İleride Öğretmenliği Bırakmayı Düşünüyor Musunuz?

böyle güzel bir meslek bırakılır mı e tabi sabretmeyi bilenler için..saygılarımla

köy öğretmen okullarını kapadılar sonra köylere eline tornavida almayan öğretmen atadılar.Adam köye gelince şok oluyor,okullar genelde yıpranmış,öğretmenlerimiz buna üzülüyor.65 öğrencim var birleşmiş,çocuklar  ben gelene kadar 5 öğretmen değiştirmiş,seviyeleri dağlar kadar farklı,çocuk adam akllı türkçe bilmiyor,ben zerre kürtçe bilmiyom,bi yerden sonra ipin ucu  kaçıyor,sevmekte ortak paylaşım olur,olmayınca sevilmiyor ve bu yaşta çekilmiyor

Öğretmenlik bizi bırakana kadar öğretmenliğe devam.

idareciliğe geçmek istiyorum. yada müfettişlikte olabilir inşallah

bende bırakmayı düşünürüm valla..ne statüsüne önem veriliyo ne de değeri var aslında söle bakarsak..parasıda ii değil..sükür halimize o ayrı ama..bırakırdım yani...

Utanarak söylüyorum bir iş bulsam hemen bırakacağım. Toplum hiç olmasza öğretmen olsun dese de öğretmenlik gibi meslek yok ama doğunun ücra bi köşesinde, hiçbir hakkı olmadan sözleşmeli beklemek ağrıma gidiyor. Hani heryer bizim vatanımızın bir köşesi. Ömür boyu hapis gibi bir köşede tıkıştırılmak istenmek, herkes tarafından sözleşmeli misin kadrolu musun gibi sorulara cevap vermek,meb'in öğretmenine sahip çıkmaması bu karar almamda hepsi etmen. Ne yazık ki bu saaten sonra iş bulmak gerçekden de zor. Çaresiz durmak yok itilmeye devam...

bırakmak isteyenler hemen bıraksınlar devam diyenler devammmmmmmmmm 

para kazanmak zorunda olmasam bu işim yapmam.

Öğretmenlik bizi bırakana kadar öğretmenliğe devam.

katılıyorum öğretmenime...

