merhaba zümrelerim, günlüğü okumayı yeni tamamladım, zümremin tavsiyesine uyarak bir yandan rüzgar oldum şarkısını dinliyor, bir yandan yazıyorum
bugün hadi bakalım çocuklar son harfimizi öğrenelim der demez, bir baktım sınıfım ağlamaya başladı. Ne ağlamak ama, harfleri bitirdikleri için o kadar çok üzüldüler ki, hıçkırıklara gömüldü sınıfım, sustum izledim, meğer ne alışmışız harflere, ağlamayan bazılarına neden ağlamadıklarını sorduğumda " öğretmenim ben asıl siz gidince çok ağlarım dedi ve ağlamaya başladı. Anlayacağınız matem günümüzdü bugün, ne dediysem, ne yaptıysam güldüremedim yüzlerini... başlarken de ağlamışlardı, bitirirken de...
bilmiyorum bu hale nasıl geldik, ben de duygulandım doğrusu...
son ders sınıf kitaplığının açılışını yaparak ilk kitaplarını dağıttım öğrencilerime, buruk bir sevinçle evlerine gittiler...
işte öyle, rüzgar oldum sallanıyorum,
ahh yine efkarlanıyorum,
sen ne söylersen söyler canım,
ben masaldan anlamıyorum...
))