Kızım Nerede Okusun?

ben olsam kesinlikle başka okulda okuturdum.Kendi sınıfımda okutma gbi bir hataya düşmemek ya da aynı okulda olmamak için elimden geleni yapardım.
Tabi şimdi daha çocuğumuz olmadığı için davulun sesi hoş geliyor.Yine de büyük konuşmamak gerekir.

Bir çocuğun aynı okulda öğretmen olan anne veya babası ile birlikte ister sınıfında olsun ister olmasın bu durumdan etkilenmeyeceğini söylemek yanlış olur.
Bir kaç örnekle özetlemek gerekirse, çocuğunuzun öğretmeni siz iseniz kendi çocuğunuz sizlere nazlanacak,evdeki durumunu korumak isteyecek farklılık istemeyecektir.Diğer öğrenciler gibi başkanlık seçimine katılacak,faaliyetlerde bulunmak isteyecektir.Sınıfınızdan okulu temsilen bir yere gidilecekse kendiside isteyecektir.
Başkanlık seçiminde bile adaletli davransanız da oy kullanacak öğrenciler öğretmenleri olduğunuz için ağırlığınızın altında kalacak mecburiyetten oy kullanacaktır.Öğrenci" öğretmen nin kendi çocuğuna"kıyak geçtiğini" düşünecektir.Bu kezde kendi çocuğunuzla  diğer öğrenciler arasında kıyasıya, açığa çıkmayacak kıskançlık kavgaları başlayacaktır.Kendi çocuğunuzu engellerseniz bu kezde  kendi çocuğunuz sizden nefret etmeye, huysuzluk göstermeye başlayacaktır.Yemek yemeyecek,beğenmeyecek,derslere çalışırken bile isteksiz davranacaktır.Bu durumda ortada kalacak olan sizler olacaksınız.Bir yanda öğrencileriniz diğer yanda öğrenciniz olan kendi çocuğunuz...
Aynı okulda başka öğretmenin sınıfında ise... Farklılık olmaz denilse bile mutlaka bir farklılık olacaktır.Sizin o okulda olmanız onun en büyük dayanağı olacaktır.Sürekli yanınızda olmanızı isteyecektir.Onu okutan öğretmen eğer çocuğunuz başarılı ise kaprislerine katlanmak zorunda kalacaktır.Size bu pozisyonlarını anlatamayacaktır.Anlatamazda. Eğer çocuğunuz  orta yada düşük derecede bir biligiye sahipse başarı derecesi düşükse işimiz daha zordur.Öğretmen kim ne derse desin notunu yükseltmek zorunda kalacaktır.Çünkü hiç bir veli başarızlığı kabullenemez.Hele o sınıfta öğretmen çocuklarından rakipleri varsa bu kezde öğrencilerin yanı sıra veliler arasındada yine gizli bir "ben" kavgası olacaktır. Bir basit örnek "en çok kimin resmi panoya asılıyor?"örneğini düşünün...Ya da çocuğum herşeyi öğrensin diye birazda öğretmen olduğunuz için öğretmenin öğretmediği konuları erken öğretirseniz bu kezde sınıf öğretmeni yeni konuyu işlerken "evet ben biliyorum,babam öğretmişti" diyecektir.Bu kezde öğretmeninin sınıftaki pozisyonu değişecek çocuğunuza ve size karşı olumsuz bir tavır tıkanacaktır.
Anladığım kadarıyla arkadaşımızın çocuğunun sürekli istifra etmesi,yememesi,derslere isteksiz girmesi hep bu sebeplerdendir diye düşünüyorum.
Aslında daha çok örnekleri var ama...Çok ama çok uzun anlatmak gerekiyor.
Benim görüşüm çocuk başka bir okulda ve başka bir öğretmende okumalıdır.
Saygı ve selametle kalınız.

