Kışlık Mont Ve Bot Yardımı

Slm aleyküm arkadaşlar ben k.maraş ın andırın ın ilçesine bağlı geben kasabasında göörev yapıyprum.burası kışları çok sert geçen bir bölge.aileler kışın hiç çalışamıyorlar ve çocuklarının kışlık giyimlerini neredeyse hiç karşılayamıyorlar.kışın kar neredeyse 1 metreyi geçiyor.öğrenciler okula karın içinde geliyor, ayaklarında lastik ayakkabı ve üstlerinde sadece bir ceket.çocuklar çok üşüyorlar ve gelince ıslak geliyorlar.bu öğrencilere ne yardım ederseniz çok sevaba girersiniz.yardım edenlerden telefon bekliyorum.okulun telefunu 0344 586 73 74 ben Cengiz KOCAMAN e-posta: kocamancengiz@hotmail.com öğrenci sayımız 192 kız:87 erkek: 105

İyi akşamlar arkadaşlar,
eylülada1 ve sevoşş ögretmenlerimiz,
 tek sınıflı,köy ögretmenlerimize,
kırtasiye  malzemeleri göndermek için ,
sizlerden haber bekliyor.
Sitemiz bugünlerde çok yogun,ögretmenlerimiz
adreslerinizi alacak ve bir kaç köy okuluna,
 ulaşmaya çalışacaklar.Arkadaşlarıma çok teşekkürler,sizlere başarılar dilerim.

bizede yollayın )

Değerli meslektaşlarım, ben de birçoğunuz gibi zor şartlarda görev yapan bir kardeşinizim. Tek öğretmen olarak görev yaptığım okulumda 3. eğitim ve öğretim yılına başlamış bulunmaktayım. Göreve başladığım ilk günlerde öğrencilerime içim acımış ve büyük bir yardım kampanyası başlatarak tüm eksiklerini gidermiştim ancak zaman geçtikçe gördüklerim beni yaptıklarımı sorgulamaya itti. Köy halkının göründüğü kadar fakir olmadığını gördüm. Asıl mesele çocuklarına değer vermeyişleriydi. Okul hayatlarıyla ilgilenmeyişleriydi. Bunu farkettikten sonra merkez okullar gibi ihtiyaç listeleri hazırlayıp öğrencilerimle velilere göndermeye başladım. Tek bir olumsuz yanıt almadım. Şimdi aileleri tüm ihtiyaçlarını karşılıyor ve kendileri aldıkları için daha da değerli oluyor. Gelin bırakalım bu yardımları. Öğrencilerle birlikte aileleri de eğitelim, onlara da öğretelim. Başarılı öğrenciler yetiştirmekten daha değerli hiçbir şey olamaz. Çalışmalarımı aşağıdaki linklerden görebilirsiniz. Hepinizi saygıyla selamlıyorum.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

  Güzel işler yapmışsınız tebrik ediyorum sizi.
 
  Ama yardımları bırakalım demek olmuyor sayın hocam.Sonçta sizde belli şeyleri yardımlarla yapmışsınız.Burda o kadar çok isimsiz kahraman var ki...Bir kalem bir defter siz listenizi vermişisniz almışlar.Bizde verdik ya da veriyruz ama alan yok.
Öğrencim vardı vanda Özalpte defterini yazar ertesi gün yazdıkarına bakrdım silerdi.Oğlum neden siliyon susuyor oğlum neden siliyosun oluyor güzel yazıyon silme dursun.Sonra yanında ki arkadaşı söyledi babası defter almıyormuş.
  Rencide etmeden incitmeden sağğ elin verdiğini sol el bilmeden herkes karınca karaınca bir şeyler yapıyor.Ailesi ilgilenecek diye beklemiş olsaydık vay ki vay halimize.

