Köyde Öğretmen Olmanın Güzellikleri

İki yıl çalıştım köyde.ilk görev yerimdi.8 yıllık eitim veren 20 öğretmeni olanbüyük bir okuldu.gidiş geliş yapıyorduk.ayrıca memleketimdi.ama çok zordu.inanın aldığım maaşın iki katını verseler ve tekrar git deseler gitmem.çocuklardan çok velilerle uğraşıyorduk.güya birde hemşerileriydim ama nerde.ama aklımda kalan ve hiç bir zaman unutamayacağım dostlukları orada kazandım.bana kazandırdığı tek bu oldu.

İki yıl çalıştım köyde.ilk görev yerimdi.8 yıllık eitim veren 20 öğretmeni olanbüyük bir okuldu.gidiş geliş yapıyorduk.ayrıca memleketimdi.ama çok zordu.inanın aldığım maaşın iki katını verseler ve tekrar git deseler gitmem.çocuklardan çok velilerle uğraşıyorduk.güya birde hemşerileriydim ama nerde.ama aklımda kalan ve hiç bir zaman unutamayacağım dostlukları orada kazandım.bana kazandırdığı tek bu oldu.

anlattıklarınızın üzerine tek öğretmenim,geliş gidiş yok.bir de beni, düşünün öğretmenim.patlayacak bomba gibiyim...sabır diyorum...bakalım zamna ne gösterecek...

benim ilk görev yerim köy..gerçekten zor her şey senden beklenir okulda.hem öğretmen hem hademe .. herşeysin...ama imkanlar çok dar...ulaşım sorun....

başlığı değiştirelim o zaman sevgili öğretmenlerim...
köyde öğretmen olmanın güzellikleri denilince ben de gördüğüm güzellikleri yazmaya çalıştım ama okuduğum kadarıyla sevgili öğretmen arkadaşlarım zorluklarından bahsediyorlarr..
zor elbet bir köy öğretmeni olarak diyorum ki inanın yalnız değilsiniz aynı zorlukları ben de yaşadım ve yaşamaya devam ediyorummm...başlığımızz değiştirirsek daha güzel dertleşebiliriz affınıza sığınarak dile getiriyorumm ;(

benim de ücretlileri saymazsam ilk görev yerim köy.4. eğitim-öğretim yılıma girdim aralıkta.çok hem de çok zor.iklimi ayrı,okulda yaşadıklarım ayrı.ilköğretim okulu ve 8 öğretmeniz.arkadaşın dediği gibi hem öğretmen hem hademe hem bakıcı hem sobacı herşeyiz gerçektende.hele de kış uzun sürdüğü için çalışmak daha da zor oluyor bazen.sabahları sınıfı ısıtacağım diye çabalamak.çocuklar üşüyor hemen.ama biz ne anlatırsak anlatalım buralarda yaşamayan bilemez.

köyde 4. yılım tek öğretmenim.. köyün hem güzel hemde güzel olmayan yanları var. köylü ile pek münasebetim yok. uzaktan uzağa birbirimizi sorarız..

hocam doğru başlığı değiştirelim.tabi şartlar zor olunca hemen sıkıntılardan bahsediyoruz yaşadığımız güzel olan şeyler hiç aklımıza gelmiyor.güzellikler yok mu var tabi.çocuklarımın saflığı,bana güvenleri,kızsam da bana gülümsemeleri,başarıları....daha da sayarız ama tabi insanın aklına hemen sıkıntılar mutsuzluklar geliyor.zaten hep yle olmaz mı insanların aklına ilk onlara yapılan kötülükler gelir.yapılan iyiliklerse ikinci plandadır.

başlığı değiştirelim o zaman sevgili öğretmenlerim...
köyde öğretmen olmanın güzellikleri denilince ben de gördüğüm güzellikleri yazmaya çalıştım ama okuduğum kadarıyla sevgili öğretmen arkadaşlarım zorluklarından bahsediyorlarr..
zor elbet bir köy öğretmeni olarak diyorum ki inanın yalnız değilsiniz aynı zorlukları ben de yaşadım ve yaşamaya devam ediyorummm...başlığımızz değiştirirsek daha güzel dertleşebiliriz affınıza sığınarak dile getiriyorumm ;(

Köyde yaşıyorsak hem muhtar ile hem de köylüler  ile iyi ilişkiler kurmak şart.

