Mevlana'dan Güzellikler

"Ben her solukta bir can kurban etmedeyim;
Sense her solukta bir zanna bağlanmadasın.
İki gözün,benim hâlimi bildirmeye yeter;çünkü bundan daha aydın bir anlatış olamaz.
Dünyanın,ney gibi binlerce feryadı var;
çünkü şeker kamışlığından bir ney gördü o.
Ben de o şeker kamışlığından izler gördüm; gördüm ama senden daha tatlı bir iz görmedim ben.
Aşk gibi hem apaçık ortadasın,hem gizlisin;
senin gibi ortada olan,görünüp duran bir gizli görmedim gitti,"
Divan-ı Kebir beyit 2577-2581

Gerçeği öğrendim bir gün.. Ve gerçeğin acı olduğunu..sonra dozunda acının,yemeğe olduğu kadar da hayata lezzet kattığını öğrendim.....

(HZ.MEVLANA)

Yürek yanmadıkça göz yaşarmaz.
Mevlana Celalettin Rumi Hazretleri

..

Üzülme!
Çünkü yaradan umudu en çaresiz anlarda yollar.
Unutma;
Yağmurun en şiddetlisi en kara bulutlardan çıkar."

- Hz. Mevlâna

Yağmur gibi yağarsa başına bela,
Bil ki duâ istiyor ,
Senden Mevla..

Hz.MEVLANA.

Bakmak Başka , Görmek Başka !
Diller Yalan Söylerde, Gözler Asla !
Sevmek Başka , Âşk Bambaşka Ama Dilde Değil !,
Yürekte Yaşayana !.

-Hz. Mevlana

Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması. Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması. Ve bilir misin? Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması.. Ben deyip susması sen deyip ağlamaklı olması. Hz.Mevlana

Ey Sevgili!.. Ağzımda lokma varken konuşmak kolayda..
Yüreğimde sen varken susmak ne zormuş..!
 
Hz. Mevlâna

"Hayatta ne öğrendim bilmek istersen;
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.Işığı gördüm,korktum.Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm,korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...
Ağladım."
Mevlana(k.s)

Ne olurdu, seninle tatlılaşsaydım; yaşayış zaten acı.
Ne olurdu, sen razı olsaydın benden de, herkes kızsaydı bana.
Ne olurdu, seninle aram düzgün olsaydı da, bütün alemlerle aram açılsaydı, dünya yıkılıp yansaydı.
Sen beni sevdikten sonra malın mülkün değeri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacaktır.
Alem O'nunla kaimdir ve O'nsuz olan hiçbir şey yoktur. O'nun rızası, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir şeyin değeri yoktur.

"Söz söyleyen kemal sahibi olursa, marifet ve hakikat sofrasını serdi mi, o sofrada her türlü yemek bulunur. Herkes orada gıdasını bulur."

Mesnevi şerhlerinde, Mevlana'nın "ney" ile "insan-ı kamil"i, "kamışlık" ile "elest bezmi"ni, "ateş" ile "ilahi aşk"ı sembolize ettiği belirtilmiştir.

"Duy şikayet etmede her an bu Ney,
Anlatır hep bu ayrılıklardan bu Ney.
Der ki; feryadım kamışlıktan gelir,
Duysa her kim, gözlerinden kan gelir.
Ayrılıktan parçalanmış bir yürek,
İsterim ben, derdimi dökmem gerek.
Şayet aslından biraz ayrılsa can,
Öyle bekler, vuslata ersin zaman.
Ağladım her yerde, hep ah eyledim,
Gördüğüm her kul için, dostum dedim.
Herkesin zannında dost oldum ama; makale
Kimse talip olmadı esrarıma.
Hiç değil feryadıma sırrım uzak,
Gözde lakin yok ışık, duymaz kulak.
Aşikardır can-beden, gör insanı,
Yok izin, görmez fakat insan, canı.
Ney sesi tekmil hava; oldu ateş,
Hem yok olsun, kimde yoksa bu ateş!
Ateş ateş olmuş, dökülmüştür Ney'e,
Cebesi aşkın karışmıştır mey'e.
Yardan ayrı dostu Ney dost kıldı hem,
Perdesinden perdemiz yırtıldı hem.
Kanlı yoldan Ney sunar hep arzuhal,
Hem verir Mecun'un aşkından misal.
Ney zehir, hem panzehir; ah nerde var,
Böyle bir dost, böyle bir özlemli yar?
Sırrı bu aklın, bilinmez akl ile,
Tek kulaktır müşteri, ancak dile.
Sırf keder, gam; gitti kaç gün kaç gece,
Geçti yanışlarla günler, öylece.
Geçse günler, korku yok, her şey masal;
Ey temizlik örneği, sen gitme kal!
Kandı her şey, tek balık kanmaz sudan,
Anlamaz olgun adamdan bil ki, ham,
Söz uzar, kesmek gerektir vesselam!"

"Allah bize yardım etmek dilerse, bize yalvarmak ve münacatta bulunmak meylini verir."(I.,1904)
Hz.Mevlana

.......