evet öğretmenim çok zor. herkes bizim çocuklarımın ,nazlı kuzumuz olduğunu unutup ,ders çalışma makinası gib görüyorlar .onların başarı yada başarısızlığıyla ,bizim öğretmenliğimizi ölçüyorlar maalesef. ben bu durumlarda anneliği tercih ediyorum ,çoocoğum çocukluğunu yaşasın ,yarış atı gibi çalışasını istemiyorum diyorum .hem ben okulda tükenip eve geliyorum ,birde onunla ilgilenemiyorum.
kayınvelidem tutmuş çocuğa diyor ki sen ne biçim öğretmen çocuğusun , kalem tutmayı bilmiyorsun,
oğlum daha üç yaşında bir tanıdığın 1 yaş küçük kızı tutuyor da ondan eksik hissediyor kendini dedim ki o bir erkek çocuğu kızlara göre ince kasları daha geç gelişiyor hem ne olacak 1.sınıfa gelince öğrenir acelesi ne benim öğrenciler bire gelmeden öğrenmiyorlar ki okul yüzü görmüyorlar gayet de başarılılar.Sustu bişey demedi akşam de eşim dedi öğretmenliğini göster şu çocuğa yapmıyorsan yöntemini söyle ben yapayım .Toplama çıkarma yazı yazmayı soruyorsan öğreteyim dedim ben onun yöntemini bilirim başkasına yetemiyorum üzgünüm dedim ama gerçekten çok ağırıma gitti çok biliyorsan yap demi ya ayrıca çocuk hazır değilse ne verebilirsiniz ki acelesi ne daha 3 yaşında ya allah aşkına el insaf .Üstün zekalı bir çocuk olacak süper başarılı olacak önce kendine bakacaksın armut dibine düşüyor başka yere değil