 Arkadaşlar gibi düşünmekteyim.Başka bi okulda olmalı

Kesinlikle öğretmen çocuğunu'mecbur kalmadıkça'okutmamalı.Evde baba,okulda öğretmen olmanın ne demek olduğunu,bu çelişkiyi ben şimdi 8.sınıf olan oğlumda 2 yıl yaşadım.
Oğlum bana ne baba,ne öğretmenim diyebildi.
Diğer öğrenciler tarafından rahatsız edildi.
Çocuğun psikolojisi bozuldu.
Peki ne yapmalı?En iyi çözüm başka bir okulda başka bir öğretmende okutmak.Çocuk akşama kadar öğretmeni ve arkadaşları ile bir şeyler yaşıyor.Akşam olduğunda da evine gidiyor ve olanları unutuyor.Gözünüzün önündeki çocuk sizin için sürekli şikayet getiren,sürekli ilgi ve ayrıcalık isteyen biri konumundadır.
Zümremin birisi tam olarak bu durumda.Kızı her saat burnunun dibinde ve her hareketini görüyor.Bu da olumsuz yansıyor.Öğretmeni de huzursuz ediyor tabiki.Acaba ben bir şeyleri yanlış mı yapıyorum düşüncesine kapılıyor.
Özetle,başka bir okul ve başka bir öğretmen.
Göz görmeyince gönül katlanırmış...

kendi sınıfımdan başka bi yere yollamam...
gözümün önünde olsun...
başka bi öğretmen kızınıza kendi çocuğu gibi bakamaz hiç bir zaman... 
bırakın öğretmene saygıyı, ayıp olmasını falan... çocuğunuz mu önemli öğretmene ayıp olması mı ?

ben çok veli gördüm, öğretmene ayıp olur diye çocuğunu yakan...

dedikodularda önemli değil... ağzı olan konuşur, kapatamazsın.. kendi sınıfında çocuğuna torpil yapıyo da derler, başka sınıfta öğretmen falanca öğretmenin çocuğuna torpil yapıyo da der... bunları görüp yaşadığım için söylüyorum

Meslektaşım benim de 2 çocuğum kendi okulumda,ama başka öğretmen arkadaşlarda  okudular ve hiç sorun yaşamadım.okulda hiç sınıflarına gitmedim,diğer öğrencilerden farkları yoktu,öğretmenlerine de sık sık sorup rahatsz etmedim.önemli bir sorun olsa öğrt.bana söylerdi,ayrıcalık tanımadık çocuklara,çantalarını taşımadım:))keşke siz 1.sınıf değil de başka sınıf alsaydınız sorun olmazdı bence.çocuğun mutsuzluğunu da öğretmeniyle konuşup,önerilerini alın,derim...Başka okula vermek çözüm değil...

Şimdi olayın çok farklı boyutları da var, bazılarını yazmaz isem eksik kalacak konu.
Ben bu yıl bu okulda yeniyim. Öğretmenleri tanımıyordum haliyle sene başında. Müdüre; "Hocam iyi bir sınıf olursa sevinirim" dedim.
O da iyi (?) bir sınıfa verdi. Evet, sınıf veli profili bakımından okulun en iyisi. Ayrıca okulun en sorunlu da sınıfı aynı zamanda.
Ben 1. sınıf almayı istememiştim, ama almak zorunda kaldım.(uzun hikaye)
 Benim sınıf da veli profili açısından öbür sınıfla tam ters istikamette.
1 eylülde kızımın elinden tutup öğretmenine götürdüm ve "size emanet" dedim.
Ayrıca: " hocahanım sakın ha öğretmen çocuğu diyerek imtiyaz sağlamayınız, bu konuda rahat olunuz." dedim.
Öğretmen galiba lafı tersinden anladı o biçim. Ben iki ay boyunca ne sınıfa girdim ne dersini sordum öğretmene. Tamamen kendi sınıfımla meşguldüm. Evde de annesi ilgileniyordu.
Sonra bir şeylerin yolunda gitmediğini fark ederek öğretmenle konuştum. Kızımın kiminle oturduğunu bile bilmiyordu!!!
Öğretmen odasında bana öğretmenlerin yanında  "veli görüşme gününde" görüşebileceğimizi söyledi.

