tenefüste bana alışmasınlar diye ilk tenefüste yalnız bıraktım çocukları dönüşümde kızlarımdan birisi ağlıyordu beni göremeyince korkmuş:) velilerimi almıyorum sınıfa kapıda da bekletmiyorum
Hocam bizim ilk ders girişi tüm okula gelen veliler aynı anda yürüyünce--bizde yan yana el-ele tutturmuştum çocukları-- sınıfa girdim sadece beş çocuk var. Diğerleri velilerle birlikte üst kata çıkmışlar.
Her şeye rağmen ne kadar da güzel duygulu çocuklar.
Yorulsak bile öğretmen olmaya değer.
Umarım her geçen gün işler netleştikçe işlerimiz kolaylaşır.