Bu gün müdür odasında ki sobayı kuru meşe odunlarıyla bir yaktım. Gümbür gümbür. İlçede ki öğretmenler nerde bulacak sıcacık sobayı.

köyde tam 4 sene çalıştım.Hemde Gümüşhanenin dağ köyünde ilk geldiğimde bayağı zorlandım.ilk atandım birleştirilmiş sınıf okutmaya başladım.1 sınıfları okumaya geçirmekte bayağı zorlandım.Suyun dondu 5 ay su taşıdım.Ekmek gelimiyordu köye haftalık ekmek alıyordum.o da tam 5 tane.İkinci gün hepsi bayatlıyordu.Siz düşünün dördüncü günkü ekmeği.Yemek yemek gelmiyordu içimde.Bekardım ozamanlar okuldan yorgun gelip sobayı boşaltıp yakmak yemek yapmak insanı öldürüyordu.Soğuktan sırt kemiklerim ağrırdı.Okulun yazılarını almak için mutlaka ilçeye gitmem gerekirdi.Çünkü köyden kimse almazdı.Ama köy halkı okey masasında 3-4 saati harcar "şu yazı alır mısın" dersem burun kıvırırdı.Muhtara yazı milli eğitime verilecek bir yazıyı öğrencimle gönderdim.O da "Ben öğretmenin uşağımıyım" demiş.Düşünün artık öğrenci nezlindeki itibarımı.O adamda kahvede gel sabaha kadar kağıt oynayalım desem yok demez haaa.
Allah hayrını versin.

birde kaldığım lojmanı bir anlatayım.Fareler geceleri fınk atardı.Gürültülerinden uyumadığım zaman terlikle yere vururdum hemen susarlardı.Su tesisstı yoktu.Bahçe içindeki çeşmeden su taşıyordum.Tabii su akıyorsa yada donmamışsa.Ama şunu çok özledim Akşam namazı için camiiye giderdim.kış günlerinde koşa koşa lojmana giderdim.Çünkü çok soğuktu.lojmana bir geldiğimde soba içeriyi fırın gibi etmiş.Lamba 9 metrekarelik odayı ışıl ışıl aydınlatmış,sıkıntın yoksa ,karnın toksa,okul işleri iyi gidiyorsa kanepeye uzanıp televizyonu açaksın .kanal kanal dolaşacaksın........Tabi rüzgar uydunun ayarını bozmamışsa.....bunu özledim.

Ama günler aylar geçtikçe alıştım.Köyşüde beni sevdi.Yardım edende oldu.Yemek gönderende.Hocaaa evin yakın olsa içtiğimiz çorbayı paylaşırdık diyende.İlçeye gidiyorum hocaaa
bir şey lazım mı diyen yok dedim mi yemin ettirende çıktı.

hele bahar mevsimi bir başka olur.Yağmurlar yağar ortalık yeşermeye başlar.Benim bir tutukum var kapalı havalarda hafif yağmurlu ise yürümek çok hoşuma gider.yanaklarımı rüzgar okşadıkça eski zamanlar gelir aklıma sonra acaba geleceğin nasıl olur diye düşünürdüm.


şimdi yozgattayım evliyim çok rahatım.Bazen rüyalarıma giriyor özlüyorum.Benim için zorlu ama güzel bir anıydı

köylerin ayrı bir güzelliği vardı.
gençtim,yeniydim,heyecanlıydım.
köydeki öğrencilerim gerçekten kır çiçekleri gibi saftı.
sevgileri yalın,diyalogları doğaldı.
özgür hissederdim kendimi.
sıkıntılara rağmen güzeldi.
herşeyin bir güzelliği oluyor

herkes okula giderken ayakkabısını boyar,
köy öğretmeni okuldan çıkarken...

 7 yıldır köyde çalışıyorum herşeyden sorumlu olmaktan çok yoruldum.bence çocuklardan daha güzel birşey yok köyde

arkadaşlar ilk defa bu yıl köyede çalışıyorum insanların sıcaklığı okulun yorucu işlerini unutturuyor.tek öğretmenli okuldayım okul atıl durumdaydı el birliği ile bişeye benzettik.veliler okula önceki yıllarda çocuklarının okula isteksiz oldukları bu yıl severek okula geldiklerini duydukça mutlu oluyorum...

benim de köyde 3. yılım.
birleştirilmiş sınıf 1-2-3 olunca insanı baya yoruyor.
tek sınıf okutmayı özledim. enerjim istiğim, köyde yavaş yavaş köreliyor.