Her Evde Kütüphane Olmalı Mı?

Okumadıktan sonra dünyanın en iyi kütüphanesine sahip olsak ne yazar!Önce okumayı sevmeliyiz pardon kitabı sevmeliyiz ve sevdirmeliyiz...

Üniversite yıllarımdan itibaren zamanı geldikçe setler halinde kitaplar aldım. Ama itiraf etmeliyim ki halen tam bir kütüphanem var diyemem. Çünkü aldığım kitapları paylaştım, kitaplarım azaldı ama okuyanları arttı böylece.
Şuanda Ankara-Bingöl arası gelgitlerden dolayı, istediğim bir kütüphane kuramıyorumç Ama nasıl bir kütüphane kurmak istediğimi biliyorum. Göz mesafesinde, duvara asılı L demirleri üzerinde bulunan tahtalara dizilmiş kitaplar. Göz hizasında öyleki herkesin rahatlıkla ulaşabileceği...
Belki yine eksilecek kütüphanemdeki kitap sayısı, ama okuyanlar artacak sonuçta...

Üniversite yıllarımdan itibaren zamanı geldikçe setler halinde kitaplar aldım. Ama itiraf etmeliyim ki halen tam bir kütüphanem var diyemem. Çünkü aldığım kitapları paylaştım, kitaplarım azaldı ama okuyanları arttı böylece.
Şuanda Ankara-Bingöl arası gelgitlerden dolayı, istediğim bir kütüphane kuramıyorumç Ama nasıl bir kütüphane kurmak istediğimi biliyorum. Göz mesafesinde, duvara asılı L demirleri üzerinde bulunan tahtalara dizilmiş kitaplar. Göz hizasında öyleki herkesin rahatlıkla ulaşabileceği...
Belki yine eksilecek kütüphanemdeki kitap sayısı, ama okuyanlar artacak sonuçta...

ben kitaplarımı vermeye kıyamıyorum öğretmenim ya. hehe çok beğenen isteyen olursa onlara yenisini alıyorum çok yakınımdakilere kitap verdiğim zaman öyle özenerek okuyorlarki hiç okunmamış gibi geri geliyorlar

ben kitaplarımı vermeye kıyamıyorum öğretmenim ya. hehe çok beğenen isteyen olursa onlara yenisini alıyorum çok yakınımdakilere kitap verdiğim zaman öyle özenerek okuyorlarki hiç okunmamış gibi geri geliyorlar

Öğretmenim, üniversitede iken ilk Can Dündar'ın setini almıştım. Şimdi ise bir tanesi dahi yok kitaplığımda Elbette üzüntü verir kitaplarımın yokluğu, ama beni asıl üzecek olan verdiğim kitapların bir başkasına ulaşmadan yolculuğunun kısa sürmesidir...
Eğer bir kitap hediye değilse paylaşıyorum ama şayet bana hediye edilmişse sizin yaptığınızı yapıyor, yenisini alıp veriyorum...

Bende evde kütüphane olması taraftarıyım.Bilgisayar-internet onun yerini dolduramaz.Öğrencilerime birer kütüphaneye sahip olmaları için elimden gelen teşviki de yapmaya çalışıyorum.
Tarihimize baktığımızda şehirlerde ne kadar kütüphane olduğu ve nasıl yararlanıldığını görürüz.
Ben çocuklarıma da oluşturdum. yaşlarına göre zenginleştirmeye çalışıyorum.Çok şükür oğlum bu konuda çok iyi.Güncel yayınlarla zenginleştirip okuyor.
Elinin altında olması apayrı bir dünya.
Kaybolmaya gelince;yararlanıldığından emin olsam üzülmeyeceğim fakat kitaplarıma çok acıyorum.Bazılarını bulmam imkansız.

bence evde kütüphane olmamalı toplumda kütüphane kültürü olmalı ve her mahallenin bir kütüphanesi olmalı eskiden kıraathaneler vardı şimdi kahvehane oldu o eski kıraathaneler geri gelmeli bir vatandaş gidip mahallesinin kütüphanesine oturup dinlenebilmeli kahvesini içebilmeli gazetesini dergisini okuyabilmeli bir kaç mahalle arkadaşıyla hoş muhabbetler edebilmeli
tamam evimizde kütüphane olsun ama okumadıktan sonra neye yarar süs olur gider bir süre sonra
bir an önce mahallelere kıraathaneler yapılmalı içinde kütüphanesi olmalı şimdiki gibi ödünç kitap almak veresiye altın almak kadar zor olmamalı kitap bağışlamak evlat edinmek kadar zor olmamalı birileri okuma konusunda birşey yapmalı yoksa evlerimize kütüphaneler kurarsan realist olalım komşu çocuğunu sokakta mahallede göremeyen çocuklar facebookta ekleyip konuşmaya devam ederler bu bir gerçek
saygılar sunuyorum

ankete ekleme yapalım mahalle kütüphanesi diye lütfen

Kütüphane kuranlar bilir ki; bazen son paranızla alırsınız bazen bir büyüğünüzden hediye edilmiştir.Kapak resmini sevmişsinizdir veya içindeki bir cümleyi.Yani rafa koyduğunuz her bir kitapta biraz siz varsınızdır.O yüzden kimseye verilmek istenmez ya da geri gelmediğinde içi acır insanın.Üç kuruşluk olsada değeri.Maddiyatla ölçülmez hatıraların değeri.Yazarlara imzalatılan kitaplar baş köşededir her zaman.Kütüphane aslında bir hatıra defteridir,bir fotoğraf albümüdür sadece sahibinin gördüğü ve bildiği.(Ve ben asla paylaşmam hatıralarımı.)Yanılıyor muyum?