  Başta Nil abla Eylül abla sevoşş öretmenim ve isminin söylenmesini istemeyen onca öretmenime yaptıkları adına bir kere daha eşekkür ederim...

motoshi ögretmenimi ben de tebrik ediyorum,inceledim çok güzel çalışmalar yapmış.

motoshi  ögretmenim sizinde eklediginiz ,özellikle 1. haberde yapılanlardan farklı yapılan birşey yok,benzer sorunlar,benzer çalışmalar.
Paylaşıyoruz,yardımlaşıyoruz.
Özellikle velilerinin, hiçbir şekilde destek olmadıgı ,
ögrencilerimize,ögretmenlerimiz sayesinde ulaşmaya çalışıyoruz.

Ben de çok link ekleyebilirim,fakat yapılanların mutlulugu,
bana  ve ögretmen arkadaşlarıma yeter.
Bu kadarı kafii.

Başarılar ve saygılar ögretmenim.

   İşte kimin ablası kimin hemşerisi.Herşeyden öte öğrencilerin mutluluğu görülmeye değer.Köy yerinde her şey daha kıymetli onca dua alıyorsunuz ki başka bir şeye bile gerek yok...Alalh rzı olsun hepinizden...

Kutlarım sizi NİL35 öğretmenim.
Arada bir forumdan çalışmalarınızı okuyorum, inanın böyle meslekdaşlarımızın varlığı gurur verici bir olay. Herkese nasip olmayan bir yardımseverlik duygusu ile birçok çocuğu sevindiriyorsunuz. Bu güzel çalışmalar için takdiri de hak ediyorsunuz öğretmenim. Başarılar, iyi çalışmalar

konuk35 ögretmenim,desteginiz için teşekkür ediyorum,
ögrencilerimizin mektupları,fotografları
geldikçe mutlu oluyoruz,bize yetiyor.
Egitimhanede ,köy ögretmenlerim sayesinde buldugum
 bu güzel fırsat için
tekrar ben teşekkür ederim.
Sizler gibi ögretmenlerimin destegi ,
daha güzel işler yapmam için güç veriyor.

merhabalar,
bizim buradaki amacımız gerçekten zor durumda olan öğrencilerimizi bir nebze olsun sevindirebilmek...sınıfta kalemi  olmayan öğrencilerimize nasıl hemen kalem veriyorsak ,kilometrelerce uzakta olan öğrencimize de  buradan ulaşarak bir kalem verebilmek.... Değerli öğretmenlerinin yanında doğruyu güzeli yazabilsinler diye...
  Orada zorluk içinde görevlerini yapan öğretmenlerimize birazcık olsun manevi destekte bulunabilmek...
  ben de ağrıdayken kardelenlerime yardım gelmişti..hayatlarında ilk defa hediye almanın mutluluğunu yaşamışlardı...şimdi sırada diğer kardelenlerimin mutluluğu...
 
 
  
  

