Hedef: Türkçe Ve Vefa

Hani mazlumdur, hani gariptir ya… Ezilir-bükülür, itilir-kalkılır kendi memleketinde garip kalmıştır.  Kendi toprağında, kendi suyunda, kendi ikliminde yalnızlığa mahkûm edilmiştir, vefasızlığa uğramıştır. Aklınızda kocaman bir “Kim” sorusu oluşmaya başladıysa; Sorunuzun cevabı çok basit. Bu gün kim onun kadar vefasızlığa uğruyor ki; Türkçemizden bahsediyorum.

 Sevgi dili, barış dili, hoşgörü dili, Erenlerin, Alperenlerin dili, Mevlana’nın dili, Hacı Bektaşi Veli’nin dili, Yunus Emre’nin Dili, Hoca Ahmet Yesevi’nin dili, tarih sahnesinde dünyaya adaletle, hoşgörüyle hükmeden bir milletin dili, TÜRKÇEDEN bahsediyorum.
 
Dilimiz bugün kendi milletinden birazcık olsun vefayı hak etmiyor mu??? Ne oldu da bizlere Türkçemize karalar sürer olduk. Tarihte vefa timsali bir milleti olan bizler kendi diline ve kültürüne vefasız oldu. Belki burada sebepleri sıralasak onlarca sebepten cilt cilt yazılar oluşur. Ama şimdi bunlara değinmeyeceğim. Mantığa değil, vefaya yolculuk edeceğiz.
Tarihte vefa yamaçlarımızın gülü olmuştu. Şimdi o yamaçlardan biraz gül kokusu alalım. Türkçe düşünelim, Türkçe konuşalım, Türkçe yazalım. Türkçe üretelim ki; Türkçe pınarlarımız çağlasın, ırmak olsun. Gelecek nesillere kendimizi biz olarak bırakmanın yolu, Türkçe ırmaklarından geçiyor. Yeni kuşak, kaynağını kültürümüzden alan Türkçe ırmağı ile beslendiği zaman köklerini sağlam kılar. Başkası değil, kendisi olur. Transgenik değil, özü pak olur. Gelecek ufku aydınlık bir benlik olur. Özenti kültür kırıntılarıyla ve tarzanca kelimelerle beslenen aşağılık duygusu yok olur. Ve Biz, yine Biz oluruz.

Türkçe Olimpiyatlarını millet olarak sahiplenmenin vakti gelmedi mi?
yurovizyon gibi yarışmalarda İngilizce şarkılarla temsil edilmek, milletimizin onurunu rahatsız etmeyecek mi? Türkçemize daha ne kadar ihanet edeceğiz? Anamızın ak sütü gibi ak Türkçemize karalar çalmayalım. Dil, bir milletin genetiğidir, genetiğimizi bozmayalım yoksa bizden sonraki nesiller kırma olur ne bize benzer ne de dedelerimize

Cümlelerimin sonuna yaklaşırken Merhum Necip Fazıl Kısakürek’in derinlerden kopup gelen, ah edip inleyen serzenişli mısrası ile takdiri sizlere bırakıyorum.

”Renk renk hatıralarım oda oda silindi; Anne kokan bir Türkçem vardı, o da silindi.”

Kaynak [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

”Renk renk hatıralarım oda oda silindi; Anne kokan bir Türkçem vardı, o da silindi.
biz bize ait olanlara sahip çıkmıyoruz.

yüreğinize ve kaleminize sağlık hocam.Sonsuz tesekkürler.Türkçemiz hakkındaki kanaatleriniz için..

güzel paylaşım.çok doğru yazılanlar.yürekten katılıyorum...

sen faşistsın ben de kürtçe diyorum

sen faşistsın ben de kürtçe diyorum

Değerli öğretmenim herşeyden önce benim hakkımda hüsnü zanda bulunamanızı tavsiye ederim.

Yukarıda yazdıklarımda hiç bir dili küçümsemedim.
Kendi dilime de sahip çıktım.
Kürtçe'ye gelince Kürtçe de Türkçe gibi bir dil. Eğer kürtseniz Kürtçe diyorsanız bunu anlarım.
Kürtçe konuşun... Bakkala gidince Kürtçe konuşun... Müşteri hizmetlerini arayınca Kürtçe konuşun... İstediğiniz yerde Kürtçe konuşun. Benim için bir sorun teşkil etmiyor. Ama faşist kelimesini kabullenemem.
"Yaratılanı hoş gör, yaratandan ötürü." Benim felsefem bu!

Türkçe dilini çok seviyorum.
Ülkemi neşelendirir.
Rengarenk harfleri
Kırlarda dolaşıyorsun gibi
Çalışkan olalım çocuklar
Ey Türk Milleti! Herkes çalışsın,

TÜRKÇE DİLİMİZİ ÖLDÜRMEYELİM.

Kozluca İlköğretim Okulu 3/A Sınıfı Ahmet KAAN K.