İlk hamilelik haberi ile başlar anneliğin o yoğun duygusu.Geçmek bilmez o 9 ay.Doktora her an gidip onu görmek istersiniz kalbinin atışını dinlemek,hareketlerini görmek.Bir tekme gelir karnınıza,ufacık incecik.Hemen bir gülümseme kaplar yüzünüzü.Daha bir seversiniz çevrenizdeki çocukları.Bambaşkadır bu annelik duygusu.
Rabbim hayırlı bir şekilde kucağınıza almayı nasip etsin minik yavrunuzu.Ben hem sezeryanı hem de normal doğumu yaşamış birisi olarak şunu söylemeliyim ki her ikisinin sıkıntısı da yavrularımı kucağıma alana kadar sürdü.Allah sizin de yardımcınız olsun.
Ayrıca bütün doğumu bekleyen anne adaylarımızın yardımcısı olsun Rabbim.
Okulda olmuyor zaten öğretmenim.arada uzanmak istiyor insan,yok.ee sık sıkta acıkıyor insan.bir ara manav gibi gezer olmuştum okulda,millet benden mandalina elma ister olmuştu:))biraz da ağırlaştım artık,ayak ve ellerimde şişme hisleri olmaya başladı birkaç gündür.isabetli bir karar almışım izin konusunda.Zaten servisle gidiş geliş yapıyordum yarım saat.ev istirahati iyi geliyor.herşey evlatlarımız için değil mi zaten.daha doğmadan birçok duyguyu hissetmeye başladım annelik üzerine.
siz annemisiniz öğretmenim? Çok duyarlı yaklaşımınız var gibi hissettim.Gerçi biz bayanlara doğuştan gelir annelik duygusu ama:)