Mevlana'dan Güzellikler

Ne mutlu o kimseye ki kendi ayıbını görür.

Allah’ı anış suyuna dal, nefesini tut; sabret de eski düşüncelerden, vesveselerden kurtul!

Allah’ı anışının makbul olması O’nun rahmetindedir.

Hz. Mevlâna Celaleddin-i Rûmî (k.s.)

Öldüğün vakit, malın seninle beraber gelmez, evden dışarı bile çıkamaz; dostun gelir, ama sadece mezarının başına kadar. Fakat yaptığın işler vefakârdır; onlara iyice sarıl ki mezarının içine kadar seninle gelen onlardır.

Ama!.. Eğer amelin iyiyse, orada sana dost olur; kötüyse yılan kesilir.

(Hz. Mevlana)

aşka yanmalı can dediğin...
ya canan olmalı; ya da canını almalı
yar diyemezsin ki herkese; içindeki yaran olmalı... herkesin de bir yüreği vardır amma yürek dediğin bir bAŞKA yanmalı..!
Hz. Mevlana


( en sevdiğim sözlerinden biridir )

Üzülme!.. Dert etme can!.. Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan, nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan... Ne mutlu sana!.. Elinde olmayanları söyleme bana... Elinde olanlardan bahset can!… Üzülme!.. Geceler hep kimsesiz mi geçecek?.. Gidenler dönmeyecek mi?.. Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede.. Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış... Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta... Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?.. “Hüzün olgunlaştırır” ...“Kaybetmek sabrı öğretir”...

Hz. Mevlana...
 

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı...

Ayni dili konuşan değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilirler. (Mevlana)

''Dilin söylediği bir söz, yaydan çıkan oka benzer.!!''

‎''Sen Benim Gönlümde Oldukça, Yemen'de De Olsan Benim Yanımdasın. Eğer Sen Benim Gönlümde Değilsen, Yanımda Da Olsan Yemen'de Sayılırsın. ..''
HZ MEVLANA

Ey sevgili bak bir kere candan pek az bir şey kaldı
Bugün biraz daha derdimi çek!
Ancak bir şafak vakti kaldı
Güzel yanağının renginden gül fidanı gibi boyundan,sanki
Gül ter içinde kaldı, ay da sıkıntı içinde...
Artık altınım gümüşüm kalmadı, bizden ne götürebilirsin?
Aşkımdan hatıra ancak kapında bir altın tabak kaldı.
Gönlümü dava ettin ama, yolunda canımı da feda ettim.
Bundan daha büyük söz olur mu?
Üzerimizde bir hakkın kaldı.
Şu bir kaç gün de bari bizim zahmetimizi çek!
Çünkü ömrümüzün defterinden tek bir yaprak kaldı!

(M. 318)
Şems-i Tebrizi | Makalat

Hazreti Mevlana'yı Ziyaret

Erenlerde uyku olmaz,
Uyan pirim, uyan gayrı! ..
Bak, içime girdi korku,
Uyan pirim, uyan gayrı! ..

Yürekten bir çekerek ah,
Gezdi bu can dergâh dergâh
Korkum nedir bilir Allah,
Uyan pirim, uyan gayrı! ..

Öz şîrine kana kana,
Aşk oduyla yana yana,
Mecnun gibi koştum sana,
Uyan pirim, uyan gayrı! ..

Konduğum yer Konya hanı,

Aşıkların öz vatanı,
Ey gönlümün ilk sultanı,
Aç gözünü, uyan gayrı! ..

Durup hakkın divanına,
Katıldım aşk kervanına,
Kerem kılıp hayranına,
Uyan pîrim, uyan gayrı...

Söyle aşık yanık yanık,
Yeşil Türbe olsun tanık,
Madde uyur, ruh uyanık,
Uyan pîrim, uyan gayrı! ..

Yağdırdılar durmadan ok,
Delik deşik oldu bağrım! ..
Yüz sürünce dergâhına;
Dindi -şükür- dinmez ağrım! ..

Osman Yüksel Serdengeçti

Kuru duayı bırak, ağaç isteyen tohum eker.

Kötü nefis, yırtıcı kuştur.
Mevlana

Kader;yolun tamamını değil,sadece yol ayrımlarını verir.Güzergah bellidir.Ama tüm dönemeç ve sapaklar yolcuya aittir.Öyleyse,ne hayatın hakimisin,ne de hayat karşısında çaresizsin.

(Şems-i Tebrizi)

GÜNEŞE KULUM BEN

Mademki ben güneşe kulum,
güneşten söz açmalıyım size.
Mademki gece değilim ben,
mademki karanlığa tapmıyorum,
düşten dem vurmak nafile.

Mademki tıpkı güneşe benziyorum,
elimi eteğimi çekmeliyim üzerinden
ferah, mâmur olan yerin.
Mademki tıpkı güneşe benziyorum,
doğmalıyım ortasında harabelerin.

Gerçi bugün bir kuru elmayım,
ama değerim ağacımdan çok.
Gerçi sarhoşum, yıkılmışım ama
doğru lâf etmedeyim,
erkekçe konuşmadayım.

Benim gönlümün kokusu
yöresindeki topraktan gelir.
Ben o topraktan utanırım da
nedense bir tek söz söyleyemem
suya dair.

Güzel yüzünden kaldır perdeni,
böyle konuşmayı yakıştırma bana.
Taş gibi kaskatıysa senin kalbin,
bak benim kalbim yanmış, ateş haline gelmiş.
Bir iyilik eder, şişeyi alırsan eline,
bir de bakacaksın ki kadehle şarap bende dile gelmiş.

Mevlana Celaleddin Rumi