Kitapseverler Buraya

Ey, Oğul..
Sakın ola ki, kitapları kendi düşüncelerini doğrulatmak için okuyanlardan olmayasın..
Okumak gece yolculuğuna benzer, unutmayasın..
Kelimeleri karayollarının karanlık susaların iki yanlarını işaretlemek için yerleştirdiği fosforlu kedi gözleri gibi düşüneceksin..
Kedi gözlerinin kendilerine ait güç kaynakları yoktur..
Kitap sayfalarındaki kavramlar misali hayata gelmeleri, parlayabilmeleri için far ışıklarının üzerlerine düşmesi,
onları aydınlatması gerekir..

alev alatlı..

şu anda  'Fİ' Azra Kohen okuyorum

''Neden kitap okuyorsun bu kadar?'' diye sorup duruyor insanlar bana ve diğer okuyuculara. Bakıyorum da etrafımdaki okuyucuların birçoğunun verdiği cevaplar aşağı yukarı şöyle;

-Bilgilenmek için,

-Kendimi geliştirmek için,

-Genel kültürümü arttırmak için,

-Sınavlara hazırlanmak için,

-Empati kurabilmek için,

-Bakış açımı değiştirebilmek için vs.

''Okumayı seviyorum'' deyip geçiştirdiğim bu soru canımı yakıyor hep benim. Çünkü ben bunlardan hiçbiri için okumaya başlamadım. Bunlar için okumuyorum. Ben hep kaçmak için okudum. Kendi hayatımdan, çevremin varlığından, kendi bedenimden uzaklaşmak için. Okul ev arası bilmem kaç metrekarelik yaşam alanımdan çıkmak için okudum. Başkalarını anlamak için değil, kendimi anlamak için. Başka hayatlar yaşamak için. Bu yüzden en çok roman okudum. İçlerinde eriyebildiğim onlar vardı çünkü. Hep satır aralarına saklandım ben. O zamanlar da hiç kendim olmadım. ''C'' oldum çoğu zaman. Bazen ''Katya Treville'' bazen ''Alaaddin''. Hep kitaplara üzüldüm. Başkalarının üzüntüsü daha kolay taşınıyor çünkü. Kendimle başa çıkacak gücüm yoktu. Okudukça kapanmıyor içimizdeki yaralar. Dolmuyor boşluklar. Okudukça dert sahibi oluyormuş insan. Genel kültürüm arttı mı, karşımdakini daha mı iyi anlıyorum artık bilmiyorum. Ama kendime aşinayım.  Aklımı mutlu olmakla bozmuyorum. Nasıl tanımlanırsa tanımlansın istediğimin mutluluk olmadığını biliyorum.

 Ben hâlâ yukarıda sıralananlar için okumuyorum. Benim intihar biçimim bu. Ben kendimi kanatmak için okuyorum. Ama gel gör ki ''Neden okuyorsun?'' sorusuna hâlâ gülümseyerek ''Okumayı seviyorum'' deyip kaçıyorum.

Yukarıdaki alıntıdaki cevap tam olarak benim cevabım değil; ama galiba ben de en çok okumayı sevdiğim için okuyorum.

Siz, niçin okursunuz?

 

Siz, niçin okursunuz?

   hani birisi " hişt!" der de, " kuştur" diye dönüp bakarsınız ya... onun gibi... önce , kendimize seslenecek yazarları bulmalıyız... aşk gibi.. --herkesin tercihi, diğerlerini şaşırtabiliyor bu arada --
   bir kış pazarının öğleden sonrasını Nazan Bekiroğluna, hızlı trenle Ankara yolculuğunu Cemil Kavukçu'ya , kumsalda yan şezlongu Can Bonomo'ya ayırmalıyım mesela...
    sonra da okudukça okuyorum zaten...

Öğretmenin temel değerlerinden biri sevgidir. Sevgi, verilen emek ve zaman ile kendini gösterir. Seven insan, sevdiği kişinin olabileceğinin en iyisi olarak mutluluğunu ister; bu amaca kendini adamıştır. Bir anne çocuğunu seviyor ise, o çocuğun olabileceğinin en iyisi olarak yetişmesine kendini adar. Çocuğunu sevdiği için onun gelişmesini ve mutlu olmasını ister. Hiçbir fedakarlıktan kaçınmaz.
Bir öğretmen de öğrencilerinin olabileceklerinin en iyisi olmalarına kendini adamıştır; bu amaç doğrultusunda emek ve zaman verir. Karşılığında beklediği yegane şey ise öğrencilerinin gelişip mutlu birer insan olmalarıdır.
Doğan Cüceloğlu - İrfan Erdoğan / Öğretmen Olmak

.

ayşe kulin tutsak güneşi okuyorum bitmek üzere fena değil ama çokkk kurgusal olduğu belli

Bu ara ben de Nuriye Celegenin Babam Hz.Muhammed(sav) ve Hay Sultanı okudum.Fena degil özellikle ilk kitap cok akıcı bir dille yazılmıs.Tavsiye ederim

Birbirine yakışmayan ikili. En iyisi okurken yanımızda bulundurmamak telefonu.

Trajik...

Kitapseverler bu aralar çok yoğun sanırım. Bu sayfayı ve diğer kitap sayfamızı bu aralar ana başlıkta göremez oldum. Bu aralar 1.sınıf beni epeyce yorduğundan, daha çok çerez niyetine polisiye romanlar okuyorum. Ancak kitap incelemelerini yazanlar epeyce azaldı.

Sayfayı biraz canlandırmaya ne dersiniz?  Türlere göre kitap önerileri yapabiliriz mesela?

Pek tercih edilmeyen Psikolojik kitaplardan aklıma gelenlerle başlayabilirim:

Farklı ve sıradışı bulduğum bir kitap "İrvin D. Yalom  Nietzche Ağladığında"

Türk klasiklerinden  "Ahmet Hamdi Tanpınar Saatleri Ayarlama Enstitüsü"

Şizofreniyi güzel işleyen bir kitap "Joanne Greenberg Sana Gül Bahçesi Vadetmedim"

Söyleşi tarzını seviyorsanız "Doğan Cüceloğlu İnsanı Ararken Damdan Düşen Psikolog"

Bilim kurgu türünü seviyorum olasılıksızdan sonra zar adama başladım , psikolojik bir roman aynı zamanda tavsiye ederim.