merhaba öğretmenlerim. 7. yılıma başladım öğretmenlikte. şükredecek o kadar çok yaşadıklarım var ki!
ilk atandığım yıl kpss'de Türkiye 4. sü olmuştum. 98 civarı bir puanla istediğim bir ile(!), il emrine atandım. 3 gün sonra kura. torpil yapacak tanıdıklarım var ancak çok gururlu olduğum için kimseye gebe kalmak istemediğimden bu yola başvurmadım. kurada sürgün köylerinden birine atandık. ilk gittiğim gün yeni sürgün bir öğretmen. meslekte 29. yılı. sevindim. bende teorik bilgi, öğretmenimde tecrübe çok güzel olacak dedim. köy 110 hane. ilçe merkezine 1 saat 45 dk. köylü eğitimden ve öneminden bihaber. 116 öğrenci. sadece 2 öğretmeniz. 4-5 bende 64 öğrenci. öğrenciler 4'er oturuyor. bu arad ön lisans metal mezunu ücretli olarak geldi. o köylüydü. 2-3 onda. 35 öğrenci. 1. sınıf, 17 öğrenci de 29 yıılık sürgün öğretmenimizde.
ekim ayının ortaları. gerçekler su yüzüne çıkmaya başladı. elektirkler sık sık kesilir. 3-5 gün gelmez. metal mezunu arkadaş ilk defa ücretli öğretmenlik yapıyor. bana öğretmenlik yaparken takıldığım noktalarda yardımcı olabileceğini ifade etti bir gün. gariptir bendeki dökümanlardan yararlanıyor.sınıf defterinin nasıl dolduracağını bana soruyor.
günler geçti.
lojmanda tecrübeli öğretmenle birlikte geçen günler beni hem fiziksel hem de ruhsal sorunlara itti. ayrıldım. köyde ev tuttum. kitaplara adadım kendimi. şiir yazdım. makale yazdım.türkü besteledim. ücretli ile tecrübeli takıştı. okula 3 gelir 2 gün  gelmezler. yaptıklarının yanlış olduğunu söyledim.haktan, hukuktan bahsettim. takan kim. aramız iyice bozuldu. ilçeye durumu sözlü olarak ilettim. hiç bir gelişme olmadı. kendi doğrularımı uyguladım. köy eğitim tarihinde ilk defa kendi yazdığım piyesi oynatttım. okul korosu, semaver partileri, kabartma haritalar vs. mayıs ayı. öğretim yılının sonu. tecrübeli öğretmenin 18 öğrenciden hiç biri bırakın yazmaya, okumaya bile geçmedi. müfettişler geldi. tecrübeli öğretmen 70, ben 97 aldım. bu arada müdür yetkili olan tecrübeli arkadaş okula gelen hiç bir evrağı bana sene başından beri asla göstermedi. tebellüğ ettirmedi.  okulun lavabolarının yapılması (öncesinde çocuklar eve gidiyorlarmış.) için köylüden maddi durumlarına göre 1-3-5 ölçek buğday toplandı. buradan okula maalesef para aktarılmadı. acemiyiz. tutanak vb bir belge de yok elimde. para buharlaştı. köylü muhtardan çekinir, asla şahitlik yapmaz.
mayıs sonu; 2 arkadaş birlik olup beni ilçe ye şikayet etmezler mi? sinirlerim iyice bozulmuş. vardım okula. konuşmaya çalıştım. tecrübeli arkadaş demez mi bana sen öğretmenlikten ne anlarsın. hakarete başladı. zaten dolmuşum. odun deposuna vardım. elime kalın bir odun aldım. ikisi de müdür odasında. dış kapıyı da kilitledim. yermisiniz yemez misiniz? kafa, göz nerelerine gelirse. belimden çıkardım tabancayı. masanın üzerine koydum. içi boş tabi. her türlü hesaplaşmaya varım dedim. adamlar yalvarmaya başladı. tecrübelinin ağzının içine soktum namluyu. devlet sizi bunca sene adam yerine koysun, karşılığı bu mu diye.
olay orada kapandı. yazın 2 ay strese dayalı depresyon tedavisi gördüm. tecrübeli arkadaşın tayini hala o köyde. her özür dönemindeki tayini iptal edildi. hala telefonla bayramlarda görüşüyoruz. tecrübelerinden faydalanıyorum!!!

çok garip bir olay değil mi? kafanızda soru işaretleri oluşmuştur; eminim ki! aradan 7 yıl geçti. çok şey öğrendim bu mesleğe ilişkin. şimdi  yaptıklarıma pişmanım. ama hayat insanı özellikle de bu tür stres altında olan meslek gruplarını beklenmedik sürprizlerle karşılaştırabiliyor.
şimdi mutluyum, mesleğimi seviyorum, çevremde de sevilen bir insanım.

arda05


bayramda niye konuşuyorsunuz onu anlamadım. ben olsam silerim öyle insanı

bırakıpta ne yapali hocam

.... sinirlerim iyice bozulmuş.... odun deposuna vardım. elime kalın bir odun aldım. ikisi de müdür odasında. dış kapıyı da kilitledim. yermisiniz yemez misiniz? kafa, göz nerelerine gelirse. belimden çıkardım tabancayı. masanın üzerine koydum. içi boş tabi. her türlü hesaplaşmaya varım dedim. adamlar yalvarmaya başladı. tecrübelinin ağzının içine soktum namluyu. devlet sizi bunca sene adam yerine koysun, karşılığı bu mu diye.

Ben, bağışlayın derdim ukalalık değil ama burası gerçek mi? yok artık dedirtiyor da insana...Soruşturma geçirmediniz mi bu olay üzerine..