1.sınıfları okutuyorum. Okulun ilk haftası öğrencim Erkan, paydos olmasına rağmen bir türlü eve gitmek için sınıftan çıkmıyor.
Anasınıfından öyle bir alışkanlık edinmiş olabileceklerini düşünerek ona sarılıyorum, yanaklarından öpüyorum. İyi akşamlar, Hoşçakal diyorum...
Ahmet biraz düşünceli bana el sallayıp gidiyor... Sorunu çözdüğümü düşünüyorum...
Ertesi gün okul sırasında gördüğüm Erkan koşarak benim yanıma geliyor:
__ Öretmenim sen niye bana hoşçakal dedin?
__ Birbirimizle vedalaşırken öyle söylenir Erkan...
__ Hımmm, ama ben hoş ÇAKAL değilim! diyerek koşa koşa sırasına geçti.
( haklıydı doğrusu hiç bir çakal hoş görünümlü değil...)