Adamın biri her zaman «Allah!.. Allah!..» diye zikreder, bu zikirden ağzı bal yemiş gibi tatlanırdı. Bir gün şeytan gelip; «Ne diye durmadan Allah!.. Allah!.. deyip duruyorsun. Bunca zamandır Allah!.. demene karşılık bir kerecik olsun Allah sana; Lebbeyk / buyur kulum, ne istiyorsun? dedi mi? Sende hiç utanma sıkılma yok mu? Daha ne kadar Allah!.. deyip duracaksın?» dedi.
Bunun üzerine Allâhın adını dilinden düşürmeyen adam utanıp sıkıldı (ümidini kaybetti) ve zikri bıraktı. Gönlü kırık bir hâlde yattı, uyudu.
Rüyasında Hızır -aleyhisselâm-ı gördü. Hazret-i Hızır ona; «Neden yaptığın güzel işi terk ettin, Allâhı zikretmeyi bıraktın?» diye sordu.
Adam; «Yaptığım onca zikre karşılık verilmedi. Hak katından; Lebbeyk/buyur kulum! sesi gelmedi. Onun kapısından kovulmaktan korktum.» dedi.
Bunun üzerine Hızır -aleyhisselâm-, adama şu hikmetli karşılığı verdi:
«Ey Allâhın kulu! Senin Allah!.. demen, Allâhın; Lebbeyk / buyur kulum! demesidir.
Allah, isminin zikrini herkese nasip eder mi?
Senin Allah!.. diyebilmen, Allâhın sana duyduğu sevginin işaretidir.»
Bunu duyan adam kalkıp istiğfarda bulundu ve tekrar Allâhı zikre devam etti.
Adamın biri her zaman «Allah!.. Allah!..» diye zikreder, bu zikirden ağzı bal yemiş gibi tatlanırdı. Bir gün şeytan gelip; «Ne diye durmadan Allah!.. Allah!.. deyip duruyorsun. Bunca zamandır Allah!.. demene karşılık bir kerecik olsun Allah sana; Lebbeyk / buyur kulum, ne istiyorsun? dedi mi? Sende hiç utanma sıkılma yok mu? Daha ne kadar Allah!.. deyip duracaksın?» dedi.
Bunun üzerine Allâhın adını dilinden düşürmeyen adam utanıp sıkıldı (ümidini kaybetti) ve zikri bıraktı. Gönlü kırık bir hâlde yattı, uyudu.
Rüyasında Hızır -aleyhisselâm-ı gördü. Hazret-i Hızır ona; «Neden yaptığın güzel işi terk ettin, Allâhı zikretmeyi bıraktın?» diye sordu.
Adam; «Yaptığım onca zikre karşılık verilmedi. Hak katından; Lebbeyk/buyur kulum! sesi gelmedi. Onun kapısından kovulmaktan korktum.» dedi.
Bunun üzerine Hızır -aleyhisselâm-, adama şu hikmetli karşılığı verdi:
«Ey Allâhın kulu! Senin Allah!.. demen, Allâhın; Lebbeyk / buyur kulum! demesidir.
Allah, isminin zikrini herkese nasip eder mi?
Senin Allah!.. diyebilmen, Allâhın sana duyduğu sevginin işaretidir.»
Bunu duyan adam kalkıp istiğfarda bulundu ve tekrar Allâhı zikre devam etti.