hayatta her şey bir vesiledir aslında.buraya ilk geldiğimde sadece dosya indiriyorken 1. sınıf olunca günlük çok dikkatimi çekmişti.katıldım bir kaç paylaşımda bulundum.gün geçti bir çok paylaşımda bulundum ve gün geldi her şeyimi paylaştım..sevinçlerimi hüzünlerimi yaşadıklarımı çocukları çaresizliğimi özgüvenimi kaybettiklerimi ve bulduklarımı..bunları bana yaptıran buradaki samimiyetti.
evet burası günlük her zaman sohbete uygun değil.buna katılıyorum ama şunu bir türlü anlayamıyorum ki üslubun yanlışlığını kabul edip değiştirmek bu kadar zor muydu?ya da bizi değiştirmeyi göze almak yerine üslubu değiştirmek ne kaybettirecekti*
insan kazanmak sevgi kazanmak zordur derler.buraya gönlünü sevgisini vermiş birisi olarak yaşananlardan üzgünüm.gönül isterdi ki bunu unuturken karşılıklı memnuniyetle unutalım.yönetici olmak kararından dönmemek söylediğini düzeltmemek anlamına gelmez.ne şekilde görülürse görülsün gönüller bir olsun tatlı olsun..
konu kapansın tüm iyi niyet ve samimiyetle.çünkü biz hepimiz biriz,birbirimiz içiniz ve mutlu olmayı hakediyoruz..
sevgi ve saygılarımla...
Yaşça bizlerden oldukça küçük olmasına rağmen ,böyle olgun bir düşünce
Sen ,geleceği çok parlak ve başarılarla dolu bir eğitimcisin rabia , kimbilir belki bir gün aynı şehirde aynı okulda çalışmaktan onur duyacağım
Yolun açık şansın bol olsun öğretmenim
