Söylenecek çok söz var lâkin yutkunuyorum,
Sanıyorlar ben evde yan gelip yatıyorum.
Bey, hanım ve bahçıvan, sonra herkes uşağa,
Bir öğretmen olarak böyle hissediyorum.
Görünen o ki her şey toz pembedir ülkemde
Bilgisayar, internet uçuşuyor her evde
Köyü yok, fakiri yok, işsizi yoktur asla
Fırsat eşitliği mi? Boş ver geç adam sen de!
Ödev, soru, test, rapor, gözüm önüme aktı,
Sora sora veliler zaten beynimi yaktı,
Defalarca anlatsan okumaz, yine sorar
“Hocam biz giremiyoz, şifre ne olacaktı?”
Ivır zıvır işlerle boğ, bunalt öğretmeni
Sanki benim arkadaş bu salgının nedeni!
Günde on iki saat didiniyorum evde
Benim yaptığım işi gel yap, göreyim seni!
Ah EBA zalım EBA sana da sözüm çoktur
Aradığın bulunmaz, çünkü içerik YOKTUR
Ama listeler gelir merkezden çarşaf çarşaf
Öğrenci girmiyorsa, onu da zorla soktur…
Bir puan yarışına soktular hepimizi,
İsterler hırs bürüsün bizim de gözümüzü
Mesleğinden soğursun EBA gruplarında
Yerlere düşürdüler meslek onurumuzu.
Altı öğrencim vardı okumayı çözmeyen
Velileri okulun semtinden de geçmeyen
Bıraksam seneye de olamazlar bir cacık,
Zaten bir tek ben varım yılmayan, pes etmeyen.
Uzaktan eğitimin yakından mağduruyuzVerin, daha iş verin, her yere koştururuz
Canlı ders koymamışlar birinci sınıflara
Koyarlarsa ona da bir şiir kondururuz!