiteyi kazanamam!''cümlelerim hiç bir işe yaramadı ve ben o yıl paşa paşa dersaneye gittim ve dersanenin ablası olarak  o yıl (tüm tercihlerim öğretmenlikti) sınıf öğretmenliğini kazandım... 
  ''Bu sefer patronuma ben dedim:''Ben sözümü tuttum, kazandım..Yazları da sizin yanınızda çalışacağım,yoksa üniversiteye gitmem''  Üniversite yıllarımın yaz ayları yine sevgili patronumun yanında çalışmakla geçti...

Sevgili patronum,aile dostumuz,ikinci babam;Nur içinde yat... Seni saygıyla anıyorum ve her defasında sana binlerce kez teşekkür ediyorum...

ressep öğretmenim benden de bir dönüm noktası...
  Öyle böyle değil...Tam tamına 6 yıl geçmişti liseden mezun olalı...6 yıl boyunca bir çok işyerinde çalışmıştım..Üniversiteye gitme konusunda hep çekimser kalmıştım.Ailem beni bir türlü ikna edememişti...
  Yıllar yılları kovaladı ve artık ben bir diş hekiminin yanında hem sekreterlik yapıyor hem de diş teknisyenliği alanında ufak tefek işler yapıyordum... 2 yıl kadar orada çalıştım ve bir gün patronum,''seni işten kovuyorum...Doğru dersaneye gidiyor ve kayıt oluyorsun...Senin yerin burası değil, üniversite...''
  Bu sözü duyduğum an ''Nasıl olur,6 yıl geçti,ders konularıyla ilgili hiç birşey hatırlamıyorum...Kesinlikle üniversiteyi kazanamam!''cümlelerim hiç bir işe yaramadı ve ben o yıl paşa paşa dersaneye gittim ve dersanenin ablası olarak   o yıl (tüm tercihlerim öğretmenlikti) sınıf öğretmenliğini kazandım...  
  ''Bu sefer patronuma ben dedim:''Ben sözümü tuttum, kazandım..Yazları da sizin yanınızda çalışacağım,yoksa üniversiteye gitmem''   Üniversite yıllarımın yaz ayları yine sevgili patronumun yanında çalışmakla geçti...

Sevgili patronum,aile dostumuz,ikinci babam;Nur içinde yat... Seni saygıyla anıyorum ve her defasında sana binlerce kez teşekkür ediyorum...

eylülada1 öğretmenim yazınızı okurken gözyaşlarımı içime akıttım resmen, çekindim yanımdaki memurdan
Bilmiyorum ama çok duygulandım son kısımda özellikle

benim dönüm noktam iyi mi kötümü bilmem ki niğdenin kenar mahallerinden biirinden en iyi okulu olan anadolulisesini kazanmıştım zordu bizim zamanımızda ve niğdenin en elitlerinin çocukları orda valinin belediye başkanının bense gariban iki köylünün giyinmeyi gezmayi bilmeyen çocuğu o ilk sene hazırlıkta kimse beni arasına almamıştı hatta bikız beden dersinde elimi bile tutmamıştı çemebrde öğretmen çocuğuydu hiç unutmam onlara inat iftihar listesine girmiştim hiç unutmam ama sonra lise 1dede başarılı bi çocuktum ama sonra sonra ruhum çok ezildi ve ben de bıraktım hereşeyi ve şimdi hereşyi bırakarak yaşamaya devam ediyorum çünkü benim ruhum ezik:(

benim dönüm noktam iyi mi kötümü bilmem ki niğdenin kenar mahallerinden biirinden en iyi okulu olan anadolulisesini kazanmıştım zordu bizim zamanımızda ve niğdenin en elitlerinin çocukları orda valinin belediye başkanının bense gariban iki köylünün giyinmeyi gezmayi bilmeyen çocuğu o ilk sene hazırlıkta kimse beni arasına almamıştı hatta bikız beden dersinde elimi bile tutmamıştı çemebrde öğretmen çocuğuydu hiç unutmam onlara inat iftihar listesine girmiştim hiç unutmam ama sonra lise 1dede başarılı bi çocuktum ama sonra sonra ruhum çok ezildi ve ben de bıraktım hereşeyi ve şimdi hereşyi bırakarak yaşamaya devam ediyorum çünkü benim ruhum ezik:(