Tanımıyorsunuz ya, gıybet olmaz:)
Bizim muhtar müthiş palavracı. Kaymakamı azarladığını, kolundan tutup çekiştirdiğini anlatıp durur.
Bir isteğin var mı diye sorar, istediğimden daha fazlasını yapacağına dair söz verir. (Örneğin sandalye istedim, döner koltuk alırım sana, söz dedi.) Sonra da ara ki, bulasın. Artık gülüp geçiyorum, alıştım galiba.