Bu benim için çok fena bir laftı ama karşılık vermedim. "tamam o zaman veli toplantısında görüşürüz." deyip çıktım.
Yani ben ona büsbütün güvenip çocuğumu emanet ediyorum ve "bir aksilik olsa bana söyler zaten" diye düşünerek oralı olmuyorum. Ki zümreyiz aynı zamanda malum. (Ama zümre ki ne zümre, o da ayrı bir konu başlığı olur)
Ama neredeee?
 O , kızımın kendi sınıfında olduğunu bile neredeyse bilmiyor.
Neyse çok uzattım, konuşmamızdan benim kızımın sınıfta olduğunu anlayıp bir kaç ufak değişim gösteriyor ve bu günlee geliyoruz ama sonuç halka bu işte; bulantı, kusma, iştahsızlık, özgüven eksikliği v.s..

Öğretmen kızımı tanımıyor, tanımakta istemiyor.
Bir kere bile bana kızımın okul önceki yaşantısını bile sormadı. Genellikle ne kadar iyi bir öğretmen olduğundan filan bahsetti durdu. Ben de yedim.

Şimdi bir daha bakalım mı olaya?
(Meslek hayatımda bu kadar sıkıntıya düştüğüm bir konu olmamıştı. Okulda çok keyifsizim, bu durum öğrencilerime yansıdı yansıyacak, eve çoktan yansıdı)




 

Çok zor bir durum Allah yardımcınız olsun. Bende çocuğumun aynı okul ama farklı öğretmende olması taraftarıyım. bence ya öğretmeni değiştirin buna imkanınız yoksa sınıfı değiştirin. Kendi meslektaşı ve yanı zamanda zümresi öğretmene veli görüşme gününde görüşelim diyen birinin öğretmenliğinide insanlığınıda tartışmak gerektiğini düşünüyorum. Benim oğlumda seney 1. sınıfa başlayacak, okumayı kendisi öğrendi tayin istemiştim çıktı ağustosta, ama hala okulumumda tadiliat nedeniyle başka okulda görev yapıyorum, hiç bir öğretmeni tanımıyorum. bede bu konuda çok sıkıntılıyım Ben şuna inanıyorum: İlköğretim I. kademesinde (1-5) öğretmenin, II. kademesinde belki okulun önemi daha çok gibi geliyor.

Şimdi olayın çok farklı boyutları da var, bazılarını yazmaz isem eksik kalacak konu.
Ben bu yıl bu okulda yeniyim. Öğretmenleri tanımıyordum haliyle sene başında. Müdüre; "Hocam iyi bir sınıf olursa sevinirim" dedim.
O da iyi (?) bir sınıfa verdi. Evet, sınıf veli profili bakımından okulun en iyisi. Ayrıca okulun en sorunlu da sınıfı aynı zamanda.
Ben 1. sınıf almayı istememiştim, ama almak zorunda kaldım.(uzun hikaye)
 Benim sınıf da veli profili açısından öbür sınıfla tam ters istikamette.
1 eylülde kızımın elinden tutup öğretmenine götürdüm ve "size emanet" dedim.
Ayrıca: " hocahanım sakın ha öğretmen çocuğu diyerek imtiyaz sağlamayınız, bu konuda rahat olunuz." dedim.
Öğretmen galiba lafı tersinden anladı o biçim. Ben iki ay boyunca ne sınıfa girdim ne dersini sordum öğretmene. Tamamen kendi sınıfımla meşguldüm. Evde de annesi ilgileniyordu.
Sonra bir şeylerin yolunda gitmediğini fark ederek öğretmenle konuştum. Kızımın kiminle oturduğunu bile bilmiyordu!!!
Öğretmen odasında bana öğretmenlerin yanında  "veli görüşme gününde" görüşebileceğimizi söyledi.

Bu benim için çok fena bir laftı ama karşılık vermedim. "tamam o zaman veli toplantısında görüşürüz." deyip çıktım.
Yani ben ona büsbütün güvenip çocuğumu emanet ediyorum ve "bir aksilik olsa bana söyler zaten" diye düşünerek oralı olmuyorum. Ki zümreyiz aynı zamanda malum. (Ama zümre ki ne zümre, o da ayrı bir konu başlığı olur)
Ama neredeee?
 O , kızımın kendi sınıfında olduğunu bile neredeyse bilmiyor.
Neyse çok uzattım, konuşmamızdan benim kızımın sınıfta olduğunu anlayıp bir kaç ufak değişim gösteriyor ve bu günlee geliyoruz ama sonuç halka bu işte; bulantı, kusma, iştahsızlık, özgüven eksikliği v.s..

