Manevi Değerler

dün ÇINAR AĞACI filmine gittim. aklıma daha önce kendi sitemiz için yazmış olduğum bi yazım geldi. sizlerle paylaşmak istedim. yeni nesil olarak biraz insafsız mıyız ne..........................


Harcamayı bilemediğimiz en büyük şeylerden biri de (belki de çoktan kaybettiğimiz) manevi duygularımızdır. Sanki hiç tükenmeyecekmiş gibi har vurup harman gibi savurduğumuz sevgi, saygı, hoşgörü, iyi niyet, sadakat, paylaşma, emanete sahip çıkma, inanma, dostluk, arkadaşlık, aileye bağlılık, arkadaşlığa, dostluğa sadakat gibi duygular. Daha bunlara eklenebilecek onlarca duygunun kıymetini bilmeden, dilediğimiz gibi savurganca kullanıp geriye dönüp baktığımızda elimizde avucumuzda hiçbir şeyin kalmadığını görüp sadece hayıflanarak zamanımızın da büyük bir bölümünü harcarız. Oysaki hayat(insan) yukarıda saydığımız ve bu günlerde dünya insanlarının harcamaktan hiç de çekinmediği duygulardan ibarettir. İnsan bu duygularla vardır. Hayat bunlarla anlamlı ve yaşanır hale gelir. Son yılarda insanlar tarafından bu duygular tamamen yok sayılarak ya da var olanlar da suiistimal edilerek hayat sanki sadece para ve varlıktan ibaretmiş gibi bir mahiyete büründürülmektedir. İnsanlar saniyesinde sevip aynı saniyede de nefret edebilmektedirler birbirlerinden. Birbirlerine menfaatlerinin ebatları kadar bağlı ve sadık kalabiliyorlar. Oysaki bu şekilde yaşanılan çevrede insanı insan yapan manevi değerleri kaybederek kendilerini yalnızlaştırıyorlar. Kimse kimseye hiçbir şeyini emanet edemiyor. Kapılarına çelik kapılar, kalplerine de çelikten buz gibi şüpheler takıyorlar.
      Bir kez hoşgörü ile karşılanan bir davranış taaki birbirlerine kılıç kalkan çekip, aradaki bağları kırıp dökene kadar devam ettirilmektedir. Sonuç ise temeli uzun zaman önce bile atılmış olsa bir arkadaşlığın ya da dostluğun bitişi oluyor. Yarın tekrar bir arkadaşa dosta ihtiyaç duyduklarında ise yeni birilerini aramak zorunda kalıyorlar. Tabii daha önce ona da aynı şey yapılmamışsa ya da yarın yapılmayacaksa.
      Son yıllarda boşanma ve aile yıkımlarının sebebi de yine suiistimal ve kolayca harcanıp yok edilen duygular. İnsanlar birbirlerine maddi güçleri kadar bağlı. Para varsa mutluluk yoksa huzursuzluk var diyecek kadar pervasızlaşmakta insanlar. Erkeğin inanırlığı ve güvenirliği maddi gücü kadar görülmekte. Önceden iyi bir maddiyata sahip olsa bile zaman onu yıpratmışsa iyi günde kötü günde dediği hayat arkadaşı tarafından acımasızca suçlanıp eleştirilmekte hatta devamında sorunlarıyla baş başa bırakılmaktadır. Bunun adı da hayatına sahip çıkma olarak savunulmaktadır kadın tarafından. Bu günlerde televizyonlarda görüyoruz (çöpçatan programlarında). İkinci, üçüncü, dördüncü hatta beşinci eşini arayan hanım ve beylerle dolu. Hiçbirinin maddi gücümü yeterli değildi. Tabii ki hayır. Sorun; kaybedilen, kazanılmadan kaybedilen, ya da hiç önemsenmeyen duygular. Yani kolay harcanmış ve harcanmakta olan manevi değerler.
       İnsanlar sevgi ve nefretlerini bile hemencecik harcayabiliyorlar. Sevdiler mi sonuna kadar, hemen sevip yıllar sonra söylemeleri gereken sevgi sözcüklerini hemen oracıkta peş peşe sıralayıveriyorlar. Cümlelerini en güçlü pekiştireçlerle destekleyip güçlendirerek. Daha karşılarındakinin kim, ne, nereli olduğuna bakmadan. Kızgınlıklarında da nefretlerini aynı ölçüde acımasızca haykırıyorlar saniyelik ya da köklü sevdiklerine. En son söylemeleri gereken ya da hiç söylememeleri gereken şeyleri en başta bir çırpıda söyleyiveriyorlar. Yıkıp geçiyorlar sevdiklerini, bozguna uğratıyorlar bütünüyle duygularını.
      Aileye bağlılık denen o güçlü bağ, annelerin kırk yaşına da gelsen sen benim o küçük oğlumsun (kızımsın) dediği evlenip para ve eş sahibi olan o büyük bey ya da bayanlar tarafından herkes yuvasını bilmeli bahanesinin arkasına saklandırılarak bir çırpıda yok ediliveriyor. Fazla masrafa gerek yok ev alacağız, araba alacağız bayramlarda; bide başları dara düşünce gideriz olan bağlılık daha sonra, çalışıyoruz bizim zamanımız yok huzur evleri ne güne duruyor ile son buluyor.

   …
mayıs 2009

Çok güzel bir konu.Anne babanızı en son ne zaman ziyaret ettiniz.Teyze, dayı,amca,halanızı en son ne zaman telefonla aradınız.Yeni nesli yetiştiren öğretmenler olarak her bayramda neler yapıyorsunuz?Bir cevabınız var ise çok güzel, ümidimizi kaybetmeyelim o zaman.

