İstenmeyerek Mi Öğretmen Olunur?

bizim ülkemizde halk arasında hiçbişey olamıyorsan bari öğretmen ol deniyor. çok acı halbuki en önem arzeden meslektir öğretmenlik.bu iş elimizden geldiğinin en iyisi şeklinde yapıyoruz ve yapmaya devam edecez. mesleği çocukları sevmeyi birkenara bırakarak yaptığımız işin en iyisini yapmaya çalışmalıyız

öğretmenliği isteyerek seçtim ve severek yapıyorum...bir kez daha gelsem dünyaya yine öğretmen olurdum herhalde..zaten inanın sevemeden yapılacak bir iş değil...sewmiyorsa bir insan bu mesleği onun için eziyetten başka bir şey değildir umarım.....1.sınıf okutuyorum öyle çileden çıktığım zamanlar oluyor ki,inanın o kuzucukları sevmesem mesleğimi sevmesem atarım kendimi camdan aşağı:):)sevgi işi,gönül işi....

İsteyerek oldum.Çok memnunum,mesleğimi de çok seviyorum.

öss sınavı sonrasında fazla bilinçli tercihler yapıldığına inanmıyorum..genellikle kazanalım da ne olursa olsun fikri var..ve bu yüzden çoğu kişi sevmediği işi yapıyor ve mutsuz..ama ülkemizin gerçeği bu..ben de tam bir netlikle tercih etmedim ama şu an halimden memnunum...

     Lise 3. saınıftayım. Öss zamanıdır. Bir yandan öss ye çalışıyor birde okula devam ediyoruz. Öğretmenlik apmadığına inandığım bir fizik hocamız bir gün derste,rehberlik dersi olmamamasına rağmen şu sözü söylemişti "Gidin öğretmenlere sorun hiç biri istiyerek bu mesleği seçmemiştir". Bir kaç gündür onca yıl geçmesine rağmen bu anektod aklıma geldi. acaba öğretmen olmak için,öğretmen olmayı istemeyelim mi?
     Bir dersane sahibi hocamızın çocuğu 1. sınıf talebesi olmuştur bu sene. Bayan öğretmeni çocuğun annesi aracılığıyla hocamızdan ilk okumaazma fontu bulunan çıktı istemiş. Dersane hocası ne bilsi el yazısı fontundan montundan. Hoca durumu anlattı benden istedi. Bunu duyunca bende soru işaretleri oluştu. acaba bu öğretmen yeni mi atanmış diye? öğrendim ki Çok yıllıklıymış. Sizlere şunu soruyorum bu öğretmen böyle bir istekde bulunuyorsa nasıl ilk okumayazma öğretecek. Bu öğretmenin hiç mi tanıdğı,konuştuğu,selam verdiği öğretmen yokta fontu(çıktıyı) dersane hocasından istiyor.
     Ondan sonra demiyormuyuz hasta oldum,kaza yaptım,evimi su bastı,çocuğum hiç laf dinlemiyor,talebelerim çok ekis.

     

Konu  başlığınıza baktım içeriğini okuyunca farklı bir konuya geçtiğini  gördüm  öğretmenim.
Bu durumun  öğretmenliği isteyip istememekle  alakalı olmadığını düşünüyorum.
Mesleği icraat etmekle yazdıklarınız doğrudur ama  bu tamamen kişilikle alakalı olduğunu düşünüyorum.
Her  meslekte böyledir.
Ben  istemeyerek öğretmen olanlar  gurubundanım.
Asla düşünmediğim bir meslekti.
Öğretmenliği kazanmam tamamen  tesadüf(aslında tesadüf yoktur tevafuk demek daha doğru)  oldu.
23  yıllık öğretmenim  iyi ki öğretmen  olmuşum diyorum ,şükrediyorum.
Güçlüklerine rağmen işimi  sevgimin sınırı yok.
Bu yıl emeklliliğim dolmuş, hala heyecanla okulların açılmasını bekliyorum, şevkle derse giriyorum.
Eşim bana  derki; iyi ki  öğretmenliği istememişssin, acaba isteseydin  nasıl olurdu ?

İsteyerek Eğitim Fakültesine gidip,öğretmen olmayı herşeyden çok isteyen eşimin,arkadaşlarımın öğretmen olamayıp başka işlere yönelmesi ne kadar acı.İstemeden yapılan işte ne kadar başarılı olunabilir ki?İnsanların eğitimlerini gördüğü işi yapmaları bile ülkemde artık çok zor ne acı...

