Hem Anne Hem Öğretmen Olanların Grubuna Beklenenler

Sanırım ben de böyleyim.Kendim hastayken dayanabildiğim kadar dayandım ama kızım hastalanınca ki - hastayken bişey yemeyip anne sütü aldığı için- yanında oldum. döndüğümde telafisi yapıldı ama kızımın telafisi yok..
   

ilk bir yılımı asla unutamayacağım çok çektim çoook

Aynenn Köye gidip geldiğimden süt iznimi kullanamadım.Araç yoktu..Üstelik sözleşmeliydim.ücretsiz izinde alamadım..Çoookk sıkıntı çektim.Doğru düzgün emziremedim bile oğlumu..Sağıp bırakıyordum.O da olduğu kadar.Yetmediği yerde mecburen mama..Gündüz doğru düzgün ememeyince akşam gittiğimde emmek istemiyordu..Yalnızca 4,5 ay emdi.Sonra emziemedim..İlçede boş yer vardı.Görevlendirme yaptırmak istedim.onuda yapmadılar sözleşmeliyim diye.Bunun hesabını nasıl verirler bilemiyorum..

Aynenn Köye gidip geldiğimden süt iznimi kullanamadım.Araç yoktu..Üstelik sözleşmeliydim.ücretsiz izinde alamadım..Çoookk sıkıntı çektim.Doğru düzgün emziremedim bile oğlumu..Sağıp bırakıyordum.O da olduğu kadar.Yetmediği yerde mecburen mama..Gündüz doğru düzgün ememeyince akşam gittiğimde emmek istemiyordu..Yalnızca 4,5 ay emdi.Sonra emziemedim..İlçede boş yer vardı.Görevlendirme yaptırmak istedim.onuda yapmadılar sözleşmeliyim diye.Bunun hesabını nasıl verirler bilemiyorum..

benzer şeylerdi bir de göğüs ağrılarımdan dolayı çektim ben okuldan acile gittim kaç defa

eve giderim .Çocuk beni ister mutfak ben ister dinlenme yok anne sütüm az ağrım var bir göğsümde
  biraz emzir biraz sağ biraz da mama 40 45 dk gidiyordu yemek yok okuldan 5te ancak geliyordum servis yok hala da yok...çocuk uyusun yapayım desem çocuk uyumaz gece 3 te dalar uykusuz okula gel verim sıfır her fırsatta süt sağ ...Allahım ne kadar zorduuuuu Allah kimseye vermesin bu sıkıntıları...
Bir de seni senden başkası anlamayınca zorluklar katlanıyor.Çok şükür geçti ama unutamıyorum anlatırken gözlerim dooluyor her zaman...

benim çocuğum da 10 aylık. okulum tam gün, dersler, yol derken eve gelince ölü gibi oluyorum. sağolsun çok ta hareketli oğluşumuz. artık kucağıma alacak dermanım bile kalmıyor. anneannesiyle tüm gün, annem de okuldan gelince ben yorgunum diye bana kıyamıyor ve ilgilenmeye devam ediyor. bişey olupta ağladığın da bana değil anneannesine gidiyor, valla üzülüyorum ve korkuyorum çocuğumla vakit geçirmemekten unutucak beni ağlamak üzereyim

benim çocuğum da 10 aylık. okulum tam gün, dersler, yol derken eve gelince ölü gibi oluyorum. sağolsun çok ta hareketli oğluşumuz. artık kucağıma alacak dermanım bile kalmıyor. anneannesiyle tüm gün, annem de okuldan gelince ben yorgunum diye bana kıyamıyor ve ilgilenmeye devam ediyor. bişey olupta ağladığın da bana değil anneannesine gidiyor, valla üzülüyorum ve korkuyorum çocuğumla vakit geçirmemekten unutucak beni ağlamak üzereyim

unutur mu hiç öğretmenim .Benim oğlum da öyleydi .Szinki daha çok küçük farkında değil.Hem şimdi rahat sayılırsınız.Arkanızdan ağladığında içiniz parçalanacak Şimdilik böyle olması iyi yani sizin için.
Kuzum hafta sonu mutlu uyanıyor evdeyim diye gitmediğimi anlıyor pazar günü akşamdan başlıyor anne okul ditti diye çok üzülüyorum .

