Karar Vermek Zor Değil Mi?

Bir sahne düşünün:

     Bir cellat...Elinde satırı...ve havaya kaldırmış,bekliyor.Birazdan indirecek.
o bir zalim,zulmeden...

     Ve bir mazlum...Suçsuz,günahsız ve güçsüz...Diz çökmüş,boynu bükük...Boynuna inecek satırı bekliyor.

     Sahnemizde yalnızca ikisi var.başka insan yok.Mazlumun kurtulma ihtimali veya şansı yok.
     Zalimin merhamet etme veya başaramama gibi bir ihtimali yok.

Şimdi siz bir tercih yapın.Hangisisiniz?Zalim mi,mazlum mu?

hiç biri ne boynumu vurdururum ne de vururum

Mazlumun ahı ne zaman tutar bilinmez ve zalimin de ne zaman merhametten nasibini alacağı...

Zalim olup merhamete gelerek her iki tarafı kurtarmayı seçiyorum   

çok farklı insan ne diyeceğini bilemiyor.Hayatta her ikisiylede karşılaşıyoruz aslında.

günümüzü  bu kadar somut anlatan bir anlatım tarzı olamaz.size bu duyarlılığınızdan dolayı teşekkür ediyorum.

keec hocam ben teşekkür ederim.
    Sudee ve sultan01 hocalarım,
Arkadaşlar burada roller belli ne yapılacağı da belli ister zalim olun ister mazlum seçme şansınız yok cellat olup affederdim diyemezsiniz.ya o ya o....Hangisi demek istediğim bu.

Hayatta sadece siyah ve beyaz olmadığına inanan ve en imkansız zamanlarda bile mucize bekleyen bi yapıya sahip olduğum için ısrarla, cellat olup merhamet mucizesi beklemeyi seçiyorum Öğretmenim...

Senarist olmayı belki de... 

Zor bir süreç.Ama ben her ikisi olmayı de istemezdim.Ama mazlumun kurtulması için dua ederdim..Zalimin yüreğine merhamet gelir belki..

yaşamaya devam edersem belki düzeni değiştirme şansım olabilir, cellat olmak daha mantıklı yaşayıp geride kalanlara faydalı olmak açısından.

Kalp öyle bazen öyle bir şekil alıverir ki o kalbin taşıyıcısı bile kendine inanamaz.Mazlum yeni bir diyara gidiyor.daha mutlu olacağı bir diyara belki de.ne dersiniz bir de bu taraftan düşünmeye değer bence.

 “Olmak ya da olmamak...” Günlük yaşamımızda yanıtını vermek zorunda olduğumuz sorular, neyse ki Hamlet’inki kadar güç ve derin türden değil. Arada başımızı ellerimizin arasına alıp uzun uzun düşünsek de, kararlarımızın çoğunun farkında bile değiliz. Raftan bir kitap almak, kediye süt vermek, teslim günü sinsi sinsi yaklaşan bir dergi yazısına artık nihayet başlamak üzere masa başına oturmak, ya da kalan geceleri de hesaba katıp “nasılsa yetiştiririm” aldatmacasıyla sinemaya gitmek... Kararlarımızın kimi “doğru” kimi “yanlış”. Kimi yalnızca bizim için “doğru”, kimi yalnızca bizim için “yanlış”. Kimi akılcı, kimi değil. Ama öyle ya da böyle, en akılcı ve duygusal etkilenimlerden uzak görünen düşünce ve kararların bile, çok eskilerden kalan beyinsel ve zihinsel bir geleneğin etkisiyle, ancak duyguların girdileriyle oluşturulabildiğini söylüyor araştırmacılar. Ve bu girdiler olmadan, basit ya da karmaşık herhangi bir karara varmanın en iyi olasılıkla çok güç olduğunu. Duygular, akılcı karar verme sürecine ters düşme dikleri gibi, sürece hem hız, hem verimlilik bakımından katkıda bulunan bir işleyiş sağlıyorlar.

1- "Asla" demeyiniz; asla "asla" demeyiniz

2- ''ama'' ve ''fakat'' demeyiniz!

3- ''farketmez'' derseniz yalan söylemiş olursunuz, her şey fark eder.

4- Hiçbir cümlenizin fiili '' mış, miş '' veya ''lar, ler '' veya ''mişler,mışlar'' veya ''larmış, lermiş'' le bitmesin,
bunlar sizin bilmediğiniz ve görmediğiniz ,başkasının anlattığı eylemledir ve bunlara göre hareket hem size hem karşınızdakine zarar verir.

5- Başkasının yerine düşünmeyin!!

6- Başkasının yerine karar vermeyin!

7- Bencilce yaşayın, zaten insan bencildir ve kendisi için yaşar, aksini söyleyip veya düşünüp kendinizi kandırmayın, böylece kim olduğunuzu ve nerede olduğunuzu bilirsiniz. Başkalarına daha az zarar vermiş olursunuz.

8- Pozitif düşünce ile yaklaşın konulara (yapacağım, başaracağım gibi), ama bu Pollyanna'cılık olmasın

9- Asla vazgeçmeyin

10- Geçmişi yargılamayın, bir şey kazanamazsınız sadece tecrübe olarak faydalanın ve mutsuzsanız tekrar etmeyin!

11- Mutlu olmak ve ilerlemek için yaşanan şeyleri tekrar yaşamayın, yaşanmışlardan faydalanın. (Ateşin el yaktığını öğrenmek için elinizi ateşe sokmaya gerek yok, etrafınıza bakmak ve okumak yeterlidir.)

12- Kendinize ve etrafınızdakilere-insanlara güvenin onları sevin!

13- Genelleme yapmayınız! (bütün erkeler veya kadınlar gibi)

14- Siz hissetiğinizi yaşayın, varsın dünya beğenmesin siz beğeniyorsanız yeterlidir.

15- Bir anı yaşamak için yıllar harcamak başarısızlıktır, başarı bir anda yılları yaşayabilmektir.

16- Ben hep veriyorum, almıyorum demeyin, sadece verirseniz, vermeyi bilmediğinizden o hiç bir yere gitmez.
Almasını bilmeyen veremez, vermesini bilmeyen alamaz, ağlamasını bilmeyen gerçekten gülemez, üzülmesini bilmeyen sevinemez. Her şeyin dengesi vardır.

17- Ve karar verin,şu an sizinde yeni bir hayata başlama anınız olsun!

Çok mu zor bunları uygulamak, bakın bunları yazın ve uygulayın hayatınızın hemen değiştiğini göreceksiniz.

YA SİYAH YA BEYAZ OLMAK ZORUNDA OLDUĞUMUZU ZANNETMİYORUM.GRİ RENGİ UNUTMAMAK LAZIM

bugüne kadar zalim olmadım ve olmamayı isterim...çok yufka yürekliyim kimseye kıyamam...mazlumun kurtulması için dua ederdim...

Hepinize teşekkür ederim arkadaşlar.
     Sudee hocam size ayrıca teşekkürederim ))