açıkçası 17 yaşındaki bir  insan "evet ben öğretmen olmalıyım ,bu işi seviyorum ve çok başarılı olacağıma inanıyorum" deyip öğretmen olmayı seçmiyor..ya da ben öyle düşünüyorum..o yaşlarda akıllar beş karış havada..sadece ünv.yi kazanmak var akıllarda..tabi gezmek tozmak..sonra kpss..sonra en verimli çağlarında dağın başındaki bir köye atanma...o zor şartlarda yaşamaya çalışma..insan sudan çıkmış balığa dönüyor..mesleği sevmeye fırsat bulamıyor...benim yapımdır zaten yapabildiğinin en iyisini yapmaya çalışıyorum..ama hala öğretmenliği seviyormuyum kararsızımmm..

bence ülkemizde bir meslekte istemeyerekte başarılı olunabiliyor...çünkü fazla seçme şansımız yok..

turbulans65 hocama da yürekten katılıyorumm..görücü usulü gibi..

ben öğretmen lisesi mezunuyum o zamanlar istemezdim öğretmen olmak ama üniversite 1. sınıfta staj yaparken çocukların gözlerinde gördüğüm ışık doğru yolda olduğumu gösterdi bana lise ile beraber tam 12 yıldır bu mesleğin içerisindeyim 4. yılım öğretmenlikte ve başka bir meslek seçebileceğimi düşünemiyorum istemeyen sevmeyen yapmasın bu mesleği boşta kalmaktan iyidir diye seçiliyor başka bölümlerden de bu iş gönül işi . Ben o kadar sıkıntı çektim ve de çekiyorum ki herhalde sevmesem katlanamam diye düşünüyorum...

bazı öğretmen arkadaşlarımızın yorumlarını okumak gerçekten beni üzüyor.

açıkçası 17 yaşındaki bir  insan "evet ben öğretmen olmalıyım ,bu işi seviyorum ve çok başarılı olacağıma inanıyorum" deyip öğretmen olmayı seçmiyor..ya da ben öyle düşünüyorum..o yaşlarda akıllar beş karış havada..sadece ünv.yi kazanmak var akıllarda..tabi gezmek tozmak..sonra kpss..sonra en verimli çağlarında dağın başındaki bir köye atanma...o zor şartlarda yaşamaya çalışma..insan sudan çıkmış balığa dönüyor..mesleği sevmeye fırsat bulamıyor...benim yapımdır zaten yapabildiğinin en iyisini yapmaya çalışıyorum..ama hala öğretmenliği seviyormuyum kararsızımmm..

tabiki benimde hayallerim farklı idi. daha doğrusu beni yönlendirecek kimse olmaması.
    öğrenci iken bazı öğretmenlerimi hiç sevmezdim. ilkokulda mezun olduğum yıl ki müdürü hiç sevmedim. 5 yıl boyunca PEKİYİ ile okulu bitirdim. diplomamı gıcıklık olsun diye İYİ olarak verdi.
     g.hacıköy İHL. de 1 yıl okudum. 10 lu sistem. bütün notlarım 10. inanır mısınız bedenci bana sözlü notu olara 1 yazdı. notumu düşürdü. sebebi köylü çocuğu olmam. ilçede, okulumuzun 1. sınıflarının birincisiydim. benden sonra 2. sırada olan çocuk şehirde oturuyor ve zenginler. onu birinci yaptılar, benim notumu kırmakla.
      çorum İHL. de ilk yılım iyi idi. iyi notlar alıyordum. 2. sınıflarım en iyilerindendim. müzikci 1 yazdı. hala unutmam. neşeli olki genç kalasın şarkısının notalarını oku demişti. şu şekilde okumuştum. do do re mi mi re do re mi do. mi mi fa sol sol fa mi fa sol mi. sol sol la la  fa mi fa re sol sol. do do re mi mi re do re mi do.
      sosyalcının ilk yazılısından 9 almıştım. cümlenin birisine virgül koymamışım. 1 puanımı kesti. öğrencilerin önüne çıkardı. bu arkadaşınız kopya çekmiş diye hitap etti. şimdiye kadar ben daha hiç kimseye 10 vermedim. 9 da vermedim. bu kopyacı ya vermek zorunda kaldım. ondan sonra ben ders çalışmayı bıraktım. hacı 5 alacak kadar çalışıyordum.
 sosyalcı hatasını anlamış olacak ki, gönlümü almak için bana bir çift ayakkabı aldı. ben giymedim. attım galiba.
     öğretmenliği ben bunların yüzünden hiç istemedim.
        ama öğretmen oldum. isteyerek yapıyorum. üniversiteyi de dershaneye gitmeden kazandım.

benim annem,babam öğretmen...sanki okulda doğdum.çocukluğum sınıflarda okul bahçesinde geçti.öğretmenlik mesleği hep içimdeydi..belki de başka meslek görmediğimden  Severek ve isteyerek bu mesleği seçtim aynı şekilde çalışıyorum.Bu mesleği sevmeden yapmak çok zordur herhalde.bir işi zoraki yapmak eziyet gibi gelir bana..ama bu eğitim sisteminde insanlar bir meslek olsun da ...diyor artık.