İyi akşamlar zümrelerim.
Ağlayanlar artmasın, okulu, beni sevsinler diye oldukça yumuşak davranıyorum.Kibar kibar uyarıyorum ama içten içe deliriyorum..
Ve farkettim ki şımarmaya başladılar.
Konuşmaya başladılar zor susturuyorum.
Ana sınıfına gidenler gitmeseydi daha iyiydi gerçekten.
Boyamak istemiyorlar, çirkin boyuyorlar, her şeyden hemen sıkılıyorlar.
Hemen off, pufff, evde yapsam olmaz mı?lar..
Özellikle erkekler beni çok yoruyor ve fazlalar..
Diğerlerine dediğimi yaptırmam daha kolay gerçekten..
Havalar hala güzelken top aldırdım ve bahçeye çıkardım.
Oynarken iyiydiler ama katılmak istemeyen mızmızlar oldu.. Sonra baktım dağılmaya başladılar.
Öyle benim isteğim dışında bir hareketlenme olunca hemen panik oluyorum ya biri kaybolursa diye..
Allah'ım bu sıkıntılı süre 2-3 ay kadardı değil mi?
Lütfen hemen geçsin..