Aydınlık günler olsun zümrelerim. Günlüğü okudukça bu kadar dertli öğretmenlerimi görünce seviniyorum da açıkçası. Dert edinen insanlar hep iyi şeyler yapmaya çalışıyorlar, çabalıyorlar ve vazgeçmiyorlar çünkü. İnanın pek birbirimizden farkımız yok. Öğlenciyim ama sabah erkenden yine uyanıyorum. Uyanır uyanmaz inanın, bugün neler yapıcam duygusuyla boğuşurken buluyorum kendimi
Herşey normal giderse, çocukları da çok sıkmadan sanırım 1. dönem bizim için baya yorucu geçecek ama 2. dönem yavaş yavaş bu yorgunluğun kaymağını yemeğe başlarız diye düşünüyorum. Biraz zaman gerekiyor evet. Ve bize de fazlasıyla sabır ve sağlık...
Hepinize selamlar...