kendimi tükenmiş hissettiğimde, hafta sonu sadece kendime ayırıyorum. cumartesi gezip tozuyorum. pazar günü yatakdan dışarı çıkmıyorum. hatta dışarıdan yemek söylüyorum. pazartesiye düzelmiş oluyorum. çünkü bu çaresizlik öğrencilerimizin hayatını etkiler. buna hakkımız ne kadar üstümüze gelinse de öğrencilerim için dik durmak zorundayım diye düşünüyorum.pazarteside öğrencilerime pasta meyve suyu gibi bir şeyler alıyorum son ders eğlence yapıyorum. onların gülüşlerinde tükenmişliğim geçiyor. tekrarlarsa yeniden aynı şeylere baştan devam ediyorum