Neyseki yalnız değiliz
benim kızım da anasınıfına başalayamıyor bir türlü. Geçen hafta o kadar hevesliydi, bu hafta getirmeyin dediler. Zaman geçtikçe korkular başladı bizimkinde de. Bu sabahımız kâbus gibiydi. Bütün Sarıkamış duymuştur ağlamaları herhalde
zar zor babası götürdü bu sefer tören var diye yollamışlar geri. Sabah beri de ben okula gitmem diye ağlayıp duruyor. Bakıcısını bile istememiş babasının yanında durmuş öğlene kadar. Geçen yıl bir başarısız kreş deneyimimiz olmuştu. Bir çocuk kızıma vurduğu için bir daha gönderememiştik. Şimdi de ya yine çocuklar bana vurursa diye korkuyor. Ben de birinci sınıfım. İzin alamıyorum. Babamız müdür yardımcısı okulun en civcivli zamanı işimiz çok zor görünüyor ya bakalım hayırlısı artık.
Bilmiyorum ki biz mi yanlış yapıyoruz. Benim miniklerin çoğunun annesi bırakıp gidiyor. "Bekleyin erken bırakacağım" diyorum. "İşim var evde, bekleyemem kendi gelsin" diyorlar. Öyle olmak gerek herhalde