kızım 5 aylık ken göreve başladım.ben biraz daha şanslıydım.köyde kalıyordum kızımıda aldım dag bir köye gittim ilk 40 gün teyzem kaldı yanımda sonra babaannesi anneannesi derken 4 ay geçti.Allaha her gün dua ediyordum kızım hastalanmasın diye kışın ilçeye inmek 4-5 saatimizi alıyordu.Metrelerce kar yagıyordu.köyde sadece bi muhtarın arabası var dı.geceleri hiç uyuyamazdım küçük bebegim üşüyüp hastalanır diye bide tabi böcek korkusu kocaman kırk ayaklardan korumak için kızım her an şapkayla yatardı.tam 40 gün odanın dışına cıkaramadım hasta olacak diye.Allaha şükürler olsun ki kızım 4 ay boyunca hiç hastalanmadı.sonraki senede ilçe milli eğitime aglayarak görevlendirme yaptırdım.1 yıl boyunca sırf kızımın yanına 1 saat erken gelebilmek için 4 araba değiştirdim.şimdi 3,5 yaşında  küçük kuzum babaannesi ve anneannesi bakıyor.herşey zamanla geçiyor ama asla unutulmuyor  

Kızım 3 yaşını dolduracak Haziranın 10 unda emmeyi 18 aylıkken bıraktı.ama biberonla süt içerken kendi memesini veya kimin olursa tutarak içiyor biberonu.Hala emme duyusu devam ediyor.Biberonu da hiç bırakacak gibi değil.nasıl bir davranış şeklidir bu nasıl gidecek ki

Kızım 3 yaşını dolduracak Haziranın 10 unda emmeyi 18 aylıkken bıraktı.ama biberonla süt içerken kendi memesini veya kimin olursa tutarak içiyor biberonu.Hala emme duyusu devam ediyor.Biberonu da hiç bırakacak gibi değil.nasıl bir davranış şeklidir bu nasıl gidecek ki

öğretmenim küçük bir tavsiye;
biz biberonu şöyle terk ettik: mutfak penceresi açık kalmış kuş almış götürmüş dedik ,inandı. yavaş yavaş bardaktan içmeye başladı. pipet ile de ilk bırakma denemeleri yapılabilinir. şekilli ,renkli pipet hoşlarına gidiyor.

TEPECİKO9 öğretmenim benim oğlum 4 yaşını bitirdi. ben hala biberonla veriyorum sütü.çok dert etmiyorum açıkçası birtek akşamları ve biberonla içiyor. süt içmesi benim için daha önemli, içtiği yere kadar içsin. benim kız kardeşim 6 yaşında bırakmış biberonu herhangi bir ruhsal bozukluğu yok (kendisi ingilizce öğretmeni)

Benim oğlumda 3,5 yaşında.Benimki de geceleri sütünü biberonla içiyor..Diğer türlü bardakla içmiyor.o yüzden bende kesemiyorum biberonunu.Bardakla süt içmeye bi alıştırsam bizde atıcaz biberonu da bakalım artık..

dün gece nasıl bir geceydi?
bebeğim tam 2 saat deli gibiydi bir ağladı bir kahkalarla güldü ikiisde son sınırda... ne yapacağımı şaşırdım. haftasonu arkadaşlarda kalmıştık. bizimkinden büyük 4 aylık bir bebği var. daha hırçn bir bebiş onumu örnek aldı yoksa çok gezdik çok sevdiler nazar mı değdi üşüttümü bilmem ama

2 saat çok zor geçti. sonrada bütün gece ağlaya ağlaya bir hal oldu....

anne olmak ne zor....

KULAĞIYLA  DEĞİL YÜREĞİYLE DİNLEYEN AİLELERE,
      Toplumun çekirdeği ailedir.Nesiller boyu toplumun temel taşı olan aile zaman içerisinde değişip,farklılıklar göstermiştir.Kimine göre bu değişim olumlu kimine göre bu gelişim olumsuz yönde olmuştur.Tabiki hepimiz tarafından bilinen iki tür aile modeli vardır ki bu herkes tarafından ezbere bilinir.1.si çekirdek aile;anne,baba ve çocuktan oluşur.2.si anne ,baba,çocuk,dede ,teyze vs. yakınların bulunmasından oluşan geniş aile modelidir.Her ne şekilde olursa olsun aile demek paylaşım,hoşgörü,sevgi,saygı ve güveni içinde barındıran bir müessese demektir..Bir aile eşsiz bir bahçeye benzer.Bu bahçenin güzelliği bahçenin genişliğiyle değil bahçedeki çiçeklerin nadideliğiyle önem kazanır.Bireyler birbirlerine olan sevgileriyle iyi ve kötü günleri birlikte göğüslerler.Toplumumuzda günden güne büyüyüyen ve gelişen bir yalnızlık,bir vurdumduymazlık hızla hakim olmaktadır.Bizi biz yapan değerleri sevgileri unutmak üzereyiz.Rüzgarla yarışıp değirmene çomak sokarız ama iş insanlık yarışına gelince ne yazık ki bu gücü kendimizde bulamayız.OYSA BİR SANATTIR YAŞAMAK.Bir sanattır yarının geleceği olan yavruları yetiştirmek.Farkında olmalıyız mutlu ,sıcak bir yuvada yetişmenin ne kadar özel bir duygu olduğunu.Bir ailenin paylaşacak çok şeyi olmalı aileyi büyük yapan paylaşımların eşsizliğidir.AİLEDE İNSANLAR BİRBİRLERİNİ KULAĞIYLA DEĞİL YÜREĞİYLE DİNLEMELİDİR.Özetle 15 mayısı takip eden bu aile haftası nedeniyle AİLE BİREYLERİNİN aile kelimesi üzerinde ailedeki bireyler üzerinde biraz daha hassas düşünmelerini ve sevgilerini sözle değil ÖZLERİYLE GÖSTERMESİ DİLEĞİYLE

