Keşke - İyi Ki?

Kendi kararlarım sonucu başıma gelenler kötü de olsa keşke diye başlamam söze. İyi ki hatalar yapmışım ki doğruyu görebilmişim. İyi ki her hatamda yanımda ailem ve sevdiklerim varmış ki fazla yaralanmamışım, yaralansam da çabucak ayağa kalkabilmişim. İyi ki yaşıyorum da hatalar da yapabiliyorum
Benden bağımsız gelişen olaylar içinse keşke demenin bir anlamı zaten yok. Kısaca keşke ile başlayan cümlelere benim yaşamımda pek yer yok

Kolay Kolay Keşke Demem.çünkü Aldığım Kararlar Bana Aittir.iyide Olsa Kötüde Sonucuna Katlanırım.karar Vermek Cesaret İster.risktir. Risk Almayı Bilirsen Gerisi Gelir.

Eski bir meslektaşım var onu bu aralar kurs nedeniyle sık sık görüyorum aslında konuşuyoruz da belkide hep konuşacağız ama iyi ki gercek yüzünü gösterdi nasil bir adam olmadgini anladim diyorum onu her gördüğümde Allah'a şükrediyorum

Adam gibi görünenlerin adam olmadıgını anladım

"keşke demek çaresizliktir".keşke dedemeye yaklaştığım her vakitte çalar saat gibi uyarır beni bu tümce.
çaresizliğime inat keşke dememek için.

Hobbes "insan insanın kurdudur"demiş.asıl insan kendisinin kurdudur.

keşke hayatım için kararlar alırken daha cesur davranmış olsaydım//ve davranabilsem ...............
iyiki öğretmenim .........

Keşke Rehber Öğretmen olabilseydim...

Keşke dediğim çok şey var benim hayatımda. bana bağlı olan ya da olmayan. ve ben keşke demekten çekinmem,gocunmam da...çünkü beni ben yapan o keşkelerdir aslında.keşkeler ders verir insana,mücadele ettirir. ama her keşke beraberinde pişmanlık getirmez.
Hiç pişman olmadım,keşkelerim yoktur diyene de inanmam pek.. niye sen bu dünyadan değil misin ? demek gelir içimden
İyki diyorum ben ;iyki keşkelerimle barışmayı öğrenmişim.
Ben ve keşkelerim bahtiyarız

gülümseyin hocam yine farklı pencereden bir bakış attınız konuya.özetle "keşkeler vicdanımızdır "diyorsunuz.

Teşekkür ederim hocam.
öyle de denilebilir tabii...

Keşke Rehber Öğretmen olabilseydim...

İnanınsayın hocam çalışkan bir insana her meslek bir süre sonra zor gelir.Çünkü etrafta çok asalak var.işinizden değil sırtınızda taşıdığınız insanlardan yılarsınız.

Yaş 35 yolun yarısı demiş ya üstad, yolun yarısına kadar keşkelerim daha çoktu.. Edinilen tecrübeler, hatalar sonucunda, olaylar kaşısında daha objektif olup doğru kararlar verilebiliyor artık 35inden sonra.. Keşkelerimin çok olduğu dönemlerde ise aslında vesvese edip boşuna abartıp keşke deyip üzülmüş olduğumu farkettim.. Çok ince detaylara takılıp keşkeci bir hayatım olmuştu nerdeyse.. Hatta eşime sorardım, şu sözü söyledim ama yanlış mı ettim acaba diye.. O da sağolsun hep elştirirdi.. herhalde eşimin de katkısı oldu keşkelerde E artık sormuyorum, keşke de demiyorum, yaptıklarım ve dediklerimden ben sorumluyum, hayıflanmanın önümüze engel koyduğunu, düşünmemizi ve kendimizi geliştirmemize engel olduğunu farkettim.. Hatalı olduğumuzu düşünüyorsak o konuda daha dikkatli olmamız gerekir benzer bir durumla karşılaşırsak.. Keşkelerim azalınca iyikilerim arttı Keşkelerim ve iyikilerimle kendimi seviyorum

insanlar geleceğe yönelirken geçmiş hataları unutmalıdır diye düşünüyorum.unutmak çok yararlı bir fenomen.insanın kendini inşa etmesine kendini yaratmasına yardımcı olur.keşkeler ise daha dikkatli daha alıngan daha duyarlı kılar insanı ama bunları mutlak unutmak gerek.içimizi kemirmesine izin vermemek gerek...

Keşke öğretmen olmasaydım,iyi ki öğretmen olmuşum.
 Bugünlerde tek keşke ve iyikim bu.Birinden üzüldükçe diğerinde teselli buluyorum...