Bugün öğretmenlikte yaşadığım en zor gündü.Geçen sene mezun ettiğim çok sevdiğim bir öğrencimin ölüm haberini aldım ve yıkıldım.Bir anda kendimi tutamayıp sınıfın ortasında ağlamaya başladım.Üzüldüğümü gören bıdıklarımın üzüldüğünü görünce daha bir kötü oldum.Yüzümü güldürmek için bana resim yaptılar,mektup yazdılar,hatta kantinden çikolata alıp getirdiler.Hepsini çok seviyorum.Öğretmenlik bu olsa gerek.Allah ailesine sabır,hepimizin evladına uzun ömür versin.
Ben de kısacık öğretmenlik geçmişimde aynı acıyı üç kez yaşamış bir meslektaşınız olarak size sabır, kaybettiğiniz öğrencinize de Allah'tan rahmet diliyorum.