4 sene çok çetin şartlarda bir köyde çalıştıktan sonra memleketimdeki en iyi merkez okullardan birindeyim şimdi. Köyümü çok özlüyorum, öğrencilerin o utangaç, saygılı, sevimli halleri bambaşkaydı. Orda yeri geldi odun kırdım, odun yoktu tezek yaktım, okulu temizledim, çocukların akan burunlarını sildim...Aslında köylerde çalışan diğer meslektaşlarım ne yapıyorsa ben de aynılarını yaptım. Merkezde oldukça rahatım, veliler ilgili, her türlü teknolojimiz mevcut, sınıfım sıcacık
Ama en güzel kısmı çocuk her yerde çocuk. Tıpkı Ceyhun Atıf KANSU' nun şiirindeki gibi ''Dünyanın Bütün Çiçekleri'' öğrencilerimiz her yerde ayrı kokar ama aynı güzel...