KULAĞIYLA  DEĞİL YÜREĞİYLE DİNLEYEN AİLELERE,
      Toplumun çekirdeği ailedir.Nesiller boyu toplumun temel taşı olan aile zaman içerisinde değişip,farklılıklar göstermiştir.Kimine göre bu değişim olumlu kimine göre bu gelişim olumsuz yönde olmuştur.Tabiki hepimiz tarafından bilinen iki tür aile modeli vardır ki bu herkes tarafından ezbere bilinir.1.si çekirdek aile;anne,baba ve çocuktan oluşur.2.si anne ,baba,çocuk,dede ,teyze vs. yakınların bulunmasından oluşan geniş aile modelidir.Her ne şekilde olursa olsun aile demek paylaşım,hoşgörü,sevgi,saygı ve güveni içinde barındıran bir müessese demektir..Bir aile eşsiz bir bahçeye benzer.Bu bahçenin güzelliği bahçenin genişliğiyle değil bahçedeki çiçeklerin nadideliğiyle önem kazanır.Bireyler birbirlerine olan sevgileriyle iyi ve kötü günleri birlikte göğüslerler.Toplumumuzda günden güne büyüyüyen ve gelişen bir yalnızlık,bir vurdumduymazlık hızla hakim olmaktadır.Bizi biz yapan değerleri sevgileri unutmak üzereyiz.Rüzgarla yarışıp değirmene çomak sokarız ama iş insanlık yarışına gelince ne yazık ki bu gücü kendimizde bulamayız.OYSA BİR SANATTIR YAŞAMAK.Bir sanattır yarının geleceği olan yavruları yetiştirmek.Farkında olmalıyız mutlu ,sıcak bir yuvada yetişmenin ne kadar özel bir duygu olduğunu.Bir ailenin paylaşacak çok şeyi olmalı aileyi büyük yapan paylaşımların eşsizliğidir.AİLEDE İNSANLAR BİRBİRLERİNİ KULAĞIYLA DEĞİL YÜREĞİYLE DİNLEMELİDİR.Özetle 15 mayısı takip eden bu aile haftası nedeniyle AİLE BİREYLERİNİN aile kelimesi üzerinde ailedeki bireyler üzerinde biraz daha hassas düşünmelerini ve sevgilerini sözle değil ÖZLERİYLE GÖSTERMESİ DİLEĞİYLE

ben deçocu ğumun öğretmeni olmayı düşünüyorum ama korkuyorum.kendine güveni mi zedelenir ne olur yaşayan var mı anlatsa....

ÇOCUK
Küçük oğlumuz annesine geldi ve ona kâğıdı uzattı. Annesi ellerini önlüğüne kuruladıktan sonra  oğlunun yazdığı kağıdı dinlemeye başladı:
Çimleri biçtiğim için. 5 lira
Bu hafta odamı temizlediğim için. 1 lira
Alışverişe gittiğim için. 50 kuruş
Küçük kardeşime baktığım için 25 kuruş
Çöpü attığım için 1 lira
İyi bir karne getirdiğim için 5 lira
Bahçeyi temizlediğim için 2 lira
Toplam borç 14 lira 75 kuruş
Annesi umutla kendisine bakan oğlumuza baktı. Eline bir kalem aldı, kâğıdın arka yüzünü çevirdi ve şunları yazdı:
Seni dokuz ay karnımda taşıdım: Bedava.
Hasta olduğunda başını bekledim, Bedava.
Oyuncaklarını topladım, yemeğini hazırladım,
giysilerini yıkadım, ütüledim: Bedava yavrum.
Ve bunların hepsini topladığın zaman gerçek
sevginin bedelinin olmadığını görürsün: Bedavadır çünkü.
     Oğlumuz annesinin yazdıklarını okuyunca gözleri doldu. Annesine baktı ve "Anneciğim, seni seviyorum." dedi. Sonra annesinin elinden kalemi aldı ve kâğıda büyük harflerle şunları yazdı : "HEPSİ ÖDENMİŞTİR."