Öğrencileri için yürekten çalışan tüm meslektaşlarımı bir kez daha saygıyla selamlıyorum. Gönderdiğim linkler reklam amaçlı değil yapılanları detaylı bir şekilde anlatmak içindi. Sizler de dilediğiniz kadar link gönderebilirsiniz. Bunları reklam olarak değil örnek olarak algılarım. Bulunduğum coğrafya destek almak için tarlasını ekmeyen, tazminat almak için evini onarmayan, elektrik faturası ödememek için arızalarda kılını kıpırdatmayan, daha çok yardım almak için yaşı gelmemiş çocuklarını okula göndermeye çalışan ve daha sayabileceğim birçok tembelliğin yaşandığı bir coğrafya. Çocuklarımız herşeyin en iyisine layık ve bunun için de elimizden gelenden fazlasını yapmaya çalışıyoruz ama bu yapılanlar duyarsızlığa, tembelliğe ittiği zaman değişiyor herşey. Eskiden kırılan okul camlarını kendim taktırırdım yine kırıldı, yazı yazılan duvarları kendim boyardım yine karalandı, kaybolan kalemleri defterleri kendim alırdım yine kayboldu. "Maddi durumları kötü, onlara yük olmasın" diye düşünüyordum iş bedavacılığa vardı. Mutlaka zor durumda olan insanlarımız var ve yardım edeceğiz. Sağ elimizin verdiğini sol elimiz görmeyecek. Komşumuz açken tok yatmayacağız. Malımızın, bilgimizin, nefesimizin zekatını vereceğiz. Önemli olan bunları yaparken ince eleyip sık dokumak. Aldığımız evler, arabalar, giysiler vb. çok kıymetli çünkü emek ediyoruz, biz kazanıyoruz. Bu yardımları yaparken ince eleyip sık dokuyorsak ve kullanılmıyorsak diyeceğim tek kelime yok. Benim ifade etmek istediğim iyi niyetimizin suistimale uğratılmamasıydı. Seviyoruz çocuklarımızı, boyunları bükülsün istemiyoruz ama duyarsız velilere sahip oldukları için bükülüyorsa boyunları bence yapmamız gereken ihtiyaçlarını almak değil velilerini uyandırmak. Biz verdikçe onlar daha da duyarsız olacak. Bence bir çocuğun annesinin, babasının aldığı bir kıyafet, bir oyuncak, kırtasiye malzemesi vb. bizim almamızdan çok çok kıymetli. Gidelim aileleri araştıralım, gerçekten ihtiyaçları varsa alalım annesine babasına teslim edelim, aldıklarımızı onlar versin çocuklarına. Benim çağrım velileri uyandırmaya, benim çağrım çocukların sevgi dünyasına, benim çağrım haketmeye, kıymet bilmeye. Yardım etmek kolay ama çok hassas bir adım. Tüm bunları düşünerek atıyorsanız adımları hiç sorun yok. Farklı bir ses yankılandırdığım için kızan meslektaşlarıma bir kez daha düşünmelerini öneriyorum. Umarım beni biraz daha iyi anlamışsınızdır. Daha iyisi için eleştirilere açık olduğunuzu düşünerek yazdıklarımı eleştirilere açık olduğumu ifade ederek bitirmek istiyorum. Çalışmalarınızda başarılar dilerim.

İyi akşamlar arkadaşlar,
eylülada1 ve sevoşş ögretmenlerimiz,
 tek sınıflı,köy ögretmenlerimize,
kırtasiye  malzemeleri göndermek için ,
sizlerden haber bekliyor.
Sitemiz bugünlerde çok yogun,ögretmenlerimiz
adreslerinizi alacak ve bir kaç köy okuluna,
 ulaşmaya çalışacaklar.Arkadaşlarıma çok teşekkürler,sizlere başarılar dilerim.

sevgili nil öğretmenime tesekkürler ediyorum acıklaması için elimizden geldiği kadarıyla ve sartlar doğrultusunda yardım etmek istiyoruz.siz değerli öğretmenlerimiz bize en gerekli ve acil ihtiyaclarınızı gerek özelden gerekse buraya yazarak bildiriniz...
sağlıcakla kalınız

 

