“Sırf ağızla, dille, duymadan, düşünmeden yapılan zikir, noksan bir tekrardır. Cân u gönülden, hayranlık duyarak yapılan zikir ise, sözlerden de, kelimelerden de âzâdedir… Ey O’nu bulamadan, sadece, O’nun adını yeterli bulan kişi! «Hû» kâsesinden (yani Hakkʼa dostluk menbaından) içmeden, nasıl olur da benlik arzularından kurtulabilirsin?”
Hz.Mevlânâ