Mevlana'dan Güzellikler

Sabır; ağrıları dindiren acı bir ot gibidir.
Hem can yakar hem de tedavi eder...
Hz.Mevlana

Ey can; Kimseyi kırma. Sözden ağırı yoktur. Beden çok yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz..
Hz. Mevlana

Altın olsam değerimi herkes bilir.
Ben basit bir demir olayım.
Değerimi sadece anlayan bilsin.

Tebriz

Zannetme ki ikilik görürüm âlemde ben,
Hep yeni sırlar görürüm, açılan perdeden!
Bilirim; canım, gönlüm ve cümle varım sensin,
Görürüm;gözüm sendin, başım sensin hepsi sen!...
Hz. Mevlana

Mevlana der ki;
Aslında farkındayım hayatımdaki sahte varlıkların. İstesem bir anda temizlemesini de bilirim. Ama bunca sahteliğin benim samimiyetime ihtiyaci var..

Üzülme der Mevlana ve devam eder;
Kızma hiç kimseye yaptıklarından dolayı aksine
teşekkür et ihanet edenlere sadakati öğrettikleri için...
Minnet duy yalancılara doğrunun farkına varmanı sağladıkları için...
Mutsuz edenlere dua et mutluluğu daha derin hissettirdikleri için.. Herkesi sev yaşamına bir anlam kattığı için..
Hayat bu yüzden daha güzel siyahlar beyazı farkettirdiği için...

Bir yerde bir acı varsa, ama böyle ciğerden gelecek bir acı.
İşte oraya rahmet yağar. Hiçbir acı, çektirenin yanına kalmaz.
Bilerek, isteyerek, sorumsuzca mutsuz eden;
Muhakkak mutsuz olur.
Gerçekten içi yanan, gerçekten yakanı bir sözüyle
altüst edebilir.
Edilen ah'lar bir zaman tutar.
Çektirilen acı, havada asılı kalmaz. Çektirenin başına düşer.
Gerçek hayatta işler her zaman böyle yürümez diyen de olabilir buna amma;
Hayatın gerçek olduğunu kim söyledi ki?
Hz. Mevlana

Ey can, hiç kimseye hak ettiğinden fazIa değer verme, ya onu kaybedersin yada kendini mahvedersin…
                      ( Hz. MevIana )

Günlerden sukut...
Issız ve hecesiz kalmayı tercih ettim...
Bir ikindi agırlıgında tutuldum ölüm kokusuna...
Ölümü anmaktan korkmuyor ruhum...
Ölümle aralaniyor hayatın kapıları...
Ölmek ne güzel şeydir...
Hele ki sükutla...

Hz.Mevlana

 Vazifesini tam yerine getirmemiş olanın vicdan yarasına ne mazaretin devası ne ilacın şifası deva getirmiş..

..

Ben, sedefe benzerim; beni kırdıkları zaman gülerim!
Bir rahatlığa, bir üstünlüğe ulaşınca gülmek, ham kişilerin işidir! İnsan olan, kırılıp ezildiği zaman güler!
 
Mevlana

Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver.
Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur. ***


Mevlana

Nice alimler vardır ki hakiki bilgiden, hakiki irfandan nasipleri yoktur. Bunlar, bilgi hafızıdır, bilgi sevgilisi değil..

.