küçükken annem çay tabağının içinde balkondan aldığı karlarla küçücük kardan adam yapardı bana :)camın önüne koyar ona bakardım sonra da buz dolabının buzluğuna koyup eriyene kadar açıp açıp kapatırdım dolabı:) okula başladıktan sonra da her kış akşamı camdan bakıp dua ederdim gece kar yağsa da okul tatil olsa diye naylon poşetlerin üzerinde yokuş aşağı kayıp ayaklarımız su çekip ellerimiz uyuşana kadar karın tadını çıkarmak ne güzelmiş:)karda ilk ayak izini bırakmak için yarışmak, yanaklarımız kızarana kadar kartopu savaşı yapmak birbirimizi karın üstüne atıp üstüste boğuşup yuvarlanmak yüzümüzü gökyüzüne çevirip dilimize düşen kar tanelerini yakalayıp kar yemek
karın en temiz yerini seçip akşam üstüne reçel döküp yemek :)eskiden yağan kar da güzelmiş eskiden çocuk olmakta güzelmiş