BİZ İNSAN OĞLU BİR GÜLE VARMAK ADINA ezerizkır çiceklerini ayaklarımız altında hemde onların farkına bile varmadan . umarım bir şeyler için geç olmaz sizin hayatınızda

ülkemiz dinimiz ne güzel manevi değerimizdir.

internet .telefon .belirli derecede tv bizi mahfeden en büyük unsurlar. teknolojiye asla karşı olmadım fakat bunlar ahlak yapımızı kemiren kurtlar gibi. ne kadar önlem alsakta yavaş yavaş uyuşturup çökertiyor bizi.şairin dediği gibi ;Ah, o yirminci asır yok mu, o mahhlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcud ise, hakkıyle sefil,   (bizim ki yirmibirinci asır oldu ve hala ağzımız açık aval aval birilerine benzemeye çalışıyor,ahlaksızlığı medeniyet olarak görüyoruz.)

Şu televizyon ve medyayı iyi kullanmalıyız yoksa gerçek ülkemizin sonunu getirecek.

internet .telefon .belirli derecede tv bizi mahfeden en büyük unsurlar. teknolojiye asla karşı olmadım fakat bunlar ahlak yapımızı kemiren kurtlar gibi. ne kadar önlem alsakta yavaş yavaş uyuşturup çökertiyor bizi.şairin dediği gibi ;Ah, o yirminci asır yok mu, o mahhlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcud ise, hakkıyle sefil,   (bizim ki yirmibirinci asır oldu ve hala ağzımız açık aval aval birilerine benzemeye çalışıyor,ahlaksızlığı medeniyet olarak görüyoruz.)

ben de rtük gibi çalışıyorum
öğrencilerimin özellikle manevi değerlerimize hakaret eden onları yok sayan filmlere bakmasının önüne geçmek için uğraşıyorum
öğrencilerim herhangi bir dizi için ilk önce benden izin alıyorlar
ben izleyebiilirsiniz deyince izliyorlar
bilmiyorum ne kadar doğru
ama olması gerekiyo

televizyon gibi bir alet varken nasıl sahip çıkacağız ki??

"Şeytan, önce insana, Allah’ı unutturur; Sonra, “çağdaş” çöplükte ne bulursa yutturur."
‎(Cengiz Numanoğlu)

Çok güzel bir konu.Anne babanızı en son ne zaman ziyaret ettiniz.Teyze, dayı,amca,halanızı en son ne zaman telefonla aradınız.Yeni nesli yetiştiren öğretmenler olarak her bayramda neler yapıyorsunuz?Bir cevabınız var ise çok güzel, ümidimizi kaybetmeyelim o zaman.

Anne ve babamı en son bir sene önce ziyaret ettim.Kardeşimin6 ay evvel çocuğu oldu
gitmedim Ablamı, ağabeyimi de  görmeyeli epey oldu.sebeb uzaklık diyebiliriz.çocuklar, okul v.s.

televizyon gibi bir alet varken nasıl sahip çıkacağız ki??

kumanda bizim elimizde zorla seyrettirmiyorlar ki hocam. Biz suçu ona atmayı tercih ediyoruz...

Güzel Bir Başlık Gördüm Ve Dikkatimi Çekti

 Evet Manevi Değerler Denince Söylenecek Çok Şey Var Esasen. Fakat Ben Herşeyin Temelinin Sevgi Olduğuna İnanıyorum. Yaratılanı Yaradandan Ötürü Sevme Anlayışını Kendimize Ülkü Edinmek Gerekir Diyorum . Çünkü Yapmış Olmak İçin Yapılan Hiç Birşeyin Kıymeti Olmayacağını Biliyorum....

Yamıyoruz dünyayı yırtarak dinimizden,
............................. ............................. ..
Ne kadar ahlaki değerlere sahip çıkana gülselerde beşikten mezara ilimle ahlakı bağdaştırarak yürümek boynumuzun borcu.
Yaratılış gayemizin bilinci olmadıktan sonra prof.olsak boş.Herkesin manevi değerleri yaşamaya ihtiyacı var.Önce kendimiz için sonra evlatlarımız için yaşamak ve yaşatmak zorundayız.Yoksa BİLMİYORDUM deme şansımız olmayacak.Ömrümüz bir süreç ve mutlaka son bulacak.Öbür tarafta yetimler gibi kalmamak adına araştırmalı,bildiklerimizi uygulamakla işe başlamalıyız.

Yamıyoruz dünyayı yırtarak dinimizden,
............................. ............................. ..
Ne kadar ahlaki değerlere sahip çıkana gülselerde beşikten mezara ilimle ahlakı bağdaştırarak yürümek boynumuzun borcu.
Yaratılış gayemizin bilinci olmadıktan sonra prof.olsak boş.Herkesin manevi değerleri yaşamaya ihtiyacı var.Önce kendimiz için sonra evlatlarımız için yaşamak ve yaşatmak zorundayız.Yoksa BİLMİYORDUM deme şansımız olmayacak.Ömrümüz bir süreç ve mutlaka son bulacak.Öbür tarafta yetimler gibi kalmamak adına araştırmalı,bildiklerimizi uygulamakla işe başlamalıyız.

önce kendimizden ve sorumlu olduklarımızdan  başlamalıyız kısacası, çok güzel dediniz öğretmenim tşkr.

hepinize teşekkürler