Ne zamandır takip ediyorum ama bir türlü yazmaya fırsat bulamamıştım.
Benim 5 yaşında bir oğlum,3 aylıkta bir kızım var.Formu okurken yaşadığım bütün sıkıntılar tekrar gözümün önüne geldi ve gelecek için şimdiden endişelenmeye başladım.
Ben de oğlumu sürekli yanıma aldım.Onunla uyumak ayrı bir keyifti. Konuşmaya başladığında geceleri sarılıp "Anneciğim seni çok seviyorum."dediği zamanki mutluluğumu anlatamam.Fakat zaman ilerledi,oğluşum büyümeye başladı artık kendi odasında yatması gerekiyordu.Buna alıştırmak gerçekten uzun zaman aldı.Şu an bile ara sıra yanımıza geliyor."Anne ben uyuyamadım ,uykum kaçtı,sizin yanınızda yatsam belki uyurum."
Bu yüzden kızımı asla yanıma yatırmadım ara sıra yatmasını istiyorum ama bu kez kızım kabul etmiyor,alışmadı çünkü.
Bakıcı problemi,kreş problemi,hastalağı çokkkk sıkıntılı günler geçti ama nasıl olsa bir şekilde rabbim yardım eder dedim ve bir bebeğim daha olsun istedim.Şu an çalışmadığım için her şey yolunda. Ama okullar açılınca neler neler olacak:)
Görelim Mevlam neyler,neylerse güzel eyler.