Öğretmenim sayfa 214'te bende kendi tecrübemi paylaşmıştım.Belki yardımcı olur ümidi ile yeniden kopyaladım sizin için.
Benim oğlum neredeyse 4 yaşını doldurmak üzereyken öğrendi tuvalet olayını.Önceki yıllarda dönem dönem denedik.Olmadı ,istemedi.Ben bezime yapıcam dedi.O dönem doktorumuz dahil çevremdeki herkes beni bunaltmıştı ama :(Gören "Aaaaaa daha bez mi var bunda.Çok geç kalmış." diyordu.Çocuk doktorumuz çocuk gelişim uzmanına yönlendirdi.Gittim.Oğluma ve bana sorduğu sorulara kızsam mı yoksa o an doktorun üstüne atlayıp "Sen ne diyorsun?" mu desem bilemedim >:(Resmen saçmaladı.En sonunda yeter dedim.Bezi alan benim,bağlayan ben.Bezli yaşayan insan olmadığına göre elbet o da öğrenecek.Bıraktım peşini.
Bir süre sonra oğlum kendisi yavaş yavaş banyoya gitmeye,tuvalet hakkında konuşmaya başladı.O istedikçe götürdüm yine.Bezini bağladım.Bağlarken de "Annecim istersen tuvaletin gelince beze yapma tuvalete gidelim." dedim.Ben ılımlı yaklaştıkça da o istedi zaten.
Bu arada nette okuduğum ve ilk çocuğumda farketmediğim bir gerçeği yaşadım.Çişini tuvalete yapmaya başlayan oğlum,artık bez istemez oldu.Bıraktık bezi.Ama bir gün bulunduğu odaya girdim,iğrenç bir koku ???Bu bir kenara geçmiş suçlu suçlu bana bakıyor.Nette bu konuda o ara okuduğum bilgiyi hatırladım o an.Çocuklar büyük tuvaletlerini tuvalete yapmaya korkarmış.Çünkü onun kendilerine ait bir parça olduğu için tuvalete bırakmaya korktuklarını :)Hemen dedim ki:"Annecim burada çok güzel bir şey kokuyor.Bu nedir?Önce suçlu bakan oğlum,bana kakasının olduğunu söyledi.Nerde dedim.Gösterdi.Odanın köşesine gidip,görünmez bir yere bırakmış onu.Hemen büyük sevinç gösterileri ile bunu başardığı için çok mutlu olduğumu,ancak kakasının burda tek başına mutsuz olacağını,tuvaletin içinde diğer kardeşlerinin onu beklediğini netteki okuduklarımdan yararlanarak anlattım.Sonra byük bir sevinç ve törenle onu oradan alıp tuvalete attık :)Ve yine büyük bir sevinçle ona el sallayıp,sifonu çektik.Diğer kardeşlerinin yanına gittiğini söyledik
Sonuç olarak oğlumun tek vukuatı oldu bu.O günden sonra da tuvalet sorununu tamamen çözmüş olduk.Biraz uzun yazdım ama bu konu uzun bir süre oğlumu da beni de çevreden dolayı çok etkilemişti.Paylaşmak istedim.Diyeceğim o ki:Bezli çocuk yok.Elbet bir gün öğrenecekler
ayy öğretmenim tek solukta okudum. benim oğlumda 27 aylık olacak 2 haziranda.. yani 2 yaşını 3 ay geçti...
bu konu benide çok korkutuyor. 1 yaşlarından ANNE KAKA diyordu. ve kakasını yapıyordu bezine. küçük diye hiç ilgilenmedik.
klozet kapağı aldık. hafta sonları evde olunca kalkar kalamz tuvalete oturtmaya başladım. aman bir kavga - bir kıyaamet. ağlayıp korkuyooooom diye bağırıyor. yanına oturuyorum. şarkılar. vaatler 15 dk oturuyoruz. birşey yok!!
babasına bırakıyorum. sıkılıp kucağıma geldi oturmuyor diye hemen kaldırıyor. sonra hooop arkasından beze. hattda bu yüzden hafta sonu eşimle iyibir tartıştık. ben bakabiliyorum, sen bakamıyorsun diye.... azıcık orda oturamadın diye...
annemler etraf çook geç kaldınız diye moralimi bozuyor. alın bir lazımlık diyor. ama lazımlıktan tuvalete geçmek daha zor diye okumuştum. direk tuvalete yaptığını öğrenmesi gerekiyormuş.
mesele bir kere karşısına bilgisayarı açtım. izlerken kakasını yapmış. ama farkında değil tabiki... oysa bizde bir sevinç bir sevinç...
sonra hatamı anladım.
anlayacağınız. bu süreç beni çok korkutuyor. oğluma çok kızdığımın ve tuvaletini altına yapınca ona çok tepki gösterdiğimin farkındayım..
şimdi okul olduğu için bakıcı baktığından bu iş olmaz diyorum.
seminer döneminde halıları kaldırıp, hiç tuvaletten çıkmadan öğrtmeyi amaçlıyorum ama genede içimde bir tedirginlik var. ya beceremezsem, beceremezsek...
ayyy çok uzun yazdım ama paylaşmak istedim... hakkınızı helel edin.
Alanyap öğretmenim tavsiyelerinizi inceleyeceğim.
