^ Korkularımız ^

" İnsanlarin çoğu kaybetmekten korktuğu için sevmekten korkuyor..

Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.

Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.

Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğin kiymetini bilmediği için.

Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir şey vermediği için.

Ve ölmekten korkuyor, aslinda yasamayi bilmediği için... "

                                                 Shakespeare



Bu hayatta, sizin korkularınız neler ? Ve korkularınızla başetmek için neler yapıyorsunuz?


Benim en büyük korkularımdan biri , 7 yaşımda  köpek tarafından ısırıldığımdan ve üstüne bir de "kuduz" filmi izlediğimden bu yana "köpek korkusu" 

Köpekten ben de korkarım sudee hocam, kovaladıLAR beni de 

İnancımı kaybetmekten korkarım; sabrımın, azmimin, çalışmamın, katlanmamın... hepsinin sebebidir.
Tabi ki en başta sağlığımı kaybetmekten korkarım, düşüncelerimizi gerçekleştirmek sağlıklı olmak koşuluyla bence.

Geri dönüp baktığımda keşkelerimin gün geçtikçe dahada çoğalması beni korkutuyor.

En başta inancımı, imanımı kaybetmekten korkarım.Bunun sonucunda olacaklardan korkarım.

Başarısızlıktan korkarım.Başarısız yaşamak istemem çünkü.

Çocuklarımı vatana, millete, Allah'a dost yetiştirememekten korkarım.

Son zamanlarda ise küresel ısınmadan korkar oldum.

Hayata dair güzel bir iz bırakamamaktan korkarım heralde.

köpeklerden,ikiyüzlü insanlardan,iftiraya uğramaktan,yüzümde sivilce çıkmasından çok korkuyorum yaaaa

KORKULARIMIN ÜSTÜNE GİDEMEMEKTEN KORKARIM.

Yanlış anlaşılmaktan korkarım.Kendimi ifade edememekten korkarım.

 En büyük korkum tedavisi olmayan bir hastalığa yakalanmak. Bana birşey olursa arkada kalacak iki çocuğum için korkuyorum.
Bir de önümüzdeki yıllarda korkunç şeyler yaşayacağımızdan korkuyorum, korkumun kaynağı yine çocuklarım. Onları koruyamamaktan korkuyorum. Savaşlardan, susuzluktan, kıtlıktan...Başka da korktuğum birşey yok. Çünkü diğer korkularımla çok iyi başa çıkabildim.

Foruma -Ben bir korkağım.- başlığıyla bir mesaj yazmıştım. Mesajda hedefime ulaşmak için yıllardır mücadele ettiğimi, emeğimin zayi olmaması için geri dönmekten korktuğumu ifadelendirmiştim.

Asıl korkmamız gereken Allah (c.c.) gazabına uğramaktır. Allah (c.c.) 'a tevekkül etmediğimiz, için sahte korkularla uğraşmak zoruda kalıyoruz.

Unutmayalım ki Allah (c.c.) her zaman bizimle beraberdir ve istisnasız her zaman bizim için en iyi olanı gerçekleştirmektedir.

Sevdiklerime bir zarar gelmesinden ve yanlış anlaşılmaktan korkarım.

Foruma -Ben bir korkağım.- başlığıyla bir mesaj yazmıştım. Mesajda hedefime ulaşmak için yıllardır mücadele ettiğimi, emeğimin zayi olmaması için geri dönmekten korktuğumu ifadelendirmiştim.

Asıl korkmamız gereken Allah (c.c.) gazabına uğramaktır. Allah (c.c.) 'a tevekkül etmediğimiz, için sahte korkularla uğraşmak zoruda kalıyoruz.

Unutmayalım ki Allah (c.c.) her zaman bizimle beraberdir ve istisnasız her zaman bizim için en iyi olanı gerçekleştirmektedir.

Katılmamak elde değil.
Tebrikler  Turgutkuzan arkadaşım.

Yanlış anlaşılmaktan çok korkarım....

eskiden pek korkularım yoktu ama  şimdi bilmiyorum niye olaylar bazen korkunç olabiliyor ..

Yazılan korkuların, hemen hemen hepsini, vicdanıyla baş başa kalan ve yaratılış gayesinin farkında olup, bu sorumluluğu iliklerine kadar hisseden, her beşer taşıyor sanırım...

Konuyu başlatırken, bu korkuların haricindeki, vicdan yükü daha hafif korkuları öğrenmek istemiştim ama paylaşımda bulunup, ufkumuzu açan tüm arkadaşlarımıza teşekkür ediyorum.

İşte vicdan yükü hafif, önemsiz ama benim hayatımda yer alan bir korku daha :

Küçükken, köyde yağmur yağdıktan sonra, birilerinin yıldırım çarpması sonucu öldüğü haberleri gelirdi. Ve bu haberler, o zamanki çocuk yüreğimi o kadar derinden etkileyip, beynimde yer etmiş ki; her yağmurlu havada eğer dışardaysam, başıma yıldırım düşmesinden çok korkarım...