Köyde tek öğretmenim.2-3 haftada bir traş olurum.Atandığım günden bu yana takım elbise giydiğim gün sayısı ya 1 ya 2'dir.Resmi kıyafete karşı olduğumdan değil.Sadece durumumun avantajlarını kullanıyorum.Dini siyasi sembol olmadığı sürece gerisi hikaye.
Bakış açınızı çok sıkıntılı buluyorum.Kendiniz için istediğiniz ve uyguladığınız bir özgürlüğü,tercihi başkası için reddetmeniz bakış açınızın boyutlarını gözler önüne seriyor.İnanmamak ta bir bir tercih ve özgürlük alanı olduğu gibi inançta bir özgürlük ve tercih alanıdır.Kimse her hangi birine neden örtünmüyorsun,neden örtünüyorsun veya neden şu kıyafeti giymiyorsun yada giyiyorsun deme hakkına ve haddine sahip olmadığı gibi sadece şunu giyebilirsin gibi bir hakka ve hadde de sahip değildir.
Giyinme de bireysel bir tercih meselesidir.İnsanların giyimelerine karışmak onlara istekleri dışında tercihler sunmak,dayatmalarda bulunmak diktatörlerin yönettiği üçüncü dünya ülkelerinde ve demokrasi geçmişinde aşağılık cunta,darbe tecrübesi olan ülkemizde var maalesef..
İnsanları kılık kıyafetlerinden,düşüncelerinden dolayı şu veya bu diye kategorize etmekte bu kültürün eğitim felsefesiyle yetişen bireylerde doğal olarak ortaya çıkıyor.Terör,suçlar vb. sorunlar özgürlüklerin yaygınlaşmasından değil,kısıtlanmasından kaynaklanıyor.O yüzden evrensel hukuk normları,demokrasinin değerleri ve insaniyet duygusuna sahip olan herkes yasakların,dayatmaların,kısıtlamaların değil özgürlüklerin taraftarı olmalıdır.