HERŞEY DEĞİŞTİ…
Çocukluğumuzdan geriye
Bilmiyorumki ne kaldı?
Her şey değişti;
Odalar,
Kapılar,
Perdeler.
Acımadılar
Hepsini topladılar
Leyleğin yavrusunu attığı gibi
Atıverdiler.
Şimdi
Ya bir köşede,
Ya da
Unutulmuş bir yerde,
Bilmiyorum ki şimdi nerdeler?
Her şey değişti;
Zaman,
İnsan,
Ay,
Gün.
Günler yine aynı
Ne değişti bugün!
Eşyanın ömrümü uzadı?
Hayır!
Dünkü kullandıklarımızın hepsi
Şimdikinden düzgün…
Bakın baş köşedekilere
Taze kanepe taze koltuk
Olması gösteriş
Olmaması yokluk.
Yokluk bile değişti
Cebinde parası olana sözümüz yok
Marıbora(!) içiyor çoğunluk.
Sokaktaki fukaraya baksan
Adamla dalga geçiyor.
Evinde aşı yok,
Tenceresi tavası yok
Yüzünde havası yok
Lokantalarda yemek seçiyor…
Her yerde
Kocaman kocaman binalar…
Güneşi ölü
Sevdaları satılık.
Hatıra defterlerimiz bile sanal oldu
Oyalı sayfaları kaldırıp attık.
Her şey değişti;
Kaşımız,
Gözümüz,
Sözümüz,
Özümüz.
Dişimiz takma,
Saçımız boyama,
Burnumuz estetik,
Derimiz yama.
Her şey değişti,
Sahi
Nerde eski yüzümüz?!
Çocuklarımız bile değişti…
Ellerinde,
Dillerinde,
Hatta bellerinde
Oynaşırken lisanlar,
Resmimizin yerinde
Asılı duruyor falanlar filanlar.
Konuştukları ayrı
Aileside aramıyor gayri.
Nerdeler,
Neredeler,
Hesaplar bile değişti
Çocuklar sorguluyor gayrı…
Komşularımız vardı eskiden;
İçten,
Samimi,
Sevecen..
Adamların merhabası bile yok
Üstteki komşuyu nereden bileceen.
Tansiyon,
Şeker,
Ne bileyim ya da kalpten,
Yalnız başına ölsen
Zahmet edip iki basamağı
Nasıl ineceksin(!)
İnsanlarda haklı,
Her şey değişti
İyi olanı olmayanı nereden bileceksin!
Ey benim yüreğimi sızlatan sevda,
Bir sözümde sana olsun.
Dilinde bal,
Yüreğinde sevda olsun.
İsimler bile değişmiş,
“Adamın biri” olduğumu nerden bileceksin!
Hepiniz çook seviliyorsunuz.
“Öğretmenler gününüzü kutluyorum.”
S.ORHAN-ÇI66
“ADAMINBİRİ”
14KASIM2008
Y O Z G A T
