Gülüşüm, iyiliğim, hayam, edebim Senin eserin..
Kusur, günah, utanmazlık benim...
Elim, kolum, titreyen dilim, ağrıyan yerlerim, sağlam bildiklerim...
Hepsi, hepsi Senin
Ben benden çok Seninim
Benim olmayana nasıl leke sürerim.
Senin emanetine nasıl ihanet ederim...
Hata benim, rahmet Senin;
Acz benim, güç Senin;
Utanç benim, şan Senin...
Affımı dilerim...
Sen istedin manayı, doldurdum içime masivayı
Kim doldurabilir Senin yerini,
Kim anlar kırıklığımdan, kime akar gözyaşlarım...
Kim anlar yanan yüreğimin sancısını...
Ellerim kime açılırdı kapın olmasaydı...
Sarmasa rahmetin ta ciğerime kadar nasıl nefes alırdım...
Sen Hayysın ya nefes alırım..
Sen yanımdasın ya ümit bağlarım...
Gözlerimden yaş olur düşerim biçare ellerime
Ellerim ki Senden başkasına kaldırmadım...
Ellerimin kirini temizleyecek Sensin...
Senden gayri ne varsa sil at içimden de bir tek Seninle dolsun ruhum, bedenim...
Sana koşsun dizlerim, Seni söylesin dilim, Sana uzansın elim,
Sana yorulsun tüm rüyalarım,
Sende yoğrulsun bu yaralı kalbim
Sen doruğusun hislerimin,
Sen kelamısın harflerimin,
Sen mucidimsin,
Sen muinimsin,
Sen kaçıp kaçıp rahmetine sığındığımsın, Rabbimsin.
Temizle bütün kirlettiklerimi, hakikate aç kör kalbimin gözlerini...
Uyandır beni Sana...
Yandır beni aşkına...
Koştur yoluna...
Hz Mevlana