Bir gün sınıf zıvanadan çıktı. Dövmüyorum ya!
Karıştı da karıştı. En son hoşunuza gidiyormu diye sordum. Hayır öğretmenim dediler. Ama 10 dakika sonra aynen devam.Susun derim yok. Ayıp oluyor derim yok. O ona , o ona .
Küçüklerle ders işliyorum, ödev verdiğim halde büyükler.Büyükler ile ders işliyorum, ders verdiğim halde küçükler.
Müdür odasına gittim. Okulun malzemelerinin içinden keseri aldım.Sapını çıkarttım.
Getirdim , sapı öğretmen masasının üzerine koydum.
Başladım dersi olan sınıfla ders işlemeye.
Ne döverim dedim ne bir şey. Mübarek cennetten mi çıkmış. Görüntüsü bile yetti.
Akşam tekrar yerine taktım. O gün, bu gün Allahıma binlerce şükürler olsun.
Bazen sorarım:"Ya siz eskiden ödevli derslerde yaramazlık yapardınız. Şimdi neden yapmıyorsunuz?
Cevap:"Sizin üzülmenizi istemiyoruz öğretmenim"
Ben de içimden:"Dobiiii dobiiiii"