Kırmızı Mavi Marmara
-Yiğit Türk Evlatlarına-
Gelin gibi süslediler seni al bayraklarla,
Yolunu bekleyen gariplere uğurladılar bin bir umutlarla,
Yükün bebek mamasıydı be ey Mavi Marmara,
Tehdit saydılar oysa sinendeki bu aşı,
Kestiler önünü zalimler,
İşte gerisi kanlı gözyaşı!
Ey benim mavi rüyam,
Yetimlerin umudu,
Öksüzlerin yardım çığlığı,
Vurdular seni gözlerimin önünde bir fecir vakti!
Lakin vurulan sendin,
Kanayan ben.
Kuşatılan sendin,
Esir düşen ben.
Ve dünya sağır,
İnsanlık kör,
Ey medeniyetin tapusunu üstüne yamayan zavallılar,
Uyan da bir;
Karanlık gecede doğan hilale kurşun sıkanları gör!
Canlı yayında zulüm,
Zulme susarsan medenisin(?)
Yardıma koşarsan karşında işte kirli bir ölüm!
Kapatır gözlerini cihan,
Duymaz bu feryadı.
Bilinmez Filistin’de günde kaç bebek ölür açlıktan,
Görülmez Gazze’de kaç beden örselenir kirli kurşunlardan,
Bir avuç zalimin keyfine kalmış bir ülkenin kaderi,
Unutmayacak elbet tarih, Akdeniz’e düşen bu kara lekeyi.
Lakin bu asil millet benzemez ona buna;
Türk’e kurşun atan, giymeli önce kendi kefenini!...
ERGİN CAN