  Sayın hocam ben o dediğimiz coğrafyada 5 sene çalışım iran sınırında özalp ilçesinin felanca köyünde.Ded,kleriniz aynııs benzeri hatta tıpkısı.Bizde elimizin uzandığı yerlere yetiştik yetmediği yerde boynumuzu büküp düşünmedik sesimize ses kattık kimse bunları bilmedi kimse bunları dumadı ya da kimsey duyurmadık herşeyden önce velilerden önce çocuklarımız geldi gözümünüzn önüne aile neyse beni bağlamadı başkasını bağlamadı aile almıyorsa çocuğun suçu ne ben ayağımda botla 80 cm karın içinde yürürken  onlar laztik ayakkabı ile patlak burunları ile 3-5 çorap giydikleri için laztik ayakkabı sığmadıkları için topuklarına basa basa geldikleri gördükçe insanlığımdan utandım.O çocuklar okula geldiği andan itibaren benm çocuğum benim evladım oldu.Ne anası ne babası umurumda bile değildi.
  Bizimde adımızı duyurmaya çalıştılar bizimde sesimizi yaymaya çalıştılar ama bizler istemedik.Çocuklar utanmasın sıkılmasın üzülmesin diye.Hiç bir öğrencim gelipt bana benden kalem istemedi.Klaemi yoktu ben verdim.Defterini silerdi ben görürüdüm.Çocuka olsa gurur vardı.Çünkü onlar daha çocuk.Ailesi alan oldu almayan oldu karşılayan oldu karşılayaman oldu ilgilenen oldu ilgilenmeyen oldu ...Bu dediğiniz bir çoprafya için değil tüm coğrafya için geçerli...Ben Aydınlıyım...Kalkmışm Vana atanmışım orda okulun camını duvarını okulun ihityacını bir şekilde karşılayamıyorsam sabah derse gidip öğrelyin akşam dersten çıkıp gidiyorsam dünya okul köy umurumda değilse bu ayıp benimdir.Köy öğretmeni demek herşey demek.Bİzde olduğumuz köye çok şeyler yaptık kimse bilmedi cep telefonu çekmezdi çektirdik yol topraktı asfalt yaptırdık kimse bilmedi sokakta gece lamba yoktu yaptrırdık kimse bilmedi ama Allah bildi.Öğrncilerimin yüzü güldü mutlu oldular okulları boyandı dört elle sarıldılar şimdi liseye gidiyorlar hala daha görüşürüm arar sorarlar bunlar bize yeten şeyler...Size kızmamız orda link vermeniz bırakın sizin linki siz değil başkası versin.Bırakın sizi siz değil başkası övsün...

  Nil35 ablamız eylülada ablamız da doğuda çalıştı eziyeti sıkıntıyı gördü biliyor o yüzden elinden geleni esirgemiyor.Biz herşeyi aileden devletten beklemiş olsaydık vay halimize...Burdan Hakkaride ki durumu bilmemimiz imkanı yok...Yüreklerini koyup herşeyi bırakıp okulu için öğrencisi için yaşadığı yer için sıkılmadan  usanmadan zerre medet unmadan çaşılan didinen onca sıkıntıya gögüs geren arkadaşlarını düşünen tüm öüretmenlerimin önünde saygı ile eğilirim...

  Eleştiriye açığım demişisniz...Yaptıklarınız takdiri şayan ama bizi kızmaya ya da eleştirmeye yönelten dediğinz 2 şey olmuş 1. cisi o linkleri vermeniz...2.ise yardımları artık bırakın demeniz...
   Durmayacağız bıkmayacağız elimizin ulaştığı her yere ulaşacağız.Sadece minikler için yüzlerinin gülemsi biizm için gzateye çıkmaktan da madalya almaktanda öğülmekten de daha daha daha daha önemli...Onlar kardelen onlar yiğit onlar çocuk....Yüzleri siyahta beyza da sarı da olsa gülmek hepisne çok yakışıyor...

  Selamlar..Saygılar...