Üniversitede kitap almama rağmen kitap sayım hep azalmıştır. Hatta üniversiteden kalma tek kitaplar ders kitaplarım. Okumak için alındı geri gelmedi.
bir gün telefonum çaldı. Telefondaki üniversiteden arkadaşım Serdar. Senin "Nietzche ağladığında" kitabı okudum çok hoşuma gitti.
Cevaben: Öylemi çok sevindim. Peki o kitap sende ne geziyor. aradan 4-5 yıl geçmesine rağmen kitap hala ortada yok. Sadece bir örnek.

evde boyutu her ne olursa olsun bir kütüphane olmalı...babamın vardı çok büyük olmayan bi kütüphanesi.nerdeyse tüm çocukluğum o kütüphanenin önünde geçti.okula başlamadan önce okuma yazmayı öğrenmiştim. klasiklerin biçoğunun  ilk 15-20 sayfası renkli kalemlerle hecelenmiş vaziyette. tabi benim eserim:) tüm öğrenciliğim boyunca okumayı sevdim, hala çok seviyorum ve bunda da evimizdeki o kütüphanenin büyük etkisi olduğunu düşünüyorum...

Evin bir odasını sadece çalışma odası ve kütüphane yapmak istiyorum. Çalışma odasında sadece bir masa sandalya, masa lambası, kütüphane ve bilgisayar olacak şekilde tasarladım. Mobilyaların özellik ve niteliklerini bile belirledim. Ama diplomatik engelleri ve fiziksel engelleri aşamadığımdan dolayı hayata geçmiyor. İnş. daha ileriki dönemlerde kalıcı olarak bir eve yerleşirsem.
Şimdilik kitapları boş raflara ve çekmecelere sıkıştırdık.

benim kütüphanem var.  okumayı çok seviyorum. bu yıl 70 kitap okudum. genelde eğitim ile ilgili.
yaklaşık 300 kitabım vardı. 100 kadarını kütüphaneye bağışladım.

kesinlikle olmalı....

çocukluğumda yoktu bizim evde....kitap mı okunurdu ki...annem tarlaya babam işe...tek alınanlar ders kitaplarıydı...abimi ortaokulda öğretmeni zorlamıştı kitap okuması için..ilk o zaman ablam abim ve ben elimize geçen üç beş kuruşu biriktirip bir çizgi roman almıştık..paramız ona yetmişti çünkü..canım benim elinde kitap bugün dayak yemeyeceğim sevine sevine gitti okula..öğretmen çizgi romanı görünce haydi bir temiz dayak daha:( abimin anlatttıklarından sonra biz de korkmuştuk ya gelirse bizi de döverse diye...evde yere düşün paraları bile bir poşete biriktirip abimle okula gönderiyorduk..öğretmen kitap alsın bize diye...o günlerde korkuyla şimdi sevgiyle anıyorum onu..şimdi herkesin kendine ait kocaman kütüphaneleri var evlerimizde...

bu aralar ikinci el kitap merakı sardı beni...kitaplara düşülmüş notlar...aralarından çıkan kağıtlar falan ...

Anıtkabir i gezdim bu yaz...Atatürk ün kitaplarını gördüm....Kaç tane sayılmazki...Bazı kitapları sergilenmiş,bazılarının kenarına alınmış ufak ufak notlar.kimisi mavi,kimisi kırmızı kalemle...bazı kelimelerin yanına yazılmış şu kelimenin anlamı şuradan geliyor olabilir mi diye ?nasıl hissettiğimi yemin ederimki anlatamam.

bir kitabın sayfalarını çevirmenin zevki bambaşka.öyle internette tıklama onun yerini alamaz asla...

Muhakkak olmalı.Bundan dört yıl önce dar küçük evlerde oturduk.Bu yüzden kitaplığımız küçüktü.Çoğu kitaplarım kolilerdeydi.Ev alırken bütçemize de uygun 3 oda bir salon ev aldık.Odanın birini çalışma odası yaptık.Böylelikle kitaplarım kolilerden kurtulmuş sorunda çözülmüş oldu.Kitaplarım kalemlerim bilgisayar her şey bu odada.Zaten ailecek bu odaya girdiğimizde kitap okuma ders çalışma ihtiyacı hissediyoruz.Evdeyken günümün çoğunu bu odada geçiriyorum.Bu durumdan da çok mutluyum.
Odanın iki duvarı da kütüphane yakında kalan iki duvarda kütüphane olacak gibi.Ayrıca bilgiye ulaşmada internet olayı güzel ama kitapların yerini tutmuyor.