Köylü Ve Şehirli Öğretmenler

13 yıllık meslek yaşantımın 12 yılını izmir merkezde sürdürmekteyim. Sadece şunu söylemek gerek belki; Öğretmenliğin gerçekten ve hissedilerek yapıldığı öğretmenlik, köy öğretmenliğidir. Tüm yokluklara karşın özveriyle, inançla, ideallerle çalışan tüm köy öğretmenlerimize selam olsun...

  Her ikisinin de kendine göre zorlukları var tabi. Şehirde karışanın çok, köyde ise hiç birşeyin yok. Ama doğuda görev yapan varsa hele de ilk görev yeriyse anlatılmaz, ancak yaşanır derim. Gerçi sonradan hepsi hayal gibi geliyor insana. Fotoğraflara bakınca ben bunları yaşamış mıyım diyorsunuz. Hala bir köy okulundayım, üstelik tekim. Ama çok şükür ki evliyim. Evli olunca köy okulunun da fazla bi zorluğu kalmıyor zaten..

başıma gelmedi ama bana da sanki ah yazık der gibi bakıyorlar olsun yaşasın köyde olmak

sehirli olmak nasıl bi duyguı acabaa yasayabilecekmiyim acaba benim hiç müstakil sınıfım olmadı ki

ben bunu ilk görev yerim olan kars'tayken çok yalşadım...çünkü orada köy okulundaydım ve lojmanımızda su yoktu...ancak taşıma suyla işletimizi hallediyorduk...şehre geldiğimizde kendimi çok kötü hissediyordum...şehirdeki öğretmenler bakımlı biz ise is içindeydik...şimdi de köy okulundayım ancak biraz daha iyi...hatta çok çok iyi....

bende de öyle bir durum oldu ki: ilk atandığımda sınıfım müstakildi.ama eş durumuyla geldiğim memleketimde birleştirilmiş.

EVET... sevgili öğrtemenlerim hepsine evet ama.. öğretmenlik işte... biraz öyle biraz böyle... öğretmne oldum olalı birşey öğrendim ki ister köy ister kasaba hepsinde çocuklarımız çok sevdim... karşılık beklersek yandıkk. bizim işte fidan dikmek var meyvesini ülkemin güzleinsanları yesin ..dünya insanları meyvelerini toplasın işçiniz rahat olsun dostlar görevdeyiz.. daha aydınlık ve yaşanası bir dünya için

4 senedir köydeydim,bu sene ilk kez merkezde çalışıyorum.Ve bence köy öğretmenliği zor tarafları olsa da ayrı bir tat,daha doğal ve içten.Ben köy öğretmenliğini özledim arkadaşlar baharda bahçesinde otların üzerinde yaptığım dersleri.şehir ise çok yavan,yapay,sıradan bence.

DÜNYANIN BÜTÜN ÇİÇEKLERİ

"Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin."  --- Köy öğretmeni Şefik Sınıg'in son sözleri.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçeklerini getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin...ve sonra öleceğim.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kir ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları
Geniş ovalarda kaybolur kokuları...
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Koy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim,
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yörükler yaylasında Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencileri istiyorum.
Yalnız ve çileli hayatimin çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız, ama kokusu essiz çiçek.
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yasamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir, dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kış bir şey söyleyen toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yasadım,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Simdi sustum, örtün beni, yatırın buraya,

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
CEYHUN ATUF KANSU
 

bende de öyle bir durum oldu ki: ilk atandığımda sınıfım müstakildi.ama eş durumuyla geldiğim memleketimde birleştirilmiş.

Hocam görev yeriniz neresi. Sanırım Kırşehir desiniz . Ben de bu yaz eş durumu ile geleceğim de.

ben şunu anlayamadım hocam demişki (köylüymüşüm gibi muamele ediyorlar) köylü olmak ayıp manasında söylediğinizi hiç düşünmedim bile ama yanlış anlamayın hocam ben hem köylüyüm hem de öğretmenim biraz yanlış bir ifade. 

bizim burada şehir öğretmenleri köy öğretmenlerine karşı soğuk duruyorlar ama köyden gelen şehir öğretmenleri köyün sıcaklığını üzerlerinde taşıyorlar.burada köy öğretmenleri arasında bir sıcak muhabbet var yardımlaşma var.Şehir öğretmenlerinde bizdeki kadar yardımlaşma yok Onlarda aksine bir yarış var...

Hocam görev yeriniz neresi. Sanırım Kırşehir desiniz . Ben de bu yaz eş durumu ile geleceğim de.

oooooo öyle mi öğretmenim.hadi hayırlısı.

 Şehir okullarında paylaşım var.. Paylaşımla birlikte tatlı bir rekabet vardır...  Rekabette başrıyı getirir.. Eğer köylerde de  şubelerin sayısı çok olsaydı   köylerde de aynı durum olurdu.. çünkü insanların doğasında vardır..  

Şehirde görev yapan öğretmenlerin paylaşımcı olduğuna inanmıyorum özellikle şehirde görev yapan öğretmenler birbirleriyle rakabet içinde değil gruplaşma derdindeler ben bunu gördüm en azından tabiki genelleme yapamam benim fikrim bu.Köyde görev yapan öğretmenler öğretmenliğin hazzını gerçekten yaşıyorlar öğrencilere gerçekten faydalı olmak için uğraşıyorlar çünkü öğrencilerle içli dışlılar.Şehirdeki öğretmen-öğrenci ilişkisinden bahsetmeme gerek yok sanırım durum içler acısı(bunun sebebi öğretmenin ilgisizliğinden değil şehirde yaşayan öğrencilerin öğretmenlere bakış açısıyla alakalı).Bir öğretmenin gerçek başarısı öğrencisiyle kurabildiği iletişimin seviyesine bağlıdır.Bu yüzden derim ki köy öğretmenleri şehir öğretmenlerinden herzaman bir adım öndedir.