Öğretmen örnek değil midir Sayın Öğretmenim ? Vesile olduklarını örnek olsun diye paylaşması ayıp mıdır ? Bırakın kurum amirlerini, müfettişlerin bile uğramadığı okulunda yapmaya çalıştıklarıyla kendisi çalıp kendisi oynamak yerine çocuklarının sesini duyurmaya çalışması ayıp mıdır ? Dünle beraber giden dünün ardından yeni şeyler söylemeye çalışması yanlış mıdır ? Değerli öğretmenlerim ve siz kaç yıl önce bu coğrafyada çalıştınız bilmiyorum ama yıllardır onca yardım yapılmasına rağmen buralarda değişmeyen onlarca şey varsa bu işin içinde bir yanlış yok mudur ? Burada hala telefon çekmiyor, köyümüzün yolu hala asfalt değil, sokak lambalarımız yok çünkü çalışan değil bekleyen kişiler yetiştirmişiz. Eğer güzelliklere vesile olacaksanız ister gazeteden, ister televizyondan vb. sesinizi duyurmanızda bir sakınca yoktur Sayın Öğretmenim. Yapmaya çalıştıklarınız yokluklarla boğuşmaktan yorulmuş meslektaşlarınızın kendilerine gelmesini sağlayacaksa, gizlenmekten daha doğrudur Sayın Öğretmenim. Benden önce de öğretmenler gelip gitti buralara biliyorum, yapmaya çalıştıklarımdan daha çokları yapıldı biliyorum, öğrencilerin yüzleri güldü biliyorum ama dün yardım yapılanlar, dün yüzleri gülenler hala aynı toprak yolda, hala aynı karanlıkta, hala yardıma muhtaç. Bunları düşününce "Neden" diye soruyorum kendime ve yeni şeyler söylemenin zamanı geldiğini düşünüyorum. Eğer amaç çocuklarımızın yüzünü bugün güldürüp yarın yine yoklukların içinde bırakmaksa buyrun aynı şekilde devam edelim Sayın Öğretmenim. Yok artık birşeyler değişmeli diyorsak vizyonumuzu, misyonumuzu bir kez daha gözden geçirelim. Siz yine kızın bana ama o telefonun niye hala çekmediğini, dün ayakkabılarını aldığınız miniklerin bugün niye yine terlikle okula geldiğini, 2010 yılında bir köy yolunun neden hala haftalarca kapalı kalabildiğini bir kez daha düşünün.

sevgili motoshi öğretmenim sayfamızı amaç dışında ve yasanılan kötü olayları anlatmakla işgal edeceğimize destek içeren yada ihtiyaç belirten mesajlar yazmanız tercihimizdir.
aksi durumda sayfayı mesgul etmezseniz sevinirim..çünkü yardıma ihtiyacı olanları gözden kaçırmak istemiyorum...
kolay gelsin saygılar...

  Artık telefonları çekiyor ayakkabıarıda var yollarıda kapanmıyor...Sorunları az çok çözülüyor...Hak aramasını öğrtettik paylaşmayı öğrettik...Yaptıklarımızı birileri elbet görüp takdir etti ve yüzleri kızardı onlarda 1 yaptımız yere artık 100 yapıyor...Biz balık verirken tutmayıda öğrettik.Sadece balık vermedik.Artık sıkıntıları oldu mu nereye gidecekklerinide anlattık...Çare aramayıda öğrettik.Kardelen oldular...Onlarda dallandılar dalları ile çiçek açtılar.Doğdukları yere hizmet etmeye başladılar...Bunlar güzellik değişklik değil midir ? Kardelen oluğ büyüdüler solmadılar...Doğdukları toprakları unutmadılar..Öğretmen oldular geri döndüler...İsimisz kardelen yetiştirmeye başladılar...Toprak hala aynı ise yol hala kapalı ise çcouklar hala gülmüyor ise o zaman siz biz ya da başkaları anlık gülümsemeyi öğretmişiz...

  Sınıfıma bayrak astım Atatürk konusu 23 nisan 19 mayıs zamanlarında bayram geçince indirecektim.Örtmenim neden indiriyorsun dursun dediler oğlum var orda bayrak dedim olsun bu da dursun biz ona sabah gelince selam veriyoruz O bizi düşmnlardan  kurtardı dursun o olmasa esir olcaktık belki ölcektik dediler...Gözlerim yaşardı...daha bunlar gibi neler var bi bilseniz...

  Dediğim gibi artık yolalrı kapalı değil...Artık sokakları ışıksız değil...Artık ayaklarında botları var...Artık aileleride utanıp sıklıdı...Onlarda ucundan kıyısından tutmaya başladı...