Kendi Çocukları Başarılı Öğretmenlerden Eğitim Tavsiyeleri

Akademik olarak başarılı olmasa da insani yönleri benim en büyük gururum kul hakkı konusunda çok hassas şükürler olsun

Benim evlatlarım da akademik anlamda başarılı ancak bizi en çok memnun eden yönleri ikisi de vatansever imanlı ahlaki değerlere önem veren ve onurlu duruşlarıdır

Arkadaşlarımızın başarı hikayelerini merak ediyorum gerçekten.

Bir öğretmen çocuğu olarak nacizane , yanlış anlamazsanız babamdan örnek vereyim.
Gözümü kitapların içine açtım, milletin lisede okuduklarını ilkokul 4. 5. sınıfta , ortaokulda okudum.
Muhakeme etme vazgeçilmezimiz oldu.
Kimse illa ders çalış demedi, ama ödevlerimi bitirmeden başka bir işle uğraşamayacağımı bilirdim.
Başardığımda mutlu olduklarını biliyordum ve bu beni çok mutlu ediyordu. Kısır döngü gibi.
En önemlisi kesinlikle mantık aramayı öğretti babam her işte Asla ezberlemedik, "neden ?" sorusu kurtardı bizi
Ben elimi kolumu sallayarak son senemde dereceyle sınav kazandım. Kardeslerim de hep basarili oldular. Fen, Anadolu lisesinden asagısına gitmedik.
Tercihlerimiz yanlış olmasaydı şimdi bambaşka yerlerde olabilirdik.
Yani böyle işte, faydası olur inşallah.

bence ebeveyn ortam hazırlıyor( ki en önemlisi) çocuklarda kendi kapasite ve istekleri doğrultusunda ilerliyor

Oğlum Ankara Atatürk Anadolu Lisesi, sonra Hacettepe Ele - Elo Mühendisliğini bitirdi. Başarılı mı sizce?
Ben hırs verdiğimi sanıyorum. bu hırs başarılı olmasına yetti.
Örneğin Ortaokulu bitirdiğinde eve bir karış suratla geldi. Çünkü okulda 3. olabilmiş. 5.0 ortalamayla mezun olmuştu.

Şuan kendi çocugum yok ama kendi ailemin durumundan bahsedebilirim ben de. Biz iki kardeşiz. erkek kardeşim benden 6 sene kucuk. Babam öğretmen annem hemşire iki memur çocugu yani evde hep kitap gazete okunurdu ders konusunda ise babamın ideolojik görüşleri çerçevesinde kaldık biraz. Dershanelere karsıydı mesela ben ilk defa lisede gittim dershaneye bilmem başarıyı da buna baglamam gerçi. Özel ders aldım bolca eger ders calısma alıskanlıgı yoksa ogrencıde ders aldırmanın oldukca gereksız oldugunu gordum. Ben hep sosyal bri oldum tiyatrolada oynadım şiirler yazdım hep dışa donuk. ortalama ders basarısı olan bı ogrencı olarak da öss de ilk 7 bine girdim ve sınıf ogrt okudum
Kardeşim ise küçüklüğünden beri benden daha duzenlı daha sorumluluk bilincine sahipti. Asla ikimize de ders konusunda tek bir laf söylenmedi. O her seyı dozunda bırakabılrdı bense biraz daha rahattım İzmirde liseyi kazandıgında yanıma geldi. Anne baba yok ıkımız bır evde ve o hala sorumluluklarının bılıncındeydı. Artık ders calıs dıyecek bırı de yoktu basında ama onun ozduzenleme becerısı oldukca ıyıydı. velhasıl geçen sene itü işletme müh kazandı. bence bir unv ogrencısıne gore de oldukca basarılı. Unv de fızıkten 100 mü alınır allah askına?

Diyeceğim o ki biz aynı ana babadan iki farklı insan basarı hikayemiz bu biraz da çocugun içinden gelir dıyorlar ya sanırım o. Benım ıcımden hep hayaller kurmak geldı Siz ne kadar zorlasanız da çocuk kendi istedıgıne ulasıyor her defasında bence Sadece özduzenleme becerısını kazanmıs olması yetıyor buna