Öğretmen kızımı tanımıyor, tanımakta istemiyor.
Bir kere bile bana kızımın okul önceki yaşantısını bile sormadı. Genellikle ne kadar iyi bir öğretmen olduğundan filan bahsetti durdu. Ben de yedim.

Şimdi bir daha bakalım mı olaya?
(Meslek hayatımda bu kadar sıkıntıya düştüğüm bir konu olmamıştı. Okulda çok keyifsizim, bu durum öğrencilerime yansıdı yansıyacak, eve çoktan yansıdı)




 

öğretmen bir babanın çocuğu ve bir öğretmen olarak şunu söyleyebilirim.kesinlikle aynı okulda olmamalı.benim ilköğretmenim babmdı.çünkü köyde çalışıyordu sadece tek şube 1.sınıf vardı yani mecburen.inanın hem babam hem ben çok zorlandık.2.sınıfın 2.döneminde taini ilçe merkezine gelince ikimizde rahatladık.sizin şartlarınızı bilmiyorum köy mü il veya ilçe mi?BAŞKA OKULA ALMA İMAKNINIZ VARSA ALIN DERİM ÖĞRETMENİM.NE SİZ EZİLİN NE ÇOCUĞUNUZU DAHA FAZLA EZİN.ben öğretmen anne olarak büyük çocuğum okula başlarken kesinlikle değil benim okutmam aynı okula bile vermem dedim ve de öyle yaptım.fakat büyük kent sorunları servis  falan zorlayınca 4.sınıfta aynı okula aldım öğretmeni bir başka arkadaşımdı.bahsettiğiniz hiçbir durumla karşılaşmaddık.ayrıca bu gibi şeyler kişiden kişiye değişir.bir öğretmen arkadaşım çocuğunu başka okula vemişti.sizin bahsettiğiniz tarzda olaylar yaşadı.daha sonra benim sınıfıma getirdi.o anlatılan içine kapanık çocuk gitti yerine kendine güvenen başarılı olan bir çocuk geldi.sözün kısası öğretmenim ben her zaman velilerimede açıkça şunu derim.çocuğunuz mutsuzsa benimle paylaşamiyorsa alın.daha mutlu olacağı birsınıfa verin.çünkü çocuk psikolojisi gerçekten önemli.amacımız onları kaznmak  değil mi,çocoğunuzun daha fazla yıpranmasına izin vememek için bir başka okula alabilirsiniz.tabi çocuğunuzun arkadaşlarıyla olan bağlılğlıda göz önünde bulundurlmalı.

1. kademede öğretmenin daha önemli olduğu su götürmez bir gerçektir. Sınıfın kapısını kapatıp derse başladığınız zaman dışarısının nasıl olduğunun önemi yoktur.
*
İlk görev yaptığım ilçede kendi çocuklarını okutmak zorunda kalmış (köy okulu ve tek öğretmen) bir emekli öğretmenin kiracısıydım.
Öğretmenin yirmili ve otuzlu yaşlarında olani iki oğlu da "orta 2 den terk" idi. ( sahi neden çoğunlukla orta 2 den terk olur, orta 3 olmaz mesela, ergenlik dönemi sıkıntıları tabi, kendin sor kendin cevapla , oh ne ala dünya, kafayı yedim yiyeceğim ben.)
Çünkü öğretmen diğer öğrencilere bir tokat atarken kendi çocuklarına iki atarmış. "Kendi çocuklarını kayırıyor" demesinler diye. Bununda etkisiyle çocuklar okuldan soğumuş ve fazla duramamışlar. Şu an ikisi de pek iyi bir konumda değiller.

Mesleğe fazla kaptırırsan çocuk gidiyor
Çocuğuna fazla odaklanırsan öğrencilerinin vebali ne olacak?
Dengeyi tutturmak gerek
işte mesele bu.

ayçe öğretmenim ben mesaj yazarken sizinki gelmiş, görüşlerinizden dolayı teşekkür ederim.
Kızımın çok sağlam bir arkadaşı yok o yönden pek sıkıntı yaşayacağını sanmam. Ayrıca yeni bir çevreye çabuk alışacak bir özelliği var. Dışarda çok rahat okulda değil.
Ben kendim baba mesleği sebebiyle dört farklı şehir ile 5 farklı okulda okudum bir sıkıntısını görmedim.

