Kaybedenler Kulübü

Bazen ben hep şansız olduğumu düşünürüm. Hatta bir keresinde denedim bununla ilgili bir şeyi. Borsanın gücü diye bir oyun vardı. Zarı atardım hep küçük sayılar gelirdi, bu yüzden yavaş ilerlerdim ama diğer arkadaşlarıma 10-11 gelirdi. Onlar beni geçerdi. Arkadaşımla denedim, oyun dışında. Zarı 2-3 defa attım. İki zardaki noktaların toplamına baktım 7'yi geçmiyor.
Ama o attığında 7 nin üstünde oluyor.
Ben bayağı şanssızım galiba.Şanssız olunca da kaybedeb-n grubuna biraz da olsa giriyorumdur

velilere karşı sabrımı kaybediyorum

Güven Duygusu Kaybı Yaşıyorum

Kaybettiklerim İçin Keşke Demiyorum

Dün Çok Güzel Bir Şey Kazandım

ben hep kaybediyorum malesef......

Keşke Demiyorum.. Ama Kaybetmekten Korktuğum Çok Şey Var

Kaybettim düşlerimi.
Bir bir yazıp kağıda, buruşturuverdim değersiz olduklarını söyleyerek!
Atıverdim yılmışlıklarımı.
Söylenemeyen, yarım kalmış cümlelerin var olduğunu bile bile...
Önce,
İlk önce gülüşümü, gözlerimdeki ışığı koyverdim.
Satmıştım hayata gülüşlerimi!
Öğrenmek istemediğim gerçeklerin altında ezilmişliğim
Kaybettim hep bu yüzden.
Bazen,
Bazen inadıma yenik düştüm.
Çoğu zaman sevgiye, dostluğa!
Etrafımda kimsenin kalmadığını,
Yapayalnız olduğumu,
Işığını kaybetmiş gözlerim
Şimdi anlıyor!
Kaybettim...

keşke ben de iştahımı kaybedebilsem

çocukluğumu kaybettim...

insanlar neden bukadar iğrençleştiler acaba..

Alışamam gurbetin acısına
Alışamam hasretin sızına
Deli eder yokluğunun gecesine
Alışamam alışamam...

hayal kurma yeteneğimi kaybettim ve bu gerçekten canımı yakıyor:(((((((((

ne zaman yüzüm gülecek benim.......

kaybetmeye mahkumum...

sosyal paylaşım sitesindeki bir sayfada okuduğum söz çok hoşuma gitti.

"kaybettiklerim arasında en çok aklıma üzülüyorum "

aklımızı kaybetmeyelim bari...