BEN VE BENİM GİBİ YILLARINI MAHRUMİYET BÖLGELERİNDE TÜKETEN ARKADAŞLARIMIN HAKSIZCA YAŞAMAK ZORUNDA OLDUĞU DURUMUN ANLAŞILMASI VE MAĞDURİYETLERİMİZİN BU YIL YAPILACAK OLAN TAYİN DÖNEMİNDE ORTADAN KALDIRILMASI UMUDUYLA....
Çok büyük bir mutlulukla 23 yaşında başladığım öğretmenlik mesleğinin 14.yılını tamamlamış bulunmaktayım. Mesleğim adına özverilerde bulunmuş ve mesleğimin gereklerini layıkıyla yerine getirdiğim inancındayım. 14 yılımı ülkemizin mahrumiyet bölgelerinde tükettim.
23 yaşında göreve başlayarak 3 yıl Akdeniz bölgesinde çalıştıktan sonra doğu görevimi yapmak üzere Bitlis iline gittim. O yıllarda henüz 26 yaşındaydım. Ancak 2 ay sonra doğu görevinden muaf oldum.Yani 1999 yılında af geldi ,tayin hakkı verilmesine ve doğu görevinden muaf tutulmama karşın 5 yıl Doğu Anadolu bölgesinde kaldım.Bunun ardından Güneydoğu Anadolu bölgesine tayin isteyerek ailemin yaşadığı Akdeniz bölgesine biraz daha yaklaşmıştım.. Artık 30 yaşındaydım. Bu bölgede de mecburi çalışma sürem olan 3 yılı tamamlamış olmama karşın her tayin döneminde ne yazık ki sonuç hüsran olmuştu. 7 yıldır bu bölgedeyim ve 37 yaşındayım.
Ülkemin emektar öğretmenlerinden birisi olarak bu mahrumiyet bölgelerinde gururla çalıştım.3 yıl olan zorunlu hizmetimi 14 yıldır yapmaktayım. 14 yıl önce 49 yaşında olan annem bugün 63 yaşında bir evlat olarak onlara destek olamamanın acısını yaşıyorum.
2010 yılı yer değiştirme döneminde getirilen zorunlu hizmet affıyla uğradığımız mağduriyet çok büyüktü. Bizler zorunlu hizmetimizi kat kat fazlasıyla yaparak yıllarımızı mahrumiyet bölgelerinde tüketirken aynı zamanda puan toplayalım derken hizmet yılı ve puan üstünlüğü olmayan üstelik doğu hizmetinden de muaf olan meslektaşlarımız bizim hayal edemediğimiz okullara yerleştiler. Bizler affa uğrayan arkadaşlarımızın yerine de ülkemizin doğu bölgelerinde hizmet vermeye devam ediyoruz. Bu yıl kontenjanların artırılmasıyla geçen sene uğradığımız mağduriyetin ortadan kalkacağına inanıyoruz.
Yıllarını doğuda tüketmiş, doğu görevini fazlasıyla yapmış tüm öğretmen arkadaşlarım adına sesleniyorum: Lütfen başınızı iki elinizin arasına alın ve düşünün. Yaşadığımız bu mağduriyet ne zamana kadar devam edecek? Memleketlerimizde çalışmak artık bizler için bir hak değil midir? Yıllardır her tayin döneminde yaşadığımız büyük umutsuzluğu ve acıyı tahmin edersiniz...
Hocam okurken üzüldüm.Gerçekten de bu yazınızı her yere mail olarak göndermeniz gerekir.
Ama geçen sene rotasyon affı çıkarken bana forumlarda"Bana ne kardeşim. Ben düzenimi bozamam" diyenler; Şu an batıda deniz kenarında çalışıp ,"Bizim hakkımız" diyenlerin umurunda bile olmaz iyi biliyorum.
Bu arada sizinle aynı yaştayız. Fakat ben bu mesleğe geç girdim. Ama bu bakanlık beni pişman ettirdi.