Bu başlığı açtığıma çok sevindim geröekten farklı tecrübeleri dinlemek güzel oldu, oluyor.

Şimdi şunu netleştirelim mi?
Seneye başka okul, tamam.
Peki bu sene ne yapalım, p.tesi hemen başka bir okul mu?
Ne dersiniz?

arkadaşlar ben de yakın zamanda buna benzer bir olay yaşadım.hala da etkileri devam ediyor.görsel sanatlar dersinde kendisinden daha düşük puan alan bir arkadaşı,oğluma ''senin annen bu okulda,öğretmenimiz arkadaşı olduğu için sana yüksek puan verdi'' demiş.yarıyıl tatilinde çok mutsuzdu,üstelik hastaydı.okulun açılması yaklaşınca başladı ağlamaya ve olayı anlattı.ne olur anne başka okula tayin iste,ben okulumu çok seviyorum,ben başka okula gidemem,sen git.zorla sakinleştirdik.biz mutsuzluğunu hastalığından zannederken meğer oğlumun derdi buymuş.şimdi o arkadaşını görmek istemiyor.üstelik çok yakın görüştüğümüz bir aile.oğlum bana seneye kesinlikle bizim okuldan gitmelisin diyor.bu duruma nasıl çözüm bulmalıyız,fikri olan arkadaşlar yazarsa sevinirim.çurtigin hocam size deallah kolaylık versin,inşallah kızınız bu problemden en azhasar görerek çözüme ulaşırsınız.saygılarımla

Hocam, durumunuz çok zor. Ama çözüm imkansız değil. Bir kere hanımefendi
"veli görüşme gününde" görüşmeyi önerdiğine göre " kızımı kendi sınıfıma veya başka okula alırsam ayıp olur mu" gibi bir nezakete girmeyin. Hangisi münasipse en kısa yoldan yapın derim.
Ben şahsen şu anda 2.5 yaşında olan kızımla aynı okulda ama farklı sınıflarda olacağımızı düşünüyordum fakat yorumlardan sonra bunu bir daha düşüneceğim.
Bu durumda size çocuğunuzu başka bir okula almanızı önerirdim ama ondan önce kızınızın mutsuzluğunun sebebini bulmak lazım. Eğer ki " en iyi öğretmen benim babamdır, neden başka öğretmende okuyorum" diye düşünüyorsa başka okul da çare olmaz.
Allah kolaylık versin.

Kesinlikle BAŞKA OKULDA okumalı.Aynı sorunları bende yaşamıştım için için ağladığım zamanlar olmuştu.Şuan 2.sınıfta ve başka okulda.Ayrıca ne demek ''veli görüş gününde konuşunuz!''Ne olursa olsun çocuğunuz herşeyden herkesten çok daha değerli!

Kızım "en iyi öğretmen babamdır" demesin, öğretmenine ısınsın diye ben ona okul öncesinde hiç bir şey öğretmedim. Böyle bir şey olacağını sanmıyorum. Elbette kızımla aram iyi ama baba-kız açısı bu.
Öğretmenini seviyor ya da sevmek istiyor ama öğretmen bunu bir şekilde engelliyor. (isteyerek veya istemeyerek)
"Veli görüşme" olayından sonra çok sinirlendim ve sınıfıma alacaktım ancak bu olayda bile okul idaresi öğetmeninin psikolojisini ve karizmasını daha önde tuttu. ayrıca sınıf mevcudunda aleyhime olan durum daha da artacaktı ve kendi velilerime bunu anlatmakta zorlanabilirdim.
Öğretmene o yakışıksın lafından sonra bile süre tanıdım ama bir savcı edasıyla değil kendi içimden.
Ama hala durum aynı aradan neredeyse üç ay  fazla zaman geçti.

Bu arada yukarıda kızımın "sağlam" bir arkadaşı yok dedim bu kızımın uyumsuz bir öğrenci olduğundan değil, sınıftaki ilginç uygulamalar neticesinde olmuştur.

Başınızı ağrıtıyorum ama çocuktan değerli ne var hayatımızda.