İlkokula üçüncü sınıftan başlamak zorunda kalmıştım. Üstelik ikinci dönem. Öğretmenimiz zaten bildiğimizi söyleyip, çözümleme ödevi vermişti. Konu hakkında en ufak bir fikrim yok. Yapamayınca öğretmenimizin bilindik uygulamasıyla sonum da belli. Son derse kadar dayandım ama çıkışta başladım ağlamaya. Bilmiyorum.
Çok ağladığımı görünce bir arkadaşım sağ olsun, okulun merdivenlerine oturup anlatmıştı. Ne zaman aklıma gelse Allah razı olsun der, dua ederim. Allah onu dünyada, ahirette bunaltmasın.(Amin)
Okula her gün bir sıkıntıyla giderdim. Bir insan öğretmeninden bu kadar mı korkar, bu kadar mı bunalır, bu kadar mı bunaltılır? Anlamadım bile diyemezdik. İlkokul deyince hep öğretmenimden ne kadar korktuğum aklıma gelir.