İleride Nereye Yerleşmeyi Düşünürsünüz? Neden?

Müstakil bir evim olsa.
İçinde günlük hayatta kullanılmayan, ıvır zıvır hiç ama hiçbir şey olmasa.
Ufak bir bahçesi olsa. Patlıcan, biber,domates ..yetiştirsem.
Kışın şömine yaksam, bütün evi ısıtsa.

Lojmanım satılıktır hocam tam sizlik üstüne ördek ve tavuklarıda katabiliriz...

Muğla, Muğla, Muğla....

Güneşi ve denizi olan bir memlekete(Antalya-İzmir) yerleşmek isterdim.Ancak şartlara bağlı.

Müstakil bir evim olsa.
İçinde günlük hayatta kullanılmayan, ıvır zıvır hiç ama hiçbir şey olmasa.
Ufak bir bahçesi olsa. Patlıcan, biber,domates ..yetiştirsem.
Kışın şömine yaksam, bütün evi ısıtsa.
Televizyon, bilgisayar olmasa.
Örgü örsem, kanevçe işlesem, kitap okusam / yazsam
Sayfalar süren matematik soruları çözsem bulmaca niyetine
Hayata dair hiçbir kaygın olmasa.
Tek amacım doyasıya yaşamak olsa.
Sabah penceremi açıp bir yerlere yetişme kaygısı olmadan çeksem havayı içime misss gibi.
Sonra çiçeklerim olsa rengarenk, evlat gibi konuştuğum.
Sinop'ta keçiboynuzu ağaçları boldur. Biri de benim bahçemde olsa, toplayıp pekmez kaynatsam.

Biz insanlar kulağımızı tersten tutmayı ne de çok seviyoruz. Ve eni sonu başladığımız noktaya dönmeyi...

Çok güzel düşünce bunlar arkadaşım.Aynı hayalleri bende kuruyorum.İnşallah gerçekleştiririz.

Çok güzel düşünce bunlar arkadaşım.Aynı hayalleri bende kuruyorum.İnşallah gerçekleştiririz.

Doğaya dönme isteğimiz ne kadar ağır basıyor hocam...
Ben ufak ufak öyle bir yaşamdayım,, memnunmusun derseniz fazla değil...
Genç yaşta olmamalı böyle şeyler...

insanın istekleri bitmez.
deniz kenarında yaşıyorum ama dağları özlüyorum.
merkezi yerde yaşıyorum ama köyü özlüyorum.
köyde yaşasam da 2 ayda bıkarım diye tahmin ediyorum. davulun sesi uzaktan hoş geliyor

şimdi düşünüyorum da babam gibi yaşayamıyorum doyasıya... adam hiç izin kullanmaz. ufak bir bağımız var. ufak bir bağ evi.. orada kendince ne bulursa yetiştiriyor. en son pekmez kaynattılar. fasulye, domates, biber,fındık.... ne aklınıza gelirse var. belki bir ağaç ama ona yetiyor. yoldan geçen herkes selam veriyor. herzaman etrafında dostları var. haftanın üç günü ziyafette... yazın sabah 5 de gider sulanacakları sular, akşam işden çıkınca eve uğramadan aneneme arabadan el sallayarak bağa gider:)) gelir hemen mışıl mışıl uyur. tabi bunlar memlekette... o kadar doyasıya yaşarki... ben de onun gibi olmak isterdim. yazın bi görseniz misafir hiç eksik olmaz bizden. ne yurtdışı biter ne yurt içi:))) allah bunların eksikliğini vermesin.... ben mi?? bir arkadaş sesine hasret ailemden uzaktayım. okul-ev... başka bir şey yok... sıkıntı sıkıntı sıkıntı...

Kazdaglarının Eteğinde Memleketimde Yaşıyorum. Dağ  vedeniz 30 Km İstediğin Yere Git. Ne Ararsan Var.

hocam sahil kenarı küçük bir ilçede yaşamak isterdim.
haftasonları kahvaltıdan sonra sahilde yürüyüş yapmak şirin bir kafeteryada otururken dumanı tüten kahvemi yudumlamak  tabi bir sınıfçı olarak ancak yıllar sonra bu hayalim gerçek olur herhalde

İlginç bir tesadüf yaşadım şu an.Geçen senenin minimum atama puanlarına bakıyordum ve bu konu başlığını gördüm. Bu soruya cevabımız eşimle ah keşke gidebilseydik dediğimiz Antalya.

Müstakil bir ev.Çevresi örülü.Gürültü ,patırtı yok.Sadece kendi gürültülerimiz.Baheçeye bağlanmış bir köpek,evde temizinden bir tane kedi,bahçede tavuklar gıdakladıkça topla taze taze yumurtaları.Evin üzerinde bir teras.Arada dostlarla çık yudumla çayını,kahveni.Yine evin üstünde sadece çocuklara ayrılmış bir oda.Parka çevrilmiş.İçinde çocukların istediği kaydırak,salıncak ne ararsan var.
Çok uçtum be!

Müstakil bir ev.Çevresi örülü.Gürültü ,patırtı yok.Sadece kendi gürültülerimiz.Baheçeye bağlanmış bir köpek,evde temizinden bir tane kedi,bahçede tavuklar gıdakladıkça topla taze taze yumurtaları.Evin üzerinde bir teras.Arada dostlarla çık yudumla çayını,kahveni.Yine evin üstünde sadece çocuklara ayrılmış bir oda.Parka çevrilmiş.İçinde çocukların istediği kaydırak,salıncak ne ararsan var.
Çok uçtum be!

Çok uzakta öyle bir yer var, o yerde mutluluklar, paylaşılmaya hazır bir hayat var

şimdi düşünüyorum da babam gibi yaşayamıyorum doyasıya... adam hiç izin kullanmaz. ufak bir bağımız var. ufak bir bağ evi.. orada kendince ne bulursa yetiştiriyor. en son pekmez kaynattılar. fasulye, domates, biber,fındık.... ne aklınıza gelirse var. belki bir ağaç ama ona yetiyor. yoldan geçen herkes selam veriyor. herzaman etrafında dostları var. haftanın üç günü ziyafette... yazın sabah 5 de gider sulanacakları sular, akşam işden çıkınca eve uğramadan aneneme arabadan el sallayarak bağa gider:)) gelir hemen mışıl mışıl uyur. tabi bunlar memlekette... o kadar doyasıya yaşarki... ben de onun gibi olmak isterdim. yazın bi görseniz misafir hiç eksik olmaz bizden. ne yurtdışı biter ne yurt içi:))) allah bunların eksikliğini vermesin.... ben mi?? bir arkadaş sesine hasret ailemden uzaktayım. okul-ev... başka bir şey yok... sıkıntı sıkıntı sıkıntı...

Sizin ailede bizimkiler gibi toprağı pek sevmiş anlaşılan. Babamda öyle... Sabah girsin bağa akşam olduğunu anlamıyor adam. 1 dönüm bile yok 1 oda bir salon bağ evi... ona göre dünyadaki cennet orası... 3 sene önce belediye üzümleri resmilerinden 2bin takvim bastırıp ilçeye dağıttı...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Bizim bir yere gitme ihtimalimiz 0.Tabii bakanlık rotasyon getirmezse.Memleketimdeyim.An nemler,kayınvalidemler bize 5 dakikalık yürüme mesafesinde.O yüzden şanslıyım.Dilerim bir gün herkes huzur bulduğu hep özlemini çektiği yerlere atanır.Tek heveslendiğim bayram veya tatillerde herkeste bir telaş memlekete gitme telaşı.Biz hep burda hep burda

Muğla'da yaşıyorum, Muğla'yı seviyorum. Allah Nasip ederse hep